Na czym polega światłowstręt i o czym świadczy?
Światłowstręt jest objawem, który polega na odczuciu pieczenia i bólu oczu podczas przebywania w nasłonecznionych lub nadmiernie oświetlonych pomieszczeniach czy na zewnątrz. Sam w sobie nie jest chorobą, ale może być symptomem różnych schorzeń, takich jak zapalenie spojówek lub migrena. Przeczytaj i dowiedz się, czym dokładnie jest światłowstręt i jakie są przyczyny jego występowania. Przeczytasz również, w jaki sposób objawia się światłowstręt, jak można go wykryć i leczyć.
Czym jest światłowstręt?
Światłowstręt, nazywany inaczej fotofobią, to nadwrażliwość oczu na światło, która objawia się odruchowym mrużeniem powiek. Może on być spowodowany zarówno naturalnym światłem słonecznym, jak i sztucznym. Mając światłowstręt, możesz odczuwać ból, łzawienie, pieczenie lub mieć dodatkowo czerwone oczy. Warto wiedzieć, że światłowstręt nie jest niezależną jednostką chorobową, a objawem innych schorzeń dotyczących nie tylko oczu.
Jakie są przyczyny wystąpienia światłowstrętu?
Przyczyny wystąpienia nadwrażliwości na światło są różne. W większości przypadków to wynik rozwijającej się choroby oczu. Nie ma się co dziwić, ponieważ w obecnych czasach często wykonujemy swoje obowiązki, siedząc przed ekranem komputera. W wolnym czasie korzystamy ze smartfonów, oglądamy telewizję. Pracujemy też w klimatyzowanych i ogrzewanych pomieszczeniach ze światłem sztucznym. Nasze oczy nie są obojętne na takie warunki. Reagują bólem, łzawieniem, przekrwieniem i kłuciem.
Najczęstszą przyczyną światłowstrętu jest zespół suchego oka. W jego przebiegu dochodzi do niewystarczalnego nawilżenia oczu. Osoba chora odczuwa bóle oczu i kłucie pod powiekami.
Do innych chorób, w przebiegu których może pojawić się światłowstręt, zaliczamy:
bakteryjne, wirusowe lub alergiczne zapalenie spojówek. Schorzenie to może objawiać się dodatkowo obecnością ropnej wydzieliny, nadmiernym łzawieniem, przekrwieniem spojówek oraz obrzękiem powiek;
choroby rogówki, wśród których wymienić można erozję, owrzodzenie, zapalenie i obecność ciała obcego w rogówce;
zapalenie tęczówki i ciała rzęskowego, które objawia się zaburzeniem ostrości widzenia i pogorszeniem wzroku;
oparzenie słoneczne oczu, spowodowane zbyt długim przebywaniem w nasłonecznionym miejscu bez odpowiedniej ochrony oczu;
migrenę objawiającą się m.in. silnym bólem głowy i nadwrażliwością na dźwięki;
schorzenia tarczycy, takie jak choroba Gravesa-Basedowa;
choroby autoimmunologiczne (z autoagresji), wśród których wymienić można zespół Reitera i zespół Sjögrena;
choroby infekcyjne takie jak półpasiec, odra, grypa, wścieklizna.
Inne choroby przebiegające z nadwrażliwością oczu na światło to:
udar mózgu,
jaskra,
bezsoczewkowość,
zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych,
nowotwory ośrodkowego układu nerwowego.
Światłowstręt może również pojawić się u osób:
z niedoborem witaminy B2 lub B6,
nadużywających alkoholu,
z krwawieniem podpajęczynówkowym,
zażywających leki, w szczególności rozszerzające źrenice,
przebywających w zadymionych pomieszczeniach.
W jaki sposób objawia się światłowstręt?
Do charakterystycznych objawów światłowstrętu zaliczamy:
ból oczu i dyskomfort obserwowany podczas patrzenia na światło,
mrużenie oczu,
zamykanie i zasłanianie oczu w odpowiedzi na kontakt ze światłem,
nadmierne łzawienie oczu,
ból głowy,
uczucie suchości oka (np. wrażenie obecności piasku pod powiekami),
rozdrażnienie i płaczliwość u małych dzieci.
Diagnoza światłowstrętu
Osoby dorosłe nie mają problemu z zaobserwowaniem u siebie nadwrażliwości na światło. Inaczej sprawa wygląda u dzieci, które rzadko kiedy potrafią nazwać objawy światłowstrętu i dokładnie je opisać. Zazwyczaj najmłodsi, u których pojawia się ta przypadłość, są płaczliwi i drażliwi. Rodzice widzą, że dziecko mruży i zasłania oczy, unika patrzenia na światło oraz płacze po włączeniu światła. Oczy dziecka są też zaczerwienione, przekrwione i może pojawić się w nich ropna wydzielina. Widząc takie objawy, koniecznie skontaktuj się z lekarzem pediatrą.
Światłowstręt – jak można go leczyć?
Ponieważ światłowstręt nie jest chorobą, a jedynie objawem, jego leczenie zależy głównie od przyczyny nadwrażliwości na światło. Jeśli zauważasz u siebie bądź u członków najbliższej rodziny objawy nadwrażliwości na światło, nie czekaj. Skontaktuj się z lekarzem pierwszego kontaktu. Przeprowadzi on dokładne badania i przeanalizuje objawy. W przypadku wątpliwości skieruje Cię na konsultację z lekarzem okulistą.
Leczenie światłowstrętu polega na leczeniu przyczyny, która wywołała ten objaw. Jeśli problem spowodowany jest bakteryjnym zapaleniem spojówek, konieczna okaże się miejscowa antybiotykoterapia. Problem związany z zespołem suchego oka wymaga natomiast zastosowania preparatów nawilżających gałkę oczną.
Co można zrobić, gdy wystąpi światłowstręt?
Najważniejsze jest, aby ustalić przyczynę wystąpienia nadwrażliwości na światło i zastosować leczenie. Jest to zadanie lekarza. Można jednak wspomagać leczenie światłowstrętu domowymi sposobami. Bardzo ważne, by zadbać o higienę oczu i często myć ręce. Jest to szczególnie istotne u dzieci, które nadmiernie pocierają oczy. Rodzice mogą zastosować roztwór soli fizjologicznej i przemywać oczy malucha.
Mając wrażliwe oczy, trzeba też pamiętać o ich ochronie. Uczucie dyskomfortu minie, jeśli będziesz nosić okulary przeciwsłoneczne i unikać długiej ekspozycji na światło.W miarę możliwości ogranicz też czas spędzany przed ekranem komputera i smartfona.
Osoby, które cierpią na światłowstręt, powinny też często wietrzyć pomieszczenia, w których przebywają, a w okresie letnim zadbać o odpowiednie nawilżenie powietrza.
- H. Małecka, Zapalenie spojówek, Medycyna Rodzinna, 2007, nr 1.
- J.K. Bradley i in., Diagnosis, pathophysiology, and treatment of photophobia, „Survey of Ophthalmology” 2016, vol. 61, no. 4, s. 466–477.
Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych w Welbi należy skonsultować ich treść z lekarzem. Welbi dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów był najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.