Anorgazmia – przyczyny, objawy i leczenie

Czym jest anorgazmia?

Na udane życie seksualne składa się wiele czynników. Bardzo duże znaczenie ma zaufanie między partnerami, odpowiedni nastrój, intymność i podniecenie seksualne. Zwieńczeniem każdego współżycia na ogół jest orgazm obojga partnerów. Niestety, nie zawsze jest on możliwy do osiągnięcia mimo dużego libido i podniecenia seksualnego. Jedną z przyczyn może być dysfunkcja o nazwie anorgazmia. Zaburzenie to dzieli się na:

• postać pierwotną (brak występowania orgazmu od początku współżycia),

• postać wtórną (zanik orgazmu po udanych stosunkach seksualnych).

W literaturze fachowej można spotkać się z terminem „anorgazmia sytuacyjna”. Jest ona związana z niemożnością osiągnięcia satysfakcji seksualnej w określonych sytuacjach, np. przy zapalonym świetle.

Anorgazmia została opisana w Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10 (pozycja F52.3). Występuje zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn, jednak znacznie częściej diagnozuje się ją w pierwszej grupie. Co ważne, ta dysfunkcja na ogół nie ma związku z brakiem ochoty na seks. Nie należy również łączyć jej z takimi męskimi schorzeniami, jak impotencja czy całkowity brak erekcji.

Jakie są przyczyny anorgazmii?

Przyczyn rozwoju anorgazmii upatruje się w czynnikach somatycznych, kulturowych i psychologicznych. Dokładna i rzetelna diagnostyka, a co za tym idzie – skuteczne leczenie tej dysfunkcji – to klucz, aby móc odzyskać satysfakcję z życia seksualnego.

Somatyczne przyczyny anorgazmii:

• problemy hormonalne – na ogół mają one wpływ na obniżenie libido (oziębłość seksualna określana jest inaczej hipolibidemią); istotne są zaburzenia funkcjonowania tarczycy oraz obniżone stężenie estrogenów i podwyższone prolaktyny,

• wady wrodzone dróg rodnych,

• urazy, w tym uszkodzenia rdzenia kręgowego,

• stany zapalne w okolicy narządów moczowych i płciowych,

• dysfunkcje mięśni Kegla (łonowo-guziczne),

• menopauza,

• hipotonia.

Psychologiczne przyczyny anorgazmii:

• stany lękowe, np. obawa przed zajściem w ciążę,

• traumy z dzieciństwa,

• chroniczne zmęczenie fizyczne lub psychiczne,

• długotrwały stres,

• niechęć do partnera,

• pogorszenie relacji w związku, konflikty, brak więzi emocjonalnej.

Kulturowe przyczyny anorgazmii:

• wychowanie kobiet w duchu uległości w stosunku do partnera,

• niedostateczna edukacja seksualna.

Bez względu na przyczynę występowania anorgazmii, jeśli jest ona stanem długotrwałym, należy zwrócić się o pomoc do specjalisty (seksuologa lub psychologa). Tylko w ten sposób można postawić dokładną diagnozę i zacząć prowadzić udane życie seksualne. Warto podkreślić, że brak podjęcia leczenia może skutkować poważnymi powikłaniami, w tym m.in. napadami histeryczno-neurostenicznymi lub przerostem mięśniowym w obrębie szyjki macicy i tkanki łącznej.

Leczenie anorgazmii

Dokładny sposób leczenia anorgazmii uzależniony jest od pierwotnej przyczyny. W przypadku czynników somatycznych konieczne jest uwzględnienie najnowszych wytycznych nie tylko ginekologicznych, ale również endokrynologicznych (jeśli dodatkowo diagnozuje się zaburzenia hormonalne). Bardzo często zaleca się treningi masturbacyjne, które mają za zadanie poznanie swoich stref erogennych i ustalenie tego, co sprawia największą satysfakcję seksualną. Równie ważne jest ćwiczenie mięśni Kegla (inaczej mięśni dna miednicy), które odpowiedzialne są za podtrzymywanie pęcherza moczowego i narządów leżących w obszarze jamy brzusznej. Ważne, aby pamiętały o tym nie tylko kobiety. Mięśnie Kegla u mężczyzn także wymagają wzmocnienia. Niestety obecnie wiedza na ten temat nadal jest niewystarczająca. W związku z tym konieczna okazuje się profilaktyka, którą można rozpocząć indywidualne dzięki wizytom u fizjoterapeuty lub samodzielnemu ćwiczeniu mięśni dna miednicy w warunkach domowych.

Zupełnie inaczej wygląda leczenie anorgazmii spowodowanej czynnikami psychologicznymi i kulturowymi. U takich pacjentów bardzo ważna jest psychoterapia i zapewnienie dogodnych warunków do współżycia seksualnego. Bardzo często główny problem leży w relacjach między partnerami. Naprawa więzi jest możliwa wyłącznie za obopólną zgodą i stanowi klucz do udanej terapii. Jednostronna chęć naprawienia relacji nie rokuje dobrze. Jednocześnie w trakcie terapii partnerzy uczeni są m.in. rozpoznawania i pobudzania punktu G, rodzajów stymulacji, urozmaicenia gry wstępnej i pozycji seksualnych, które zwiększają szansę na osiągnięcie orgazmu.

Aby urozmaicić swoje życie seksualne, często rekomendowane jest skorzystanie z erotycznych gadżetów oraz środków, które zwiększają doznania rozkoszy, w tym lubrykantów, żeli intymnych z substancjami stymulującymi powierzchnię skóry, nakładek wibracyjnych lub prezerwatyw z wypustkami.