Bruzdogłowiec szeroki – czym jest, jak dochodzi do zarażenia i jak się z niego wyleczyć?

Czym jest bruzdogłowiec szeroki?

Bruzdogłowiec szeroki (diphyllobothrium latum) to duży tasiemiec, znany także jako tasiemiec rybny lub tasiemiec dorsza. Jest to pasożyt rozpowszechniony w rejonach, w których konsumuje się surowe lub niedogotowane ryby, zwłaszcza w krajach o klimacie chłodnym, jak Skandynawia, Rosja czy Ameryka Północna. 

Ludzie zarażają się bruzdogłowcem, spożywając surowe lub słabo przetworzone ryby, zawierające larwy tego tasiemca. Po dostaniu się do organizmu człowieka, larwy przekształcają się w dorosłe postacie i przyczepiają się do błony śluzowej jelita cienkiego. Bruzdogłowiec szeroki osiąga nawet kilka metrów długości. Zarażenie tasiemcem dorsza nierzadko prowadzi do niedoborów witamin, zwłaszcza witaminy B12, co z kolei skutkuje anemią i innymi problemami zdrowotnymi.

Bruzdogłowiec szeroki – skąd się bierze?

Bruzdogłowiec szeroki to tasiemiec rybny. Jego cykl rozwojowy obejmuje kilka etapów. Rozpoczyna się od dorosłych postaci tasiemca żyjących w jelicie cienkim ssaków drapieżnych, takich jak niedźwiedzie lub lisy. Dorosłe tasiemce produkują jaja, które są wydalane z organizmu żywiciela do środowiska wraz z kałem. W wodzie lub na wilgotnej ziemi jaja te mogą rozwijać się w larwy. Larwy z kolei zarażają różne gatunki ryb słodkowodnych, głównie w rejonach o chłodnym klimacie. 

Po spożyciu zakażonych ryb przez człowieka, larwy tasiemca rozwijają się w organizmie, przytwierdzają się do ściany jelita cienkiego. Tam dorastają do dojrzałych postaci tasiemca, osiągają znaczne rozmiary i przyczyniają się do niedoborów witamin, zwłaszcza witaminy B12. Cykl życiowy bruzdogłowca szerokiego kończy się, gdy dorosłe tasiemce są usuwane z organizmu lub w przypadku podjęcia leczenia przeciwpasożytniczego.

Bruzdogłowiec szeroki – objawy

Zakażenie bruzdogłowcem u wielu osób przebiega bezobjawowo, co oznacza, że chory nie jest świadomy, że w jego ciele rozwija się tasiemiec. Pasożyt podrażnia ściany jelita, a to może prowadzić do różnorodnych objawów ze strony układu pokarmowego. Oto kilka z nich:

• biegunka – bywa uciążliwa i przewlekła;

• wzdęcia i bóle brzucha;

• nudności;

• niedokrwistość – konkurencja między tasiemcem a organizmem gospodarza o witaminę B12 zwykle kończy się niedoborem tej witaminy, co z kolei skutkuje anemią;

• przewlekłe zmęczenie i osłabienie;

• utrata masy ciała;

• zapalenie dróg żółciowych.

Pamiętaj, że każdy zakażony może odczuwać różne objawy i nie zawsze występują wszystkie wymienione symptomy. 

Bruzdogłowiec szeroki – diagnostyka

Diagnostyka zakażenia bruzdogłowcem szerokim jest istotnym krokiem w identyfikacji tej infekcji i wdrożeniu odpowiedniego leczenia. Istnieją różne metody diagnostyczne ułatwiające wykrycie obecności tasiemca dorsza w Twoim organizmie.

Jednym z najczęstszych sposobów diagnostyki bruzdogłowca szerokiego jest badanie kału w celu wykrycia obecności jaj pasożyta. Stwierdza się to zazwyczaj podczas badań pod mikroskopem. Ta metoda nie zawsze bywa skuteczna, ponieważ jaja nie są obecne we wszystkich przypadkach infekcji.

Badanie poziomu witaminy B12 we krwi zwykle pomaga w diagnozie, ponieważ niedobór tej witaminy jest charakterystycznym objawem zakażenia. Niski poziom B12 wskazuje na potencjalne problemy zdrowotne związane z bytem tasiemca.

W wybranych przypadkach lekarz zleci badania obrazowe, takie jak gastroskopia lub kolonoskopia, aby potwierdzić obecność pasożyta w jelitach lub dowiedzieć się o ewentualnych uszkodzeniach lub zmianach w przewodzie pokarmowym. Dodatkowo, specjalista zapyta pacjenta o objawy i historię jego diety oraz ewentualnych podróży do obszarów, w których zarażenie bruzdogłowcem jest bardziej powszechne.

Po potwierdzeniu diagnozy zakażenia tasiemcem, lekarz wdroży odpowiednie leczenie przeciwpasożytnicze, prowadzące zazwyczaj do eliminacji pasożyta i poprawy stanu zdrowia pacjenta.

Jak się pozbyć bruzdogłowca szerokiego z organizmu?

Pozbycie się bruzdogłowca szerokiego z organizmu jest możliwe dzięki odpowiedniemu leczeniu przeciwpasożytniczym. Główne kroki prowadzące do jego eliminacji obejmują:

1. Leczenie farmakologiczne – najważniejszym etapem jest podanie leków przeciwpasożytniczych, takich jak prazykwantel lub niklozamid. Te leki działają na pasożyta, powodując jego paraliż i pozwalając na jego usunięcie z organizmu przez procesy trawienne. Leczenie farmakologiczne jest zwykle skuteczne i trwa krótko;

2. Leczenie niedoborów – w przypadku niedoborów witaminy B12 lekarz zaleci suplementację tej witaminy w celu przywrócenia odpowiednich poziomów w organizmie;

3. Monitorowanie – po leczeniu lekarz najprawdopodobniej zleci kolejne badania, aby upewnić się, że tasiemiec został skutecznie wyeliminowany i że poziom witaminy B12 wraca do normy;

4. Unikanie ponownej infekcji – ważne jest, aby nie spożywać surowych lub niedogotowanych ryb, które mogą zawierać larwy tasiemca dorsza. Staranne mycie rąk i dokładna obróbka termiczna ryb są kluczowe w zapobieganiu kolejnym przypadkom infestacji.

Leczenie zakażenia bruzdogłowcem szerokim jest zazwyczaj skuteczne i prowadzi do pełnego wyleczenia, o ile zostanie zdiagnozowane i wdrożone odpowiednio wcześnie.