Choroba wieńcowa – jakie objawy jej towarzyszą i jak ją leczyć?

Czym jest choroba wieńcowa?

Choroba wieńcowa inaczej jest nazywana chorobą niedokrwienną serca. Do jej powstania dochodzi w wyniku trwającego przewlekle niewystarczającego zaopatrzenia komórek sercowych w substancje odżywcze i tlen. Efektem tego jest niedotlenienie i niewydolność serca. Częstość występowania choroby wieńcowej jest wyższa wśród mężczyzn niż kobiet i rośnie wraz z wiekiem, przy czym przypadłość ta może się rozwinąć w każdym wieku.

Choroba wieńcowa – przyczyny 

Eksperci podkreślają, że w przeważającej większości przypadków przyczyną choroby wieńcowej jest miażdżyca. Polega ona na odkładaniu się we wnętrzu naczyń krwionośnych tzw. blaszki miażdżycowej. To złogi tłuszczowe, które włóknieją, wapnieją i doprowadzają do zwężenia się naczynia krwionośnego. Konsekwencją tego jest upośledzony przepływ krwi.

Innymi czynnikami sprzyjającymi powstawaniu choroby wieńcowej są m.in.:

• anemia, określana też jako niedokrwistość – stan obniżonej liczby czerwonych krwinek (erytrocytów) i/lub hemoglobiny, 

• niewydolność oddechowa – upośledzenie wymiany gazowej w płucach z towarzyszącym zaburzeniem proporcji tlenu i dwutlenku węgla w organizmie,

• hipotonia – obniżenie napięcia mięśniowego,

• hipowolemia – stan za małej ilości krwi w naczyniu krwionośnym,

• nadciśnienie tętnicze,

• nadczynność tarczycy,

• kardiomiopatie – zaburzenie budowy i czynności serca,

• wady serca, w tym szczególnie zwężenie zastawki aortalnej,

• zmiany zapalne naczyń wieńcowych – mogą być efektem choroby reumatycznej, tocznia rumieniowatego czy posocznicy,

• wrodzone zaburzenia metaboliczne,

• zmiany pourazowe tętnic wieńcowych,

• wrodzone anomalie tętnic wieńcowych,

• ucisk na tętnice wieńcowe.

Jakie są objawy choroby wieńcowej serca?

Eksperci dokonali podziału choroby wieńcowej serca na przewlekłą i ostrą. Postacie te różnią się między sobą objawami. Przewlekła choroba wieńcowa jest określana jako dławica piersiowa stabilna. Zaburzenie to rozwija się powoli. Charakteryzuje się niewielkim, ale utrzymującym się długo niedoborem tlenu i składników odżywczych. Objawem typowym jest ból dławicowy. Możesz go poznać po:

• umiejscowieniu za mostkiem,

• przeszywającym, dławiącym, piekącym, uciskającym, rozpierającym charakterze,

• promieniowaniu do barków (zwłaszcza lewego), a czasem też do szyi, żuchwy i brzucha,

• nasilaniu się po obfitym posiłku, pod wpływem zimna, w czasie wysiłku czy narażenia na stres,

• ustępowaniu samoistnie w odpoczynku czy po podjęzykowym podaniu nitrogliceryny.

Ból dławicowy utrzymuje się z reguły przez kilka minut. Niektórzy pacjenci opisują go jako uczucie ciężaru w klatce piersiowej. Podczas ataku bólu dławicowego możesz doświadczyć nadmiernego pocenia się, uczucia duszności i niepokoju.

Drugą postacią choroby wieńcowej są ostre zespoły wieńcowe. Typowy jest dla nich krótkotrwały, nagły, intensywny niedobór tlenu i składników odżywczych. Konsekwencją tego jest zawał mięśnia sercowego, który jest stanem zagrożenia życia. Wskazuje na niego ból dławicowy, który nie ustępuje w spoczynku ani po zażyciu nitrogliceryny. Poza dolegliwościami bólowymi pojawiają się takie objawy choroby wieńcowej, jak: nudności i wymioty, osłabienie, kołatanie serca, silne zawroty głowy, uczucie lęku i strachu o życie. Pamiętaj, że przy ostrym zespole wieńcowym konieczne jest szybkie wezwanie pogotowia medycznego, poprzez wykonanie połączenia z numerem 112 lub 999.

Do jakiego lekarza się zgłosić?

Z podejrzeniem jakichkolwiek schorzeń serca zgłoś się na wizytę do kardiologa. Zarówno rozpoznanie, jak i leczenie choroby wieńcowej wiąże się z koniecznością przeprowadzenia wielu badań i częstych konsultacji kardiologicznych.

Choroba wieńcowa – badania

Diagnostyka choroby wieńcowej, tak jak każdego innego schorzenia, rozpoczyna się od wywiadu medycznego i badania fizykalnego. Do badań, które są pomocne w rozpoznaniu choroby wieńcowej, należą przede wszystkim:

• badania laboratoryjne – poza podstawową morfologią i lipidogramem dokonywane jest oznaczenie troponin, które wskazują na martwicę serca,

• elektrokardiografia (EKG),

• próba wysiłkowa,

• echokardiografia,

• scyntygrafia wysiłkowa serca,

• badania obrazowe, zwłaszcza RTG klatki piersiowej, rzadziej tomografia komputerowa czy rezonans magnetyczny serca, angio-TK serca – w wyjątkowych przypadkach.

Złotym standardem w diagnostyce choroby wieńcowej jest angiografia wieńcowa, czyli koronarografia, która polega na uwidocznieniu naczyń wieńcowych w badaniu rentgenowskim po podaniu do nich kontrastu.

Na czym polega leczenie choroby wieńcowej?

Podstawą leczenia w chorobie wieńcowej jest farmakoterapia. Ważnym elementem jest zwalczanie czynników ryzyka wieńcowego poprzez leczenie chorób współistniejących i zmianę stylu życia. Dowiedz się zatem, jak dbać o serce. Eksperci podkreślają zwłaszcza dobroczynny wpływ aktywności fizycznej na zdrowie. Poznaj też ich opinie na temat spacerów po zawale serca. Specjaliści zwracają również uwagę na rolę redukcji stresu, nadmiernej masy ciała, zaprzestanie palenia, kontrolowanie ciśnienia tętniczego i stosowanie zbilansowanej diety bogatej w kwasy omega-3, które mają pozytywny wpływ na stany zapalne i częstość akcji serca. Jeśli leczenie zachowawcze nie przynosi zadowalających efektów, lekarz proponuje postępowanie zabiegowe, którego celem jest poprawa ukrwienia serca. Dobiera rodzaj zabiegu adekwatnie do potrzeb chorego.