Najlepsze ćwiczenia na garba

Wdowi garb – jak wygląda, czym jest i skąd się bierze?

Garbem nazywamy potocznie schorzenie, które określane jest wdowim garbem. Dawniej tę przypadłość obserwowało się głównie u osób starszych, przede wszystkim u kobiet w wieku menopauzalnym. Stąd zapewne wzięła się nazwa schorzenia. Dziś wdowi garb pojawia się bardzo często u ludzi młodych.

Ta nieestetyczna deformacja jest wadą postawy, którą należy leczyć. Garb to powstała tkanka zlokalizowana w dolnej części kręgosłupa szyjnego, u podstawy karku. Bolesne wybrzuszenie sprawia, że nasze mięśnie nie działają prawidłowo, dlatego nie można go ignorować.

Schorzenie najczęściej wynika z przeciążenia mięśni z powodu nieprawidłowej pozycji ciała. Nierzadko jest to związane z czynnościami, które wykonujemy na co dzień, zwłaszcza z pracą zawodową, która wymusza na nas nienaturalną postawę. Przykładem takiej aktywności może być oczywiście wielogodzinna praca przed komputerem.

Wśród innych przyczyn wdowiego garbu są czynniki genetyczne, problemy ze wzrokiem, osteoporoza czy kręgozmyk.

Niektóre badania wskazują również na to, że powstanie wdowiego garbu jest zależne od czynników psychogennych. Mowa tu przede wszystkim o chronicznym stresie, który wpływa niekorzystnie na równowagę mięśni.

Objawy wdowiego garba

Wdowi garb objawia się charakterystycznym wybrzuszeniem. Jednak to nie wszystko. Tej zmianie towarzyszy również wysunięta do przodu głowa oraz wyraźnie zaokrąglone plecy.

Oprócz charakterystycznych zmian wizualnych osoba z wdowim garbem skarży się zwykle na ból pleców i uczucie sztywności w okolicach karku, szyi i ramion. Dyskomfort może być odczuwalny również w okolicach łopatek, co przekłada się na niemożność wzięcia głębokiego, pełnego oddechu.

Co więcej, choremu towarzyszą często parestezje dłoni i palców. Ten objaw to nic innego jak mrowienie lub drętwienie. Dodatkowo przy tej wadzie postawy mogą występować zawroty i bóle głowy. Ból bywa mylnie diagnozowany z powodu tego, że ma różną intensywność, pojawia się nieregularnie i jest zlokalizowany w różnych częściach czaszki.

Oprócz powyższych objawów chory może doświadczyć również bruksizmu. Jest on dysfunkcją stawów skroniowo-żuchwowych i także może być powiązany z chronicznym stresem, problemami natury emocjonalnej oraz złymi nawykami. Symptomy tego schorzenia to przede wszystkim ból oraz duże napięcie mięśni szyi i twarzy. Nieleczona choroba może wywołać duże problemy z uzębieniem.

Wdowi garb – co robić?

Ogromny wpływ na skuteczność terapii ma czas jej rozpoczęcia. W przypadku zaawansowanych zmian konieczna może okazać się operacja, jednak można spróbować pozbyć się wdowiego garbu samodzielnie. Warto tu również zaznaczyć, że operacja niesie za sobą spore ryzyko i długi czas rekonwalescencji. Jest to zwykle ostateczność.

Najlepiej skorzystać z porady lekarza ortopedy, który na podstawie wywiadu i badania stwierdzi, co będzie dla Ciebie najlepsze. Dobrym pomysłem będzie również udanie się do fizjoterapeuty, który pomoże Ci dobrać ćwiczenia w oparciu o Twój konkretny przypadek. Może również zlecić lub zrobić specjalny masaż pleców, który pomoże uporać się z problemem.

Co ciekawe, bardzo popularny pajączek na plecy nie jest do końca polecanym rozwiązaniem w leczeniu wdowiego garbu. Wynika to z tego, że najlepiej uczyć się samodzielnie utrzymywać prawidłową postawę.

Wdowi garb – masaże i ćwiczenia w domu

Wiele z ćwiczeń przeznaczonych do leczenia wdowiego garbu można wykonywać samodzielne w warunkach domowych. Przy tym konkretnym schorzeniu bardzo dobrze mogą sprawdzić się rollery i piłeczki do masażu. Ich prawidłowe stosowanie pomaga rozluźnić przykurcz mięśni.

Równie ważne co masaże są ćwiczenia ogólnorozwojowe i rozciągające. Bardzo istotna jest w tym wypadku regularność. Jeżeli nie jesteś pewien, czy będziesz umieć ją zachować, możesz zapisać się na zajęcia ze stretchingu. Doświadczony prowadzący wesprze cię w osiągnięciu najlepszych efektów. Ćwiczenia rozciągające pomagają zmniejszyć nieprawidłowe napięcie tkanek. Są świetną techniką relaksującą.

W przypadku osób w starszym wieku, które nie mogą już wykonywać takich ćwiczeń, rozwiązaniem przynoszącym ulgę są np. codzienne spacery. Pamiętaj, że ruch to zdrowie, jednak powinien być on dostosowany do naszych możliwości.