Na czym polega i kiedy się wykonuje test Spurlinga?
Kiedy występują takie dolegliwości, jak: tępy ból szyjno-ramienny, sztywność karku, szumy uszne i zawroty głowy, niezbędny w diagnostyce problemu może być test Spurlinga. Pomaga on stwierdzić zespół korzeniowy, np. ze strony tzw. dysków kręgosłupa szyjnego. Sprawdź, jak wygląda test i kiedy go wykonać!
Czym jest test Spurlinga?
Test Spurlinga jest rodzajem badania funkcjonalnego, czyli polegającego na wykonaniu pewnej sekwencji ruchów. Wykorzystuje się je w diagnostyce niektórych schorzeń neurologicznych kręgosłupa szyjnego, zwłaszcza tzw. radikulopatii szyjnej, tj. zespołu korzeniowego będącego grupą dolegliwości związanych z podrażnieniem lub uszkodzeniem włókien nerwowych w odcinku szyjnym.
Test jest nazywany swoistym, ponieważ stanowi narzędzie wskazujące wyłącznie jedną, określoną przyczynę odczuwanych dolegliwości w okolicach szyi i karku. To znaczy, że jeśli wynik badania będzie dodatni, podejrzewa się dane schorzenie. Z drugiej strony test Spurlinga jest też określany badaniem mało czułym, bo nawet jeśli dane schorzenie faktycznie istnieje i zostało potwierdzone innymi badaniami, np. prześwietleniem radiologicznym, to nie zawsze ten test pozwala je potwierdzić. Z tego powodu test Spurlinga najczęściej ma charakter dodatkowy, uzupełniający diagnostykę, i nie stanowi samodzielnego narzędzia służącego rozpoznawaniu choroby.
Co jest istotą testu Spurlinga?
Ze względu na to, że test pozwala sprowokować pewne dolegliwości, jest także nazywany objawem Spurlinga. W przebiegu tego badania dochodzi bowiem do podrażnienia korzeni nerwowych rozchodzących się na obwód z rdzenia kręgowego w odcinku szyjnym kręgosłupa.
Ruchy, które wykonujesz w tym badaniu, nie powinny powodować bólu, jeśli masz zdrowy kręgosłup. Z kolei jeśli w jakiś sposób struktura korzeni zostanie naruszona, np. poprzez ucisk, możesz odczuwać nieprzyjemne dolegliwości. Mają one postać najczęściej miejscowego i promieniującego bólu oraz parestezji (drętwienia, uczucia przechodzenia prądu) w okolicy szyjnej i ramienia, szumów usznych, sztywności karku. Najczęstszą przyczyną tego typu dolegliwości bywa tzw. radikulopatia szyjna.
Jakie badania są jeszcze ważne poza testem Spurlinga?
Aby lekarz mógł postawić diagnozę, prawdopodobnie zleci Ci wykonanie innych badań. Mogą to być:
RTG (prześwietlenie rentgenowskie) kręgosłupa szyjnego lub RM (rezonans magnetyczny) okolicy karku,
badanie czynności elektrycznej mięśni i nerwów obwodowych, tzw. EMG.
Jeśli chcesz mieć łatwy dostęp do lekarzy i nie czekać na konsultacje w długich kolejkach, kup pakiet prywatnego ubezpieczenia zdrowotnego, którego ofertę możesz zamówić na Welbi.
Już od 119 zł miesięcznie możesz bez skierowania umawiać się na e-konsultacje i wizyty stacjonarne u neurologa, ortopedy, reumatologa i 26 innych specjalistów. Co więcej, do wybranego lekarza dostaniesz się z reguły w ciągu 3, a maksymalnie 5 dni roboczych.
Wybierając pakiet OCHRONA COMPLEX w ramach Polisy Zdrowie Welbi, możesz zyskać też dostęp do ponad 200 badań, w tym laboratoryjnych, obrazowych i czynnościowych, np. RTG kręgosłupa na różnych jego odcinkach. A jeśli wybierzesz pakiet OCHRONA GOLD od 239 zł miesięcznie, zyskasz możliwość wykonania także EMG i rezonansu magnetycznego bez dodatkowych opłat.
