Jak zlikwidować wdowi garb?
Wdowi garb wiąże się z wieloma dolegliwościami. Na szczęście dzięki różnym metodom można je zmniejszyć. Przekonaj się, jak!
Wdowi garb – co to jest i dlaczego powstaje?
Wdowi garb to potoczne określenie zgrubienia tkanki tłuszczowej, które powstaje na dolnej części karku tuż przed piersiowym odcinkiem kręgosłupa. Widnieje jako wypukłość i dotyczy najczęściej seniorek po 50. roku życia. To właśnie w odniesieniu do starszego wieku powstała nazwa tego schorzenia. Wdowi garb jest bowiem bardzo często obecny u starszych kobiet, które straciły swoich mężów. Wówczas jedną z głównych przyczyn nawarstwiania się u nich tkanki tłuszczowej są negatywne emocje: smutek, żal i rozpacz. Takie kobiety chodzą zgarbione i dochodzi u nich do zaburzenia napięcia mięśniowego.
Innymi przyczynami tego charakterystycznego zgrubienia są: nieprawidłowa postawa ciała (np. podczas pracy na komputerze lub przemieszczenia się), osteoporoza (zmniejszenie masy mineralnej kości i ubytki w tkance), czynniki genetyczne, a także schorzenia kręgów kręgosłupa (np. kręgozmyk). Na rozwój wdowiego garbu mają również wpływ problemy ze wzrokiem, rzadka aktywność fizyczna i otyłość.
Wdowi garb – jakie są jego objawy?
Na natężenie objawów, jakie wywołuje wdowi garb, ma wpływ wielkość zgrubienia, a także jego przyczyny. Najczęściej są jednak nieprzyjemne, uciążliwe, pojawiają się cyklicznie i mogą utrzymywać przez dłuższy czas. Pierwszym z nich jest ból odczuwalny przy dotknięciu tłuszczowej narośli, który może promieniować wzdłuż pleców do odcinka lędźwiowego kręgosłupa. Dotyczy on także żuchwy oraz głowy. Oprócz tego u osoby z wdowim garbem występują opuchlizna i parestezje (drętwienie) palców rąk, obecne zwykle zaraz po przebudzeniu. Stawy szyi mają ograniczoną ruchomość ze względu na przewagę ilości hamującej ruchy tkanki tłuszczowej. Mogą także wystąpić nudności, zawroty głowy oraz problemy z oddychaniem. Ostatni objaw wynika przede wszystkim z „zamknięcia” klatki piersiowej pod wpływem ciężaru garbu i niemożności całkowitego wyprostowania się.
Jak pozbyć się wdowiego garbu?
Całkowita likwidacja wdowiego garbu może nie być możliwa, jeśli jest on duży, doszło do znacznej dysproporcji w napięciu mięśniowym lub zaawansowanych zmian kostnych w kręgosłupie. Można jednak starać się zmniejszyć dolegliwości, a także poprawić balans w tonusie mięśni. Jeśli jednak garb dopiero powstaje i jest niewielki, istnieje duża szansa na pozbycie się go. W jednym i drugim przypadku warto przede wszystkim skupić się na tym, aby na co dzień utrzymać prawidłową postawę, i to niezależnie od pozycji. Wizyta u fizjoterapeuty, który wykona masaż oraz zastosuje inne techniki (PNF, kinesiotaping), również może okazać się kluczowa. W uzasadnionych przypadkach rehabilitant zaleci ortezę na wdowi garb, która ustabilizuje kręgosłup i utrzyma go oraz barki w odpowiednim ustawieniu. Niezbędne są także ćwiczenia oraz spanie na poduszce ortopedycznej.
Masaż na wdowi garb – rodzaje i działanie
Masaż pleców to skuteczna forma terapii fizjoterapeutycznej, która pozwala zmniejszyć ból i rozluźnić spięte mięśnie. Dzięki temu łatwiej przychodzi utrzymanie odpowiedniej postawy oraz codzienne funkcjonowanie. W przypadku wdowiego garbu wykonuje się najczęściej masaż leczniczy, a także masaż poprzeczny (w poprzek włókien mięśniowych) następujących mięśni:
czworobocznego,
dźwigacza łopatki,
mostkowo-sutkowo-obojczykowego,
piersiowych: mniejszego i większego,
najszerszego grzbietu.
