Hemolakria – charakterystyka
Hemolakria to rzadka choroba polegająca na obecności krwi w łzach. Pierwsze wzmianki o niej pochodzą z XVI wieku. Wcześniej krwawienie z oczu w zależności od kultury uznawano za dowód opętania przez demony lub przypisywano boskim objawieniom.
Z raportu z 2004 roku napisanego przez naukowców z Eye Institute znajdującego się przy University of Tennessee Health Science Center w Memphis wynika, że od 1992 do 2003 roku lekarze zdiagnozowali tylko sześć przypadków tego schorzenia, z czego jedynie w dwóch jego przyczyny były znane. Do 2017 roku zdiagnozowanych zachorowań było zaledwie 17. „Krwawe łzy” mogą pojawić się w każdej chwili, niezależnie od wieku i płci, jednak w grupie chorych najwięcej było kobiet i osób do 20. roku życia.
Osoby cierpiące na hemolakrię czasami mogą o niej nie wiedzieć, gdyż stężenie krwi we łzach bywa tak niskie, że jest niezauważalne gołym okiem. Diagnozę wówczas można postawić po analizie laboratoryjnej płynu łzowego. W innych przypadkach krwi jest tak dużo, że łzy mogą sprawiać wrażenie krwotoku z oczu. W niektórych przypadkach „krwawe łzy” występują nawet kilkanaście razy na dobę, a poszczególne epizody mogą trwać nawet do godziny.
Hemolakria, choć z pewnością jest bardzo nieprzyjemna, nie stanowi zagrożenia dla zdrowia i życia, wymaga jednak odpowiedniej diagnostyki. Może okazać się objawem poważnej choroby. Czasami krwawienia są tak silne, że mogą doprowadzić do osłabienia organizmu i omdleń.
Dowiedz się więcej o krwotoku z nosa.
Objawy hemolakrii
Hemolakrię poznasz po wycieku krwi z oka bez wyraźnej przyczyny, np. urazu. Krew zazwyczaj pojawia się tylko w jednym oku. Mogą ją także poprzedzać inne objawy, takie jak:
pulsacyjny ból oczodołu,
infekcje w okolicach oczu,
ból głowy,
świąd i pieczenie oka,
żółta barwa oka,
krwawe pocenie się,
zabarwienie krwi śliną,
wzrost temperatury ciała,
podwyższone stężenie glukozy we krwi.
Jeśli zauważysz u siebie bądź bliskich powyższe objawy, niezwłocznie skontaktuj się z lekarzem rodzinnym, który przeprowadzi odpowiednia diagnostykę. Lekarz prawdopodobnie zaleci także badania w kierunku hemofilii i innych chorób związanych z nieprawidłowym krzepnięciem krwi.
Przyczyny hemolakrii
W związku z niewielką liczbą zachorowań trudno jest określić wszystkie przyczyny hemolakrii. W niektórych sytuacjach przypadłość ta występuje u kobiet zamiast miesiączki jako krwawienie zastępcze, w okresie menopauzy bądź podczas ciąży. Są to jednak przypadki niezwykle rzadkie. Za najczęstsze i najlepiej poznane przyczyny hemolakrii uznaje się:
infekcje oka,
urazy głowy,
zatrucie jadem zwierząt,
przyjmowanie leków rozrzedzających krew,
czerniak złośliwy woreczka łzowego,
guzy w okolicy kanału łzowego i zatok przynosowych,
nadciśnienie tętnicze,
zakażenia ogólnoustrojowe (np. sepsa lub gorączka krwotoczna),
zaburzenia hormonalne,
silny stres,
choroby psychiczne,
białaczkę,
niedobory witamin i minerałów.
Czasami lekarze nie są w stanie ustalić przyczyny schorzenia. Mówimy wówczas o hemolakrii idiopatycznej.
Jak wygląda leczenie hemolakrii?
Aby móc leczyć hemolakrię, najpierw potrzebna jest prawidłowa diagnoza. Nie jest ona łatwa, gdyż czasami krew jest niewidoczna gołym okiem, a pozostałe objawy mogą być niespecyficzne i wskazywać na inne choroby.
„Krwawe łzy” same w sobie nie stanowią zagrożenia dla zdrowia i narządu wzroku, powinny być jednak skonsultowane z lekarzem. Mogą być objawem tak poważnych chorób jak białaczka, czerniak woreczka łzowego lub nowotwory okolic oka i zatok przynosowych.
Jeśli towarzyszą Ci któreś z wymienionych wcześniej objawów, skontaktuj się z lekarzem rodzinnym, internistą lub okulistą. Lekarz oceni stan oka, dzięki czemu będzie mógł stwierdzić, czy za wyciek krwi odpowiada obecność guzów. Jeśli tak, skieruje Cię do onkologa.
Jeśli hemolakria powstała w wyniku infekcji bakteryjnej wówczas leczenie polega na podaniu antybiotyku. Jeżeli jej przyczyną są zmiany naczyniowe, metody leczenia ustala angiolog lub chirurg naczyniowy. W przypadku hemolakrii o określonym podłożu nie leczy się objawów, a przyczynę dolegliwości. Inaczej jest przy hemolakrii idiopatycznej. Zazwyczaj pojawia się nagle i równie nagle samoistnie zanika.
Po konsultacji z lekarzem wzbogać leczenie o domowe sposoby, stosując np. zioła na oczy. Przy zapaleniu spojówek sprawdzi się m.in. rumianek pospolity, świetlik lekarski i chaber bławatek. Zrobisz z nich kompresy, które na kilka lub kilkanaście minut należy położyć na powiekach. Aby ograniczyć ryzyko hemolakrii, zadbaj o zdrowy tryb życia. Stosuj zbilansowaną dietę, bogatą w witaminy i minerały, pij dużo wody i unikaj stresu. Zrezygnuj także z używek i staraj się przebywać na świeżym powietrzu.
- W. Hautz, Patologia narządu wzroku i guzy wewnątrzgałkowe, Wydawnictwo Medyczne Urban & Partner, Wrocław 2022.
- VII Konferencja „Choroby rzadkie nie tylko w programie nauczania”, https://ptpk.org/graf/Ksiazka_streszczen_2021.pdf (dostęp: 24.07.2023 r.)
- A.Kubicka-Trząska, B. Romanowska-Dixon, Autoimmunologiczne choroby narządu wzroku, PZWL Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa 2022.
- A. Dobrzańska, Choroby rzadkie, Media Press, Warszawa 2020.
- B. Bowling, Okulistyka kliniczna, tłum. A.M Dąbrowska, Edra Urban & Partner, Wrocław 2021.
Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych w Welbi należy skonsultować ich treść z lekarzem. Welbi dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów był najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.