Zamów ofertę na Welbi i sprawdź, jakie korzyści może przynieść Ci prywatne ubezpieczenie zdrowotne. Pamiętaj, że w przypadku radikulopatii szyjnej wiele badań trzeba regularnie powtarzać, a leczenie powinien nadzorować lekarz specjalista, zatem musisz przygotować się na częste wizyty w gabinecie lekarskim.
Jak przebieg test Spurlinga?
Test Spurlinga jest prostym i szybkim badaniem, do którego nie musisz się specjalnie przygotowywać. Może go wykonać fizjoterapeuta bądź lekarz.
Rozpoczęciem jest przyjęcie odpowiedniej pozycji wyjściowej. Jest nią wygodny siad na krześle bez oparcia. Osoba wykonująca badanie, przystępując do testu, staje za Tobą i układa swoją jedną rękę na Twojej głowie, w sposób bierny ją zgina i skręca w jedną ze stron, po czym stosuje nacisk wzdłuż osi kręgosłupa z pomocą drugiej ręki. Alternatywnym sposobem jest to, że ruch zgięcia i skrętu głowy wykonujesz samodzielnie, po czym dopiero rozpoczyna się praca fizjoterapeuty lub lekarza wywołującego nacisk.
Po zakończeniu badania jednej strony adekwatnie wykonuje się ruch głową i ucisk na drugą stronę.
Rozszerzone testy Spurlinga
Test Spurlinga pozwala na uzyskanie ogólnej odpowiedzi odnośnie do tego, czy zespół korzeniowy pod postacią radikulopatii szyjnej jest obecny. To jednak czasem może nie być wystarczające do opracowania kompleksowego planu rehabilitacji. Aby ustalić więcej szczegółów, fizjoterapeuta lub lekarz może zalecić rozszerzenie testu Spurlinga, przeprowadzając tzw. badanie prowokacyjne i redukujące.
Test Spurlinga prowokacyjny polega na powrocie do pozycji wyjściowej po wykonaniu zgięcia i skrętu głowy. Fizjoterapeuta czy lekarz przytrzymuje jedną ręką Twoją głowę od strony czubka, aby ją ustabilizować, a drugą kolejno naciska wyrostki kolczyste w odcinku szyjnym kręgosłupa, zaczynając od ostatniego (najbardziej wysuniętego i widocznego), i przesuwa się w kierunku tych wyżej położonych. Kręgi, które pod wpływem kompresji z zewnątrz wywołują ból, są najbardziej podejrzane zajęciem procesem chorobowym wywołującym podrażnienie korzeni nerwowych.
Test Spurlinga redukujący przeprowadza się wtedy, gdy Twoja głowa znajduje się w pozycji zgięcia i skrętu, czyli po wykonaniu ruchu funkcjonalnego. Jeśli odczuwasz w tym momencie ból, to fizjoterapeuta czy lekarz mają powody podejrzewać radikulopatię szyjną. W trakcie testu dodatkowo naciskają wyrostki kolczyste kręgosłupa szyjnego. Kolejno wywierają nacisk od tych dalszych w kierunku górnym. Jeśli odczuwasz ból i dyskomfort na jakimś poziomie, może to wskazywać na lokalizację zmian chorobowych wywołujących dodatni objawy Spurlinga.
Interpretacja wyników
Objaw Spurlinga jest dodatni, jeśli w momencie wyprowadzenia ruchu i zastosowania ucisku zewnętrznego odczuwasz dolegliwości korzeniowe. Ból szyi i głowy czy inne nieprzyjemności neurologiczne są związane z kompresją krążków międzykręgowych (tzw. dysków), miejsc wyjść korzeni nerwowych, stawów kręgosłupa i otworów międzykręgowych pod wpływem ustawienia się kręgosłupa w danej pozycji i znoszenia ucisku.
- K. Backup, J Backup, Testy kliniczne w badaniu kości, stawów i mięśni, PZWL, Warszawa 2014.
- J. Litak i in., Ból kręgosłupa szyjnego w przebiegu radikulopatii, „Journal of Education, Health and Sport” 2016, nr 6.
- R. Podemski, Kompendium neurologii, Via Medica, Gdańsk 2008.
Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych w Welbi należy skonsultować ich treść z lekarzem. Welbi dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów był najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.