Hymenotomia – czym jest i kiedy można ją wykonać?
Jeśli odczuwasz ból przy próbie penetracji, rozważ wizytę u ginekologa. Być może specjalista zaleci wykonanie hymenotomii, ponieważ stwierdzi, że Twoja błona dziewicza jest zbyt gruba. Sprawdź, na czym polega zabieg, kiedy się go przeprowadza i czy istnieją jakieś przeciwwskazania.
Czym jest hymenotomia?
Hymenotomia to zabieg, podczas którego lekarz nacina lub całkowicie usuwa błonę dziewiczą. Procedurę wykonuje się za pomocą skalpela lub lasera. Zabieg przeprowadza się w znieczuleniu, dzięki czemu jest on bezbolesny. Niekiedy stosuje się znieczulenie ogólne. Jeśli chciałabyś poddać się hymenotomii, zgłoś się do ginekologa, który ma doświadczenie w wykonywaniu takich zabiegów.
Czas trwania hymenotomii zależy od stosowanej metody i stopnia skomplikowania. Zabieg chirurgiczny zajmuje 30–60 minut, natomiast laserowy – 10–30 minut.
Kiedy przeprowadza się hymenotomię?
Hymenotomia może być refundowana przez NFZ, jeśli istnieją medyczne wskazania do jej wykonania. Jednym ze wskazań jest zarośnięcie błony dziewiczej, które można zdiagnozować po urodzeniu, ale najczęściej rozpoznaje się je w wieku dojrzewania. Nie ma ona otworów, które pozwoliłyby na wydostanie się krwi miesiączkowej i śluzu z pochwy. W takiej sytuacji zgłoś się na pierwszą wizytę u ginekologa. Specjalista postawi diagnozę, na podstawie której może zaproponować hymenotomię.
Błona dziewicza może być częściowo zarośnięta. Niekiedy nieprawidłowości powstają w okresie płodowym, gdy okrężny pierścień błony dziewiczej nie wykształcił się prawidłowo z fałdu skóry, zamykającego wejście do pochwy. Przeważnie nieprawidłowości pojawiają się jednak w wyniku zmian nabytych w dzieciństwie, zazwyczaj spowodowanych stanami zapalnymi.
Gruby fałd błony dziewiczej niejednokrotnie przyczynia się do dyspareunii, czyli bolesnych stosunków płciowych. W takiej sytuacji umów się do ginekologa, który ustali przyczynę zaburzenia i podpowie, jak złagodzić lub zniwelować objawy. Podstawowym wskazaniem do przeprowadzenia hymenotomii jest ból uniemożliwiający współżycie, wkładanie tamponu lub rutynowe badania ginekologiczne. Można ją również wykonać, gdy boisz się bólu i krwawienia związanych z przerwaniem błony dziewiczej w trakcie pierwszego współżycia.
Jak przygotować się do hymenotomii?
Zanim lekarz zakwalifikuje Cię do zabiegu, najprawdopodobniej zleci wykonanie morfologii, badania ogólnego moczu, cytologii. Prawdopodobnie będziesz musiała też zrobić koagulogram, czyli badanie krzepliwości krwi.
Na 2 tygodnie przed zabiegiem odstaw aspirynę i inne leki z kwasem acetylosalicylowym. Ponadto nie zażywaj preparatów z witaminą E, środków przeciwkaszlowych i przeciwgrypowych. Wspomniane leki mogą bowiem doprowadzić do przedłużonego krwawienia po zabiegu. Na tydzień przed hymenotomią nie spożywaj alkoholu i nie pal tytoniu, aby nie zaburzyć procesu gojenia. Pamiętaj, żeby poinformować lekarza o ewentualnych infekcjach intymnych i problemach zdrowotnych.
Jakie są przeciwwskazania do wykonania zabiegu?
