Chlamydia u mężczyzn – objawy, rozpoznanie, leczenie

Chlamydia u mężczyzn – co to za choroba?

Chlamydia, obok zakażenia wirusem HPV czy rzeżączki, jest jedną z częściej występujących chorób wenerycznych. Poza szerzeniem się zakażenia drogą płciową eksperci zwracają uwagę na możliwość transmisji bakterii podczas korzystania z tych samych akcesoriów toaletowych co osoba chora. Do zakażenia dochodzi też podczas stosunku pochwowego, analnego lub oralnego. Dowiedz się, jak może dojść do rozwoju chlamydii u dzieci i jakie objawy temu towarzyszą.

Objawy chlamydii u mężczyzn

W wyniku zakażenia chlamydią u mężczyzn może dojść do zapalenia cewki moczowej i pęcherza moczowego. Towarzyszą temu takie objawy jak m.in.: 

• ból w podbrzuszu;

• pieczenie w czasie oddawania moczu; 

• częste oddawanie moczu; 

• parcie na mocz; 

• kłucie w penisie nasilające się w czasie oddawania moczu; 

• wrażenie niepełnego opróżnienia pęcherza po oddaniu moczu; 

• obecność nieprawidłowej wydzieliny w ujściu cewki moczowej; 

• pojawiająca się z rana wydzielina (tzw. objaw kropli rosy porannej). 

Brak podjęcia leczenia lub późne jego rozpoczęcie może doprowadzić do zwężenia cewki moczowej i wielu skutków ubocznych.

Jednym z częstszych powikłań chlamydialnego zakażenia cewki moczowej jest zapalenie najądrzy. Objawia się przede wszystkim ogólnym złym samopoczuciem, bólem w podbrzuszu i zajętego chorobą najądrza, który powoduje trudności w chodzeniu, a także podwyższoną temperaturą ciała. Dochodzi do obrzęku, ucieplenia i zaczerwienienia worka mosznowego. Eksperci podają, że zapaleniu najądrzy towarzyszyć może zaburzenie drożności kanalików nasiennych i zapalenie jądra. To z kolei często prowadzi do problemów z płodnością.

Na skutek zakażenia cewki moczowej przez chlamydię może dojść do zapalenia prostaty. Eksperci podają, że chlamydia u mężczyzn odpowiada za nawet połowę przypadków zapalenia gruczołu krokowego u mężczyzn do 50. roku życia. Charakterystyczne są dla niego: 

• dyskomfort ze strony układu moczowego; 

• ból (ostry, tępy, w obrębie krocza, podbrzusza, w dole pleców);

• zaburzenia funkcji narządów płciowych;

• częstomocz; 

• pieczenie przy oddawaniu moczu; 

• bolesne parcie na mocz. 

Niekiedy stwierdza się też hematospermię (obecność krwi w nasieniu) i hematurię (obecność krwi w moczu). 

Na skutek chlamydii u mężczyzn może dojść do odczynowego zapalenia stawów. Towarzyszy mu jednostronne zapalenie błon maziowych, ścięgien i powięzi (zazwyczaj w stawach skokowych, kolanowych). W przypadku gdy współwystępują objawy ze strony układu moczowo-płciowego i doszło do zapalenia spojówek, stwierdza się zespół Reitera (reaktywne zapalenie stawów).

Badanie na chlamydię u mężczyzn

Chlamydia u mężczyzn może być trudna do rozpoznania, co wiąże się z nierzadko występującym bezobjawowym lub skąpoobjawowym przebiegiem. Lekarz przeprowadza najpierw szczegółowy wywiad medyczny i badania fizykalne. Zleca badania laboratoryjne, aby wykluczyć inne częste zakażenia narządów płciowych. Kieruje pacjenta na badanie oznaczenia poziomu przeciwciał w kierunku zakażenia chlamydią w klasie IgM i IgG. Następnie pobiera wymaz z miejsc zajętych zakażeniem, aby stwierdzić obecność drobnoustrojów. Może to być pierwsza porcja moczu (do 20 ml, oddana powyżej godziny od ostatniej mikcji) lub wymaz z cewki moczowej (próbka pobierana jest dzięki specjalnej szczoteczce i umieszczana w zestawie pobraniowym). Materiał do badań zostaje przekazany do laboratorium, gdzie za pomocą specjalnych metod określa się rodzaj bakterii odpowiedzialnej za pojawienie się niepożądanych objawów. W terminie 3 tygodni po zakończeniu leczenia u mężczyzn z utrzymującymi się objawami lub podejrzeniem reinfekcji należy ponownie wykonać badanie w kierunku chlamydii. U pacjentów z dodatnim wynikiem testu na chlamydię powinno się rozważyć też przeprowadzenie badań w kierunku rzeżączki, kiły i HIV.

• Sprawdź, jakie badania wykonać przy nawracających infekcjach intymnych.

Leczenie chlamydii u mężczyzn

Wykrycie bakterii lub kwasu nukleinowego chlamydii w materiale biologicznym jest wskazaniem do leczenia. Leczenie chlamydii u mężczyzn opiera się na antybiotykoterapii z wykorzystaniem środków z grupy tetracyklin (doksycyklina, tetracyklina, minocyklina), makrolidów (klarytromycyna, roksytromycyna, erytromycyna, azytromycyna), chinolonów (pefloksacyna, ofloksacyna, sparfloksacyna, ciprofloksacyna, norfloksacyna) oraz ß-laktamów (amoksycylina). Rodzaj antybiotyków dostosowywany jest do problemów zdrowotnych spowodowanych przez bakterię. Przykładowo, lekami z wyboru w przypadku zakażenia układu moczowo-płciowego są antybiotyki z grupy makrolidów, tetracyklin i niektórych fluorochinolonów. Eksperci podkreślają, że leczeniem objęci powinni być też partnerzy seksualni osoby chorej. Zakaźność u mężczyzn z chlamydią dla partnerek seksualnych wynosi 42–68%.

Zapewnij sobie pomoc w powrocie do zdrowia