Oprócz masażu fizjoterapeuci stosują również terapię punktów spustowych. Polega to na likwidacji napięcia w najbardziej bolesnych miejscach na brzuścu mięśnia poprzez punktowe naciskanie tych obszarów.
Garb na karku – ćwiczenia
Trening odcinka szyjno-piersiowego rozpocznij od powolnych ruchów głowy: do boku, do tyłu, do przodu. Możesz również wykonać krążenia ramion w tył wysoko nad głową, a także rozszerzać ręce jak najmocniej do boku tak, jakby się chciało kogoś przytulić. Te proste ćwiczenia przygotują Twoje ciało do kolejnych, które znajdziesz poniżej:
Stań przy ścianie. Ręce odwiedź i zegnij w łokciach pod kątem 90 stopni. Głowę oraz kończyny górne dociskaj do ściany przez 5–6 sekund.
Spleć ręce za głową i pochyl ją lekko do przodu. Dociśnij dłońmi potylicę do wystąpienia pierwszego bólu. Poczekaj, aż zniknie i kontynuuj ćwiczenie, pogłębiając ruch.
Stań twarzą do kąta. Na każdej ze ścian oprzyj ręce. Następnie pochyl się do przodu, kierując łokcie do tyłu.
Połóż się na plecach na macie lub łóżku. Pod odcinek szyjny połóż roller (piankowy wałek do masażu). Następnie obracaj głowę na boki, lekko dociskając kark do wałka.
Jak spać, mając wdowi garb?
Spanie sumarycznie w ciągu tygodnia/miesiąca zajmuje naprawdę wiele godzin. To dobra okazja, by również w nocy zadbać o swoje zdrowie i ulżyć sobie w bólu karku oraz obręczy barkowej. Jeśli masz wdowi garb, pomyśl o tym, jak wygląda Twoja higiena snu. Czy układasz pod głowę wiele poduszek tak, że znajduje się wyżej niż reszta ciała? A może nie masz podparcia pod odcinkiem szyjnym? Jeden i drugi przypadek z pewnością nie zmniejszy bólu, a nawet go zwiększy.
W uśmierzaniu dolegliwości może pomóc poduszka ortopedyczna na wdowi garb. To wyrób medyczny, który ma specjalne profilowanie: zagłębienie jest przeznaczone na głowę, natomiast wypukłość na szyję. Poduszka nie odkształca się i nie zapada, dzięki czemu przez całą noc Twój kręgosłup przyjmuje właściwe ułożenie i jest odpowiednio podparty. Możesz spać na niej w dowolnej pozycji, a po kilku nocach z pewnością odczujesz różnicę – ból spowodowany tłuszczowym zgrubieniem zmniejszy się.
Jeśli masz około 50 lat, obawiasz się powstania wdowiego garbu i chcesz uzyskać pomoc w zapobieganiu tej przypadłości lub w jej leczeniu, sprawdź, co możesz zyskać dzięki Polisie Zdrowie Welbi. To prywatne ubezpieczenie zdrowotne zapewni Ci dostęp do lekarzy pierwszego kontaktu i specjalistów oraz do wielu badań, w tym laboratoryjnych, obrazowych i czynnościowych (nawet blisko 300 badań w najbardziej rozbudowanym pakiecie OCHRONA GOLD). Wypełnij formularz i otrzymaj ofertę – dowiesz się, co możesz zyskać, wybierając prywatną opiekę medyczną od TU Zdrowie.
- T. Adamczewski, A. Grabowska, J. Kujawa, Zaburzenia czynnościowe regionu szyjno-piersiowego, „Przegląd Menopauzalny” 2011, nr 3 (15), s. 249–253.
Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych w Welbi należy skonsultować ich treść z lekarzem. Welbi dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów był najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.