Rozbijanie kamieni nerkowych – przebieg litotrypsji

Metody leczenia kamicy nerkowej

Kamica nerkowa jest istotnym problemem na całym świecie i częstą przyczyną poszukiwania pomocy lekarskiej w szpitalnych oddziałach ratunkowych. Złogi mogą przedostawać się z nerek do moczowodów i być przyczyną kolki nerkowej – silnego bólu w okolicy lędźwiowej, któremu towarzyszą inne objawy, w tym krwiomocz i częste oddawanie moczu.

Istnieje wiele metod leczenia złogów w nerkach – od bezinwazyjnej przezskórnej litotrypsji aż po inwazyjne zabiegi operacyjne wymagające hospitalizacji i wiążące się z wysokim ryzykiem powikłań. Spośród nich najczęściej wykonuje się:

• litotrypsję falą uderzeniową generowaną pozaustrojowo (ESWL);

• wstępujące postępowanie wewnątrznerkowe (RIRS), czyli laserowe rozbijanie kamieni nerkowych przy użyciu giętkiego ureterorenoskopu (endoskopu wprowadzanego do dróg moczowych przez cewkę moczową);

• przezskórną nefrolitotomię (PCNL), czyli przezskórne