Czy brodawka na szyi jest groźna?
Brodawka na szyi może być zmianą wirusową lub łojotokową. W zależności od rodzaju stosuje się różne metody ich usuwania. Niektóre z brodawek umiejscowionych w okolicach twarzy są jedynie nieestetycznym drobiazgiem, inne z kolei stanowią poważne zagrożenie dla zdrowia i są zaraźliwe.
Na czym polega leczenie brodawki na szyi?
W przypadku wystąpienia brodawki na szyi lub innej części ciała w pierwszej kolejności najlepiej zgłosić się do dermatologa. W zależności od rodzaju i umiejscowienia zmian lekarz może doradzić odpowiednią, najskuteczniejszą i najbezpieczniejszą w danym przypadku metodę leczenia. Przed rozpoczęciem zabiegu dermatolog bada zwykle brodawk ę przy pomocy dermatoskopu.
To, czego absolutnie nie należy robić w przypadku wystąpienia brodawek, to samodzielne usuwanie mechaniczne. Tego rodzaju sposoby nie tylko bywają nieskuteczne, lecz także sprzyjają powstawaniu blizn. Istnieje kilka naturalnych metod, które mogą pomóc pozbyć się niechcianych zmian, jednak pamiętaj, że najskuteczniejsze i najbezpieczniejsze jest leczenie pod okiem specjalisty.
Usunięcie brodawki jest szczególnie ważne w przypadku występowania jej (lub ich) w okolicach, w których jest narażona na uszkodzenie mechaniczne. Przykładem takiej lokalizacji może być brodawka na stopie, która może ulec rozdrapaniu przy zakładaniu i noszeniu obuwia lub też przy uprawianiu sportów takich jak bieganie.
Rodzaje brodawek, ich charakterystyka i metody usuwania
Brodawki łojotokowe
Brodawki łojotokowe należą do łagodnych zmian skórnych i według niektórych badań mogą występować nawet u ponad 90 proc. osób powyżej 60. roku życia. Występują w różnych częściach ciała, najczęściej jednak na twarzy, rękach lub tułowiu. Szczególnie kłopotliwe bywa ich lokalizowanie się na powiekach i skórze głowy pokrytej włosami.
Przyczyny ich powstawania nie są do końca znane, jednak wiadomo, że wpływ na nie mogą mieć czynniki genetyczne. Pewnym jest natomiast, że brodawki łojotokowe nie są związane z obecnością wirusa (w przeciwieństwie do brodawek wirusowych, które nazywa się kurzajkami).
Zmiany te zwykle są wypukłe do tego stopnia, że wyglądają jak przyklejone do skóry. Mogą przybierać różne kolory – od barwy zbliżonej do skóry po ciemnobrunatną (podobną do pieprzyka). Na początku przypominają małe krosty, ponieważ ich wielkość to czasem jedynie kilka milimetrów, jednak z biegiem czasu znacznie wzrastają. Po początkowym okresie ich średnica może wynosić nawet kilkanaście centymetrów.
Choć najczęściej zmiany te nie są szkodliwe, ich nagły duży wysiew może być objawem poważnej choroby nowotworowej. Jest to tzw. objaw Lesera i Trélata, który może występować w przebiegu gruczolakoraka żołądka.
W przypadku brodawek łojotokowych usuwanie zmian zwykle nie stanowi problemu. Najczęściej stosowanymi metodami są: elektrokoagulacja, usuwanie przy użyciu łyżeczki dermatologicznej i wypalenie za pomocą lasera. Jeśli dermatolog ma wątpliwości co do charakteru brodawki, wykonuje jej biopsję.
Brodawki wirusowe
Brodawki wirusowe, nazywane inaczej kurzajkami, są wywołane przez wirus brodawczaka ludzkiego – HPV. Wyglądają jak niewielkie narośnięte punkty i występują zarówno na skórze, jak i błonach śluzowych. Najczęściej pojawiają się na dłoniach i stopach, ale możliwą lokalizacją są także narządy płciowe. W przypadku tych ostatnich nazywa się je kłykcinami kończystymi.
Pamiętaj, że tego rodzaju brodawek zdecydowanie nie powinno się lekceważyć. Szczególnie kłykciny kończyste są w stanie wywołać groźne komplikacje, takie jak np. krwawienie, czy też nietrzymanie moczu. Oprócz tego zmiany mogą się przyczynić do rozwoju nowotworu złośliwego i są zaraźliwe! Z tego względu wskazane jest, aby do czasu całkowitego wyleczenia ograniczyć kontakty seksualne.
Zakażenie może wystąpić nie tylko przez kontakt z chorym, lecz także przez przedmioty, których dotykał, np. ręcznik czy odzież. Dodatkowo do przedostania się wirusa do organizmu może dojść także w przestrzeniach publicznych, takich jak szatnia, basen czy siłownia (jeśli dojdzie do kontaktu z przedmiotami, których dotykała osoba chora).
Najczęstszymi metodami stosowanymi w celu usunięcia kurzajki są: wymrażanie ciekłym azotem, wypalenie za pomocą lasera, elektrokoagulacja i usuwanie przy użyciu łyżeczki dermatologicznej.
Domowe sposoby na brodawki
Jednym z najczęściej stosowanych domowych sposobów na brodawki jest metoda zielarska. Zgodnie z nią wykorzystuje się roślinę o nazwie glistnik jaskółcze ziele. Roślina występuje naturalnie w Polsce i można stosować sok z niej w tzw. formie surowej, a także z dodatkami tworzącymi maść.
Pamiętaj jednak, aby korzystając z tej metody, zachować szczególną ostrożność. Glistnik jaskółcze ziele jest bowiem rośliną trującą. Najlepiej nie stosować ani jego samego, ani jego przetworów na brodawki na twarzy, szyi czy dekolcie, ponieważ skóra w tych miejscach jest wyjątkowo cienka. Należy mieć także na uwadze, że metoda ta wykazuje się mniejszą skutecznością niż tradycyjne leczenie czy też po prostu usuwanie zmian.
Wśród innych metod wymienia się także stosowanie olejków z drzewa herbacianego, oregano lub z trawy cytrynowej. Te sposoby niestety również nie cechują się skutecznością, którą można by porównywać z metodami konwencjonalnymi.
- A. Lallas, E. Errichetti, D. Ioannides, Dermatoskopia w dermatologii ogólnej, Edra Urban & Partner, Wrocław, 2023.
- J. Narbutt, Choroby skóry u pacjentów w podeszłym wieku w praktyce lekarza rodzinnego, Edra Urban & Partner, Wrocław, 2023.
- L. Rudnicka, M. Olszewska, M. Sar-Pomian, A. Rakowska, Współczesna dermatologia T. 1, wyd. I, PZWL Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa, 2022.
Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych w Welbi należy skonsultować ich treść z lekarzem. Welbi dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów był najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.