HTLV 1 – wirus, który powoduje białaczkę i chłoniaka
W artykule tym przyjrzymy się HTLV 1, wirusowi, który jest odpowiedzialny za powstawanie białaczek i chłoniaków. Dowiemy się, czym jest HTLV 1, jak można się nim zarazić, jakie są objawy i metody leczenia. Będziemy również omawiać najnowsze badania i postępy w dziedzinie walki z tym wirusem.
- Czym jest HTLV 1?
- Sposoby zakażenia HTLV 1
- Jakie są objawy zakażenia HTLV 1?
- W jaki sposób rozpoznaje się zakażenie wirusem HTLV 1?
- Grupy ryzyka zakażenia wirusem HTLV-1
- Jak wygląda leczenie zakażenia wirusem HTLV 1?
- Jak ograniczyć ryzyko zakażenia wirusem HTLV 1?
- Czy istnieje szczepionka przeciwko wirusowi HTLV-1?
- Najnowsze badania i postępy w dziedzinie wirusa HTLV 1
Czym jest HTLV 1?
HTLV 1, znany również jako ludzki wirus białaczki komórek T (z ang. human T-cell leukemia virus) lub ludzki wirus T-limfotropowy, jest wirusem RNA z rodziny Retroviridae. To retrowirus, który replikuje się w limfocytach T (komórkach układu odpornościowego). Wirus HTLV-1 występuje w różnych podtypach, ale nie ma to wpływu na jego potencjał patogenny. Jest to wirus RNA, który po zakażeniu komórki człowieka integruje swoje RNA z genomem komórki i pozostaje w niej w formie utajonej przez wiele lat. HTLV 1 jest znanym czynnikiem onkogennym, co oznacza, że może powodować transformację zdrowych komórek w komórki nowotworowe.
Przeczytaj czym jest wirus RSV i jakie objawy towarzyszą tej infekcji.
Sposoby zakażenia HTLV 1
Zakażenie wirusem HTLV-1 może nastąpić przez kilka różnych dróg. HTLV 1 przenoszony jest głównie drogą kontaktu z zakażonym materiałem biologicznym, takim jak krew, sperma, transfuzję krwi. Innym sposobem przeniesienia wirusa jest kontakt seksualny z osobą zakażoną. Rzadziej dochodzi do zakażenia przez karmienie piersią, używanie zanieczyszczonych igieł lub narzędzi medycznych, lub przez przeszczepienie narządu od zakażonej osoby. Istnieje również ryzyko zakażenia w czasie porodu, gdy matka jest nosicielką wirusa. Warto zauważyć, że HTLV 1 nie jest łatwo przenoszony i większość osób zakażonych nie zachoruje na białaczkę czy chłoniaka.
Sprawdź, jak można zarazić się anginą wirusową.
Jakie są objawy zakażenia HTLV 1?
Większość osób zakażonych HTLV 1 nie wykazuje żadnych objawów przez całe życie. Jednak u niektórych osób wirus może prowadzić do rozwoju poważnych schorzeń, takich jak:
Białaczka komórek T: Jest to nowotwór układu krwiotwórczego, w którym dochodzi do niekontrolowanego wzrostu komórek limfocytarnych. Objawy białaczki komórek T obejmują zmęczenie, gorączkę, powiększenie węzłów chłonnych i utratę masy ciała.
Chłoniak: Jest to nowotwór limfatyczny. Chłoniak spowodowany przez HTLV 1 charakteryzuje się powiększeniem węzłów chłonnych, gorączką, nocnym poceniem się i utratą masy ciała.
Do rozwoju chorób nowotworowych doprowadzić może również zakażenie wirusem HPV, czyli brodawczaka ludzkiego. Dowiedz się więcej na temat tego zakażenia.
W jaki sposób rozpoznaje się zakażenie wirusem HTLV 1?
Diagnoza HTLV 1 opiera się na badaniu krwi, które może wykryć obecność przeciwciał przeciwko temu wirusowi. Testy na obecność wirusa HTLV 1 są dostępne w laboratoriach medycznych i mogą być przeprowadzane na życzenie lekarza. Wynik reaktywny należy potwierdzić testem uzupełniającym, na przykład Western blot. Badanie molekularne pozwala wykryć kwasy nukleinowe wirusa. Ważne jest, aby przeprowadzić testy na HTLV 1 u osób, które są w grupie ryzyka zakażenia wirusem.
Grupy ryzyka zakażenia wirusem HTLV-1
Nie wszyscy ludzie są równie narażeni na zakażenie wirusem HTLV-1. Istnieje kilka grup, które są bardziej podatne na infekcję wirusową HTLV 1. Należą do nich:
Osoby, które miały kontakt z zakażoną krwią, na przykład przez transfuzję krwi lub wymianę igieł w narkomanii.
Osoby, które mają kontakt seksualny z osobą zakażoną wirusem.
Dzieci urodzone przez matki zakażone wirusem HTLV-1.