Zabiegu nie powinno przeprowadzać się w czasie miesiączki lub jeśli masz infekcję w okolicach intymnych (np. opryszczkę). Hymenotomię wykonuje się w fazie folikularnej, czyli w pierwszej fazie cyklu. Do przeciwwskazań zaliczamy też:
nieunormowane ciśnienie tętnicze,
nieuregulowaną cukrzycę,
chorobę nowotworową,
krwawienie z dróg rodnych o nieznanej przyczynie,
zaburzenia krzepnięcia krwi,
skazy naczyniowe.
Jeśli dokucza Ci infekcja intymna, masz bolesne miesiączki lub odczuwasz dyskomfort podczas współżycia, umów się na konsultację online z ginekologiem. Podczas teleporady porozmawiaj ze specjalistą o ewentualnych plamieniach, krwawieniach lub skutkach ubocznych tabletek antykoncepcyjnych.
Zanim umówisz się na e-konsultację, przygotuj podstawowe informacje, takie jak:
datę rozpoczęcia i długość ostatniej miesiączki,
samopoczucie przed menstruacją i w jej trakcie,
dolegliwości zdrowotne,
przyjmowane leki wraz ze sposobem dawkowania.
Potencjalne skutki uboczne
Hymenotomia obarczona jest małym ryzykiem powikłań. Należy jednak zaznaczy ć, że u niektórych pacjentek pojawiają się:
plamienie lub krwawienie,
obrzęki i ból o niskim natężeniu,
infekcja,
zasinienie skóry krocza,
zgrubienia podskórne,
przerost blizny,
zaburzenia czucia w okolicy zabiegu.
Zgłoś się do doświadczonego ginekologa, tym samym zdecydowanie zmniejszysz ryzyko wystąpienia skutków ubocznych. Dzięki temu szybko wrócisz do normalnej aktywności.
Zalecenia po hymenotomii
Aby zminimalizować ryzyko powikłań po zabiegu, postępuj zgodnie z zaleceniami ginekologa. Kiedy przestanie działać znieczulenie, możesz przez kilka dni odczuwać ból, dlatego lekarz najprawdopodobniej doradzi przyjmowanie środków przeciwbólowych.
Zazwyczaj pojawia się obrzęk sromu, który najczęściej mija w ciągu 4 dni. Przez 4–6 tygodni powstrzymaj się od współżycia, aby nie doprowadzić do zakażenia i nie wydłużyć gojenia się rany. W tym czasie ogranicz wysiłek fizyczny. Oprócz tego zadbaj o prawidłową higienę okolic intymnych i noś luźną, przewiewną bieliznę. Po każdym skorzystaniu z toalety podmywaj się wodą lub delikatnym środkiem myjącym, a następnie osusz miękkim ręcznikiem, najlepiej jednorazowym. W miarę możliwości wietrz krocze i śpij bez bielizny, co sprzyja procesowi gojenia.
Podczas pierwszej miesiączki po hymenotomii nie stosuj kubeczka menstruacyjnego i tamponów. Przestrzegając zaleceń pooperacyjnych, możesz przyspieszyć rekonwalescencję po zabiegu.
Po tygodniu od hymenotomii zgłoś się na wizytę kontrolną u ginekologa. Lekarz sprawdzi, czy rana goi się prawidłowo, a także zapyta o samopoczucie po zabiegu. O efektach hymenotomii można mówić wtedy, gdy rana całkowicie się wygoi i nie będziesz odczuwała bólu w czasie stosunku.
Po nacięciu błony dziewiczej lekarz założy szwy rozpuszczalne, dzięki czemu nie musisz zgłaszać się na ich ściągnięcie. Powinny się one wchłonąć w ciągu 40 dni, jeśli jednak powodują dyskomfort, umów się do ginekologa, który wykonywał zabieg.
- Raveenthiran V, Surgery of the hymen: from myth to modernisation, „Indian Journal of Surgery”, 2009, nr 71(4), s. 224–226.
- R. Kuźlik, Hymenotomia i hymenoplastyka, [w:] M. Uchman-Musielak (red.), Ginekologia plastyczna, Warszawa 2015, s. 129–131.
Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych w Welbi należy skonsultować ich treść z lekarzem. Welbi dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów był najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.