Chelatacja – kontrowersyjna metoda leczenia miażdżycy i innych chorób
Chelatacja to terapia polegająca na podawaniu choremu wlewów zawierających kwas wersenowy. Wykorzystuje się ją przy zatruciach metalami ciężkimi i w profilaktyce szeregu innych schorzeń, co budzi kontrowersje w świecie medycznym. Wyjaśniamy, czemu chelatacja nie zawsze cieszy się uznaniem i na jakie dolegliwości można stosować wlewy.
Chelatacja – co to jest i jak działa?
Chelatacja to jedna z metod terapeutycznych bazująca na podawaniu dożylnym lub rzadziej doustnym związków chelatujących. Choć w medycynie funkcjonuje od lat, wzbudza wiele kontrowersji. Za kwestię sporną uważa się stosowanie tej metody w celach innych niż pozbycie się nadmiaru kationów metali ciężkich z organizmu człowieka. Chelatowanie wg zwolenników medycyny naturalnej sprawdza się przy problemach z układem krążenia i właśnie w tym celu zaczęto wykorzystywać tę metodę. Mimo że dalej jest ona traktowana jako odtruwająca, to stosuje się ją także w profilaktyce miażdżycy, lecz tylko w gabinetach medycyny alternatywnej.
Wielu pacjentów nie ma pojęcia, co to jest chelatacja, choć zabieg wydaje się bezpieczniejszy i mniej kosztowny niż chirurgiczne usuwanie miażdżycy naczyń. Metoda poprawia stan komórek, narządów oraz tkanek dzięki pozbyciu się metali ciężkich z organizmu. Ma to uchronić przed szkodliwym działaniem nadmiaru wolnych rodników, które rzekomo przyczyniają się do rozwoju chorób stanowiących zagrożenie dla zdrowia. Wskazaniem do chelatacji, według pasjonatów medycyny naturalnej, jest m.in. leczenie naturalne miażdżycy. Choremu nie wolno jednak rezygnować z tradycyjnej terapii farmakologicznej. Konsekwencją nieleczonej miażdżycy może być udar mózgu, który bywa śmiertelny.
Choć zabieg chelatacji ma szereg pozytywnych opinii, trzeba mieć na uwadze, iż nie zawsze wykazuje się on wysoką skutecznością. Jest za to szeroko promowany przez propagatorów medycyny naturalnej szczególnie w Stanach Zjednoczonych i to właśnie za sprawą środków masowego przekazu zyskuje tylu zwolenników.
Jak przebiega chelatacja metali ciężkich z organizmu?
Chelatacja metali ciężki bazuje głównie na wlewach w postaci kroplówki. W swoim składzie zawiera ona chelatory, czyli czynniki chelatujące. Do takich zalicza się związki innych metali o niższym powinowactwie chemicznym niż metal, który ma być usunięty z organizmu. Jednak najpopularniejszym czynnikiem chelatującym jest EDTA – kwas wersenowy. Podany dożylnie łączy się z toksynami, tworząc związki, które są usuwane z organizmu przez nerki.
EDTA stosowano już podczas wojny. Stanowił odtrutkę dla ofiar gazów bojowych oraz osób, które doznały poważnych zatruć metalami ciężkimi. Potem doceniono go nie tylko w medycynie, lecz także w przemyśle. Obecnie jest wykorzystywany do zabiegów chelatujących, w spożywce oraz do przechowywania krwi. Dzięki EDTA nie krzepnie ona przedwcześnie.
Terapia EDTA jest łatwa i nieinwazyjna. Kwas wersenowy oczyszcza naczynia ze złogów i nadmiaru wolnych rodników. Według zwolenników terapii dba on o poprawę kondycji całego organizmu, a nie tylko wybranego narządu. Seria wlewów z EDTA może rzekomo znacząco obniżyć cholesterol, wspomóc układ odpornościowy, a także poprawić ukrwienie tkanek. Jest to szczególnie ważne przy chorobach związanych z niedokrwieniem.
Wskazania do zabiegu chelatacji
Główne wskazania do przeprowadzenia zabiegu chelatacji to poważne zatrucia metalami ciężkimi, ale metody używa się także w profilaktyce innych chorób. Niestety zabiegi nierzadko wywołują kontrowersje, ponieważ nie ma istotnych dowodów naukowych na to, że chelatacja jest skuteczna w leczeniu konkretnych schorzeń. Mimo tego wielu zwolenników medycyny alternatywnej sięga po tę właśnie metodę terapeutyczną. Zabiegami chelatacji chcą zwalczyć:
chorobę niedokrwienną serca, ponieważ oczyszcza ona naczynia krwionośne,
hipercholesterolemię, aby obniżyć poziom cholesterolu we krwi chorego,
zaburzenia w pracy układu immunologicznego, co jest spowodowane wysokim poziomem wolnych rodników,
niektóre choroby psychiczne, takie jak depresja, ponieważ chelatacja wpływa korzystnie na ogólne samopoczucie,
choroby układu krążenia, ze szczególnym uwzględnieniem miażdżycy naczyń,
chorobę Alzheimera,
cukrzycę.
Za pomocą chelatacji można też po prostu oczyścić organizm z toksyn. Wtedy funkcjonuje on lepiej i sprawniej.
Chelatacja – jak często należy ją wykonywać i ile trwa zabieg?
Na pewno zastanawiasz się, ile trwa chelatacja i jak często trzeba wykonywać wlewy, żeby poczuć się lepiej. Należy mieć na uwadze, iż zabieg ten nie jest obojętny dla organizmu. Zanim dojdzie do podłączenia kroplówki, warto sprawdzić obecny stan swojego zdrowia. W tym celu chory może udać się do lekarza i poprosić o zbadanie oraz o skierowanie na podstawowe badania diagnostyczne. Trzeba się jednak liczyć z tym, że lekarz może nie pochwalić zabiegu chelatacji i odradzić stosowanie tego rodzaju praktyk. Może też odmówić wydania skierowań.
Liczba podanych kroplówek chelatowych to kwestia indywidualna. Decyduje o niej osoba prowadząca terapię, jednak zwolennicy tej metody zalecają serię minimum 10 lub 20 zabiegów, aby odczuć jakiekolwiek pozytywne efekty. Niektóre osoby przyjmują wielokrotność serii, żeby uniknąć operacji chirurgicznych. Całkowity czas podania kroplówki z EDTA to około 2 godzin. Tuż po niej zaleca się wypicie blisko 1 litra płynów, aby nawodnić organizm.
Zabieg nie jest obojętny dla organizmu, lecz jest bezpieczny, o ile wykonuje się go poprawnie. Mimo tego w trakcie podawania wlewu możesz odczuwać różne, nie zawsze przyjemne symptomy. Do najczęstszych zalicza się parcie płynu podczas biegu kroplówki, zawroty głowy oraz skurcze kończyn. Jeśli podczas zabiegu czujesz się gorzej, poinformuj o tym personel. Być może będzie konieczne podanie Ci wapnia, który złagodzi nieprzyjemne dolegliwości i ograniczy ryzyko wystąpienia kolejnych skutków ubocznych wlewu.
- H. Szczepańska, Z. Kowalczyk, A. Sałagacka i in., Wpływ terapii chelatowej na wyniki badań wybranych parametrów laboratoryjnych, Sztuka Leczenia 2014, nr 3-4 str. 23-32.
Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych w Welbi należy skonsultować ich treść z lekarzem. Welbi dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów był najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.