Osoby, które korzystają z zanieczyszczonych igieł lub narzędzi medycznych.
Jak wygląda leczenie zakażenia wirusem HTLV 1?
Niestety, nie istnieje skuteczne leczenie zakażenia wirusem HTLV 1. Obecnie dostępne terapie mają na celu złagodzenie objawów i kontrolę postępu choroby. W przypadku białaczki komórek T i chłoniaka stosuje się chemioterapię, radioterapię oraz terapie ukierunkowane na układ odpornościowy. W niektórych przypadkach może być konieczne przeprowadzenie przeszczepu szpiku kostnego.
Jeśli chcesz mieć dostęp do lekarzy rozmaitych specjalizacji bez konieczności czekania w długich kolejkach, zamów na Welbi ofertę Polisy Zdrowie Welbi – prywatnego ubezpieczenia zdrowotnego. Po opłaceniu pierwszej składki będziesz mieć możliwość uzyskania porady, omówienia wyników badań, a także otrzymania recepty i skierowania na dalsze badania. Diagnoza i leczenie białaczki czy chłoniaka wiąże się z koniecznością wykonania rozmaitych badań i częstych konsultacji. Zapewnij sobie wsparcie. Prywatna opieka medyczna, której ofertę możesz zamówić na Welbi, to m.in.:
konsultacje u lekarzy specjalistów bez skierowania (nawet 39 specjalistów w pakiecie OCHRONA GOLD, w tym onkologa, hematologa),
dostęp do minimum 190 badań diagnostycznych, w tym do diagnostyki obrazowej, np. tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny,
wizyty u lekarzy bez długich kolejek – ze specjalistą skonsultujesz się z reguły w ciągu 3 dni roboczych (z hematologiem i onkologiem w ciągu 5 dni), a z lekarzem POZ w ciągu 1 dnia,
opiekę w placówkach na terenie całego kraju – prawie 3500 placówek współpracujących z ubezpieczycielem w 650 miastach Polski,
inne korzyści w zależności od pakietu.
Wypełnij formularz i zamów ofertę. Sprawdź, co możesz zyskać, wybierając pakiet Polisy Zdrowie Welbi. Ochrona ubezpieczeniowa działa niemal od razu po opłaceniu pierwszej składki.
Jak ograniczyć ryzyko zakażenia wirusem HTLV 1?
Najlepszym sposobem zapobiegania zakażeniu HTLV 1 jest unikanie kontaktu z zakażonym materiałem biologicznym. Poniżej przedstawiamy kilka zaleceń, które mogą pomóc w minimalizacji ryzyka zakażenia HTLV 1:
Unikaj współdzielenia igieł i narzędzi medycznych.
Przestrzegaj zasad higieny podczas kontaktów seksualnych.
Przed transfuzją krwi upewnij się, że jest ona poddana odpowiednim badaniom w kierunku HTLV 1.
W przypadku ciąży, skonsultuj się z lekarzem w celu przeprowadzenia odpowiednich badań i śledzenia stanu zdrowia.
Czy istnieje szczepionka przeciwko wirusowi HTLV-1?
Niestety, obecnie nie istnieje szczepionka przeciwko wirusowi HTLV-1. Jednak prowadzone są badania mające na celu opracowanie skutecznej szczepionki, która mogłaby zapobiegać zakażeniu tym wirusem.
Przeczytaj czym jest wirus Zika i czy można się przeciwko niemu zaszczepić.
Najnowsze badania i postępy w dziedzinie wirusa HTLV 1
Naukowcy na całym świecie prowadzą badania nad HTLV 1, aby lepiej zrozumieć ten wirus i opracować skuteczne metody leczenia. Obecnie prowadzone są badania nad terapiami ukierunkowanymi na specyficzne cząsteczki wirusa oraz nad opracowaniem szczepionek.
- C. Bangham, HTLV-1 infections, „Journal of Clinical Pathology” 2000, nr 53, s. 581–586.
- A. Kalińska, Diagnostyka zakażeń ludzkim wirusem T-limfotropowym (HTLV-I i HTLV-II) oraz parvowirusem B19 (B19V). Dane prezentowane podczas seminarium „Postępy w badaniach przeglądowych dawców krwi” (Warszawa, 5–6 października 2015 r.), „Journal of Transfusion Medicine” 2015, nr 8, s. 142–144.
- E. Shahmohamadi, S. Ahmad, S. Alinaghi i wsp., HIV/HTLV-1 co-infection: a systematic review of current evidence, „HIV AIDS Review” 2021, t. 20, nr 3, s. 158–165.
- C. de Mendoza, G. Taylor, A. Gessain i wsp., Virology, pathogenesis, epidemiology and clinical management of HTLV-1 infection. Proceedings of the 30th HTLV European research network (HERN 2023), „NeuroImmune Pharmacology and Therapeutics” 2024, https://doi.org/10.1515/nipt-2023-0025.
Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych w Welbi należy skonsultować ich treść z lekarzem. Welbi dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów był najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.