Czym jest IgE całkowite i kiedy wykonuje się takie badanie?
Immunoglobuliny typu E to rodzaj białek wytwarzanych przez układ odpornościowy na skutek kontaktu z alergenem. Zapoczątkowują one reakcję prowadzącą do rozwinięcia się alergii. Badanie IgE całkowitego jest pomocne w diagnostyce chorób alergicznych i pasożytniczych. Poziom IgE jest różny dla osób z poszczególnych grup wiekowych. Niewielkie stężenie immunoglobulin klasy E obserwuje się u niemowląt i małych dzieci. O tym, czym dokładnie jest IgE i jakie są jego funkcje oraz jak wygląda badanie IgE całkowitego, przeczytasz w poniższym artykule. Dowiesz się również, kto powinien wykonać takie badanie, co oznacza podwyższony poziom IgE oraz jak zinterpretować uzyskany wynik.
Czym jest IgE całkowite i jaka jest jego rola w organizmie?
Immunoglobulina E (IgE) jest jednym z pięciu izotypów immunoglobulin wytwarzanych w organizmie człowieka. Oprócz niej są jeszcze: IgG, IgM, IgD i IgA. Każda z nich ma zdolność rozpoznawania alergenów i reagowania na nie. Odgrywają rolę w przebiegu różnych procesów chorobowych. Dlatego, kiedy lekarz podejrzewa konkretną dolegliwość, powinien zlecić zbadanie konkretnego rodzaju immunoglobulin.
IgE odgrywa ważną rolę w rozwoju chorób atopowych. Jest też istotnym elementem odpowiedzi immunologicznej na obecność pasożyta. Przeciwciała IgE pobudzają komórki ciała do uwalniania histaminy, czyli substancji odpowiedzialnej za wystąpienie objawów alergii. Dlatego właśnie oprócz poziomu IgE bada się histaminę w testach alergicznych.
Inną funkcją IgE jest ochrona organizmu przed pasożytami. Poziom IgE całkowitego znacząco wzrasta przy chorobach pasożytniczych.
Jak wygląda badanie poziomu IgE całkowitego?
IgE całkowite to badanie laboratoryjne polegające na oznaczeniu stężenia immunoglobulin tego rodzaju w surowicy krwi pacjenta. Stosowane jest w diagnostyce alergii i zakażeń pasożytniczych.
Materiałem do oznaczenia poziomu IgE całkowitego jest krew pobrana z żyły łokciowej do probówki z EDTA. Do takiego badania nie musisz się specjalnie przygotowywać. Nie musisz być też na czczo. Przed procedurą pobrania krwi odpocznij przez 10–15 minut.
Wynik badania IgE całkowitego w większości placówek medycznych dostępny jest w ciągu 24 godzin.
Kto powinien wykonać badanie poziomu IgE całkowitego?
Badanie IgE całkowitego jest zalecane osobom, u których występują objawy alergii. Do najczęstszych objawów alergii należą:
zmiany skórne, takie jak: pokrzywka u dzieci, podrażnienia skóry po kontakcie ze środkami czystości oraz wyprysk alergiczny,
objawy ze strony przewodu pokarmowego, takie jak: wzdęcia, bóle brzucha, nudności, uczucie przelewania, biegunki,
dolegliwości ze strony układu oddechowego, takie jak: duszności, wyciek z nosa, kaszel, drapanie w gardle.
Jeśli zauważasz u siebie którekolwiek z tych objawów, koniecznie zgłoś się na konsultację do lekarza rodzinnego. Na podstawie opisywanych dolegliwości zleci on stosowne badania. Może skierować Cię do alergologa, który ma możliwość zlecić Ci oznaczenie IgE całkowitego. Badanie całkowitego IgE jest również zlecane podróżnikom i turystom zgłaszającym objawy zakażenia pasożytami oraz osobom, u których podejrzewa się chorobę pasożytniczą.
Poziom IgE nie jest jedynym badaniem stosowanym w diagnostyce alergii. Często lekarz zleca badania dodatkowe, takie jak skórne testy alergiczne.
Jakie są normy IgE całkowitego?
Wartości referencyjne IgE całkowitego są zależne od wieku osoby badanej:
norma IgE całkowitego u dorosłych wynosi 100 j./ml,
norma IgE całkowitego u noworodków wynosi 5–10 j./ml,
norma IgE całkowitego u dzieci do .1 roku życia wynosi 30 j./ml,
norma IgE dla dzieci od 7. do 10. roku życia wynosi około 300 j./ml [1].
Na podstawie podwyższonych wartości nie można jednoznacznie potwierdzić rodzaju alergii ani alergenu. Każdy wynik IgE całkowitego mieszczący się poza zakresem normy powinien być bezwzględnie skonsultowany z lekarzem. Zestawienie objawów klinicznych oraz wyników testów pozwoli na potwierdzenie lub wykluczenie alergii oraz obecności innych schorzeń.
Zdarzają się sytuacje, kiedy miano IgE całkowitego jest w normie lub obniżone, a pacjent zgłasza objawy charakterystyczne dla alergii. Każdy przypadek jest indywidualny i powinien być skonsultowany z lekarzem.
W jakich sytuacjach występuje podwyższony poziom IgE całkowitego?
Podwyższony poziom IgE całkowitego jest charakterystyczny dla chorób alergicznych oraz różnego rodzaju zakażeń pasożytniczych. Wysoki poziom IgE całkowitego może również występować w przebiegu:
mononukleozy zakaźnej,
zakażenia wirusem HIV,
marskości wątroby,
atopowego zapalenia skóry,
zespołu nerczycowego,
nowotworów, takich jak szpiczak i chłoniak Hodgkina,
raka gardła,
raka oskrzeli,
wrodzonych niedoborów immunologicznych,
śródmiąższowego zapalenia nerek,
zakażeń bakteryjnych i wirusowych,
niektórych chorób skóry,
aspergillozy oskrzelowo-płucnej,
malarii,
gruźlicy,
łuszczycy,
choroby niedokrwiennej serca.
Wykonanie badania IgE pozwala na diagnostykę alergii i chorób pasożytniczych. Niekiedy podwyższone jego miano występuje w przebiegu innych chorób.
Jeśli cierpisz z powodu zatkanego nosa, kaszlu lub wysypki skórnej, skorzystaj z pomocy lekarza i wykonaj oznaczenie poziomu immunoglobulin. Niski poziom tych przeciwciał nie wyklucza jednak alergii. W takiej sytuacji konieczne jest rozszerzenie diagnostyki o inne badania, takie jak stężenie IgE swoistego lub skórne testy alergiczne.
- A. Carosso i in., Reference values of total serum IgE and their significance in the diagnosis of allergy in young European adults, „International Archives of Allergy and Immunology”, 2007, nr 142(3), s. 230–238.
- M.A. Sanjuan i in., Role of IgE in autoimmunity, „The Journal of Allergy and Clinical Immunology”, 2016, nr 137(6), s. 1651–1661.
- M.L Chang i in., Analysis of total immunoglobulin E and specific immunoglobulin E of 3,721 patients with allergic disease, „Biomedical Reports”, 2015, nr 3(4), s. 573–577.
Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych w Welbi należy skonsultować ich treść z lekarzem. Welbi dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów był najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.
Najchętniej czytane
