Czym jest i jakie ma zastosowanie dren Redona?

Czym jest dren Redona?

Medycyna dysponuje szeregiem rozmaitych akcesoriów i urządzeń, które mają zapewnić jak najlepszą opiekę chorym. Do podstawowych narzędzi wykorzystywanych w opiece medycznej należą dreny. Opracowano kilka ich rodzajów. Drenem najczęściej stosowanym przez personel medyczny bez wątpienia jest dren Redona. Jego zadaniem jest odprowadzanie płynów z rany pooperacyjnej.

• Przeczytaj, czym jest drenaż limfatyczny i kiedy się go przeprowadza.

Jak zbudowany jest dren Redona?

Do wykonania drenu Redona wykorzystuje się zazwyczaj transparentny, medyczny PCW, czyli poli(chlorek winylu). PCW to polimer syntetyczny, należący do grupy polimerów winylowych. Dren Redona ma postać rurki dostępnej w wersji z trokarem lub bez trokara. Trokar to akcesorium służące do nakłuwania powłok ciała. Dren Redona ma naprzemiennie położone otwory, których zadaniem jest zminimalizowanie ryzyka okluzji, czyli zatkania. Wyprofilowane atraumatycznie otwory drenujące zapobiegają aspiracji i wrastaniu tkanek. Na drenie Redona znajdują się trzy znaczniki głębokości na odległości 5 cm od ostatniego otworu. Ostatni otwór powinien znajdować się pod powierzchnią zamykającą drenowany obszar. Dodatkowo na drenie umieszczone są fenestracje, czyli otwory umożliwiające przedostanie się powietrza. Dren Redona ma również pasek kontrastujący w RTG na całej długości w celu jego ewentualnej lokalizacji. Do drenu Redona dołączona jest butelka ssąca, wykonana z miękkiego tworzywa sztucznego, którą przyłącza się do końcówki drenu.

Jakie są rozmiary drenu Redona?

W zależności od potrzeb pacjenta personel medyczny dopasowuje odpowiedni rozmiar drenu Redona. Akcesorium to może mieć różną długość, zasadnicza jest jednak średnica rurki. Do wyboru są dreny Redona o grubości m.in.: 6 Ch, 8 Ch, 10 Ch, 12 Ch, 14 Ch, 16 Ch, 18 Ch. „Ch” to symbol oznaczający jednostkę szerokości drenu – 1 Ch odpowiada 0,33 mm. Grubość drenu Redona podawana bywa również w jednostkach „F” (French), które mają taki sam przelicznik. Przykładowo dren oznaczony 12 Ch (12 F) ma 3,96 mm grubości.

• Sprawdź, czym jest dren Kehra i jakie jest jego zastosowanie.

Za co odpowiada dren Redona?

Dren Redona może zostać wykorzystany do następujących rodzajów drenażu chirurgicznego:

• leczniczego, zwanego też celowym – jego zadaniem jest odpływ (przeważnie poza ciało osoby operowanej) płynów ustrojowych (np. płynu otrzewnowego – tzw. puchlinowego, soku jelitowego) lub patologicznej treści płynnej – przywrócenie prawidłowego ciśnienia (ujemnego) w jamie opłucnej;

• prewencyjnego – ma on na celu zabezpieczenie konkretnej okolicy ciała przed gromadzeniem się wydzieliny w ilości, która wiązałaby się z ryzykiem powstania zbiorników mogących ulec zakażeniu;

• przepływowego – z wykorzystaniem co najmniej dwóch drenów – jedne doprowadzają do zmienionego chorobowo obszaru substancje lecznicze lub płuczące, a drugie mają za zadanie odprowadzić nadmiar tych substancji.

Dren po operacji ma na celu ograniczenie ryzyka powikłań po zabiegu i przyspieszyć proces powrotu do zdrowia.

Jak zakłada się dren Redona?

Dren umieszczany jest wewnątrz ciała przez niewielkie nacięcie skóry. Po wprowadzeniu końcówki na odpowiednią długość dren zostaje przymocowany do skóry nicią. Do drugiego końca rurki doczepiana jest butelka Redona. Przy przyłączaniu jej powinna zostać zgnieciona, aby stworzyć podciśnienie. Butelka ulega stopniowemu rozprężaniu po połączeniu z końcówką drenu i gromadzi w ten sposób wysięk. Po całkowitym rozprężeniu do drenu Redona zostaje podłączona kolejna butelka. Zatem dren Redona wraz z butelką Redona tworzą tzw. zestaw drenujący Redona. Alternatywą, znacznie rzadziej stosowaną, jest szklana butelka z korkiem z dwoma tulejami – do jednej podłącza się dren, a drugą wytwarza się podciśnienie. 

Jak dbać o dren Redona?

Przez cały czas utrzymywania drenu Redona w ranie pacjent powinien ograniczyć aktywność – prowadzić oszczędzający tryb życia, aby nie doprowadzić do zruszenia drenu. Ważne, aby dbał o ranę – delikatnie oczyszczał jej granice. Skórę wokół drenu należy odkażać preparatem dezynfekującym, a na koniec zakleić jałowym plastrem. Codziennie, mniej więcej o stałej porze, należy sprawdzić ilość wydzieliny zebranej w butelce Redona. Konieczna jest wymiana butelki na nową natychmiast po zapełnieniu jej płynną zawartością. 

Kiedy usuwa się dren Redona?

Dren Redona wprowadzany jest do organizmu na określony czas. Usuwa się go, gdy ilość wydzieliny wyprowadzanej z rany pooperacyjnej zmniejszy się do 20 ml/dzień. W zależności od rozległości i operowanego miejsca, usunięcie drenu odbywa się w 1–3 dobie po zabiegu. Pozostawienie drenu Redona w ciele po upływie tego czasu może przyczynić się do powstania zakażenia. Decyzja o usunięciu drenu podejmowana jest każdorazowo przez lekarza. 

Czy usunięcie drenu Redona boli?

Usunięcie drenu Redona odbywa się w czasie pobytu pacjenta w placówce medycznej lub podczas wizyty kontrolnej po zabiegu. W tym drugim przypadku najlepiej, aby pacjent zgłosił się na usunięcie drenu do placówki, w której wykonywana była operacja. Zazwyczaj dren wyjmuje się bez zastosowania znieczulenia. Zabieg ten trwa kilka minut. Wiąże się dla pacjenta z chwilowym dyskomfortem w okolicy rany. Przed usunięciem drenu skóra jest dezynfekowana. Jeśli dren został przymocowany szwem zabezpieczającym przed wysunięciem rurki z rany, to zostaje on zdjęty. Dren usuwa się stopniowo, co ułatwia oddzielenie go od zrastających się tkanek. Osoby wyjmujące dren powinny zwrócić szczególną uwagę na stan końcówki drenu – tzn. czy został on usunięty w całości.

Zapewnij sobie wsparcie w powrocie do zdrowia