Czym jest choroba Menetriera? Jakie są przyczyny i objawy zapalenia żołądka przerostowego?
Choroba Menetriera jest schorzeniem żołądka, w którym dochodzi do pogrubienia wyścielającej go błony śluzowej. Przyczyną tego zaburzenia jest nadmierna ekspresja czynnika wzrostu TGF-α. Przeczytaj, jakie objawy towarzyszą chorobie Menetriera i na czym polega jej leczenie.
Polecane
- Czym jest choroba Menetriera?
- Jakie są przyczyny choroby Menetriera?
- Jak często występuje choroba Menetriera?
- Objawy choroby Menetriera
- Zapewnij sobie wsparcie w powrocie do zdrowia
- Jak lekarz stawia diagnozę choroby Menetriera?
- Diagnostyka różnicowa choroby Menetriera
- Na czym polega leczenie choroby Menetriera?
Czym jest choroba Menetriera?
Choroba Menetriera to nadmierny przerost części komórek błony śluzowej żołądka. W związku z tym dla jej określenia stosowana jest nazwa „zapalenie żołądka przerostowe”. Choroba ta charakteryzuje się hiperplazją (rozrostem) komórek nabłonkowych, zwiększonym wydzielaniem śluzu, przerostem komórek gruczołów żołądkowych. W efekcie tych zmian dochodzi do wykształcenia dużych fałdów śluzówki, szczególnie w obrębie trzonu i dna żołądka. Pierwszy opis tej jednostki chorobowej opracował w 1888 r. francuski patolog Pierre Ménétrier.
Jakie są przyczyny choroby Menetriera?
W zależności od momentu pojawienia się pierwszych oznak choroby Menetriera wyróżniono postać dorosłą i dziecięcą. W pierwszym przypadku zapalenie żołądka przerostowe związane jest ze wzmożoną ekspresją transformującego czynnika wzrostu alfa (TGF-α). Czynnik ten pobudza receptory kinaz tyrozynowych (RTKs, rodzaj enzymów), zwłaszcza nabłonkowego czynnika wzrostu (EGFR). W efekcie tego w żołądku następuje spadek liczby komórek okładzinowych (największe komórki gruczołów właściwych żołądka), rozrost komórek śluzowych, wzmożona produkcja śluzu i nasilona utrata białka.
Dziecięca postać choroby Menetriera związana jest najprawdopodobniej z zakażeniem cytomegalowirusem. Część białek budujących ten patogen jest nośnikiem dla EGFR i pobudzają go. Ustąpienie zakażenia cytomegalowirusem sprawia, że maleje stopniowo czynnik pobudzający EGFR. Choroba Ménétriera u osób dorosłych ma charakter przewlekły i postępujący, a postać dziecięca – przemijający i zazwyczaj ustępuje samoistnie.
Jak często występuje choroba Menetriera?
Choroba Menetriera należy do schorzeń rzadkich. Znajduje się w bazie Biura Badań nad Chorobami Rzadkimi. Oznacza to, że występuje z częstotliwością wynoszącą mniej niż 1 na 200 000 osób. Średni wiek zachorowania na chorobę Menetriera w postaci dotykającej osoby dorosłe wynosi 55 lat. Dziecięca postać zapalenia żołądka przerostowego rozpoznawana jest zazwyczaj przed 10 r. ż. Schorzenie to częściej obserwowane jest wśród płci męskiej.
Objawy choroby Menetriera
Chorobie Menetriera towarzyszą następujące dolegliwości:
ból nadbrzusza, która pojawia się po spożyciu posiłku,
nudności i wymioty,
biegunka,
W dłuższej perspektywie czasu choroba Menetriera może doprowadzić do wyniszczenia organizmu. Może wystąpić krwawienie z przewodu pokarmowego. Związana ze zmianami w błonie śluzowej żołądka gastropatia wysiękowa z utratą białka (czyli utrata białka i nasilone wydzielanie śluzu przez żołądek) wiąże się z hipoalbuminemią. To stan zmniejszenia ilości albumin (rodzaj białek) we krwi, którego objawami są obrzęki (zwłaszcza w obrębie kończyn, twarzy) i przesięki do jam ciała (płyn w jamach opłucnych czy w jamie brzusznej).
Sprawdź, czym mogą być spowodowane obrzęk nóg u starszej osoby.
Nierzadko chorobie Menetriera towarzyszy anemia, zwana też jako niedokrwistość. To stan obniżonej ilości czerwonych krwinek lub hemoglobiny we krwi. Towarzyszą mu m.in.: osłabienie, upośledzenie koncentracji, wybiórczy apetyt, ból i pieczenie języka, suchość skóry, wypadanie włosów, łamliwość paznokci.
Zapewnij sobie wsparcie w powrocie do zdrowia
Rozpoznano u Ciebie chorobę Menetriera lub obserwujesz objawy, które mogą na nią wskazywać? Zapewnij sobie wsparcie w diagnostyce i dochodzeniu do zdrowia, decydując się na Polisę Zdrowie Welbi. To prywatne ubezpieczenie zdrowotne, dzięki któremu możesz zyskać m.in.:
konsultacje u lekarzy specjalistów bez skierowania (nawet 39 specjalistów w pakiecie OCHRONA GOLD, w tym gastroenterolog),
dostęp do minimum 190 badań diagnostycznych, w tym diagnostyki obrazowej,
wizyty u lekarzy bez kolejek – ze specjalistą skonsultujesz się z reguły w ciągu 3 dni roboczych, a z lekarzem POZ w ciągu 1 dnia,
opiekę w placówkach na terenie całego kraju – prawie 3500 placówek współpracujących z ubezpieczycielem w 650 miastach Polski,
inne korzyści w zależności od pakietu.
Wypełnij formularz i zamów ofertę. Sprawdź, co możesz zyskać, wybierając pakiet Polisy Zdrowie Welbi. Ochrona ubezpieczeniowa działa niemal od razu po opłaceniu pierwszej składki.
Jak lekarz stawia diagnozę choroby Menetriera?
Rozpoznanie choroby Menetriera rozpoczyna się od szczegółowo przeprowadzonego badania podmiotowego, czyli rozmowy z pacjentem oraz badania fizykalne. Uzyskane w ten sposób informacje są jednak niewystarczające do postawienia jednoznacznej diagnozy. Lekarz zleca USG brzucha i gastroskopię, czyli badanie endoskopowe górnego odcinka przewodu pokarmowego, w tym przełyku, żołądka, opuszki i części zstępującej dwunastnicy. Endoskopia pozwala na pobranie materiału do badania histopatologicznego. To na jego podstawie możliwe jest rozpoznanie choroby. W analizie mikroskopowej stwierdza się: zmniejszoną liczbę komórek okładzinowych, zwiększoną liczbę komórek śluzowych, znaczne zgrubienie błony śluzowej ściany żołądka. Przy podejrzeniu choroby Menetriera może zostać wykonane dodatkowo badanie radiologiczne z użyciem środka kontrastowego lub tomografia komputerowa żołądka, w których widoczne jest zwiększenie wysokości fałdów śluzówki, zwłaszcza w obrębie trzonu żołądka i pogrubienie ściany żołądka.
Diagnostyka różnicowa choroby Menetriera
Z uwagi na mało charakterystyczny obraz kliniczny choroby Menetriera konieczne jest jej różnicowanie z innymi schorzeniami, w których dochodzi do przerostu błony śluzowej żołądka, szczególnie z:
zapaleniem w przebiegu zakażeń, z których najczęstsze to infekcja Helicobacter pylori,
zespołem Zollingera-Ellisona,
chorobami naciekowymi, takimi jak m.in. amyloidoza, sarkoidoza,
chłoniakami żołądka.
Na czym polega leczenie choroby Menetriera?
Dotychczas nie opracowano metody leczenia choroby Menetriera, która okazałaby się skuteczna u wszystkich pacjentów. Wielu z nich reaguje dobrze na farmakoterapię – podanie przeciwciał monoklonalnych, które wiążą się z EGFR i blokują go. Jeśli farmakoterapia nie przyniesie zadowalającego efektu, konieczne może się okazać leczenie zabiegowe. Przeprowadza się wówczas operację polegającą na częściowym wycięciu żołądka. Uzupełniającą rolę w leczeniu choroby Menetriera odgrywają domowe sposoby na nudności. U części chorych ze znacznie obniżonym poziomem albumin dobre efekty przynosi dieta o wysokiej zawartości białka. Dzieci z chorobą Menetriera leczone są gancyklowirem, który zmniejsza replikację wirusa cytomegalii.
Sprawdź, co jeść przy wymiotach, jakie produkty nie nasilają mdłości.
- R. Filip, P. Paluszkiewicz, Przetoka przełykowo-okrężnicza u pacjentki z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego po przebytej gastrektomii z powodu choroby Ménétriera. Opis przypadku oraz przegląd literatury, „Przegląd Gastroenterologiczny” 2008, t. 3, nr 1, s. 48–51.
- C.T. Hemmings, Menetrier’s disease in patient with ulcerative colitis: a case report and review of the literature, „Pathology” 2007, nr 39, s. 282–283.
- S. Konturek, Gastroenterologia i hepatologia kliniczna, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2006.
- D. Mirković, R. Doder, S. Ilić i wsp., Menetrier’s disease associated with ulcerative colitis, „Vojnosanitetski Pregled” 2003, nr 60, s. 747–751.
Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych w Welbi należy skonsultować ich treść z lekarzem. Welbi dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów był najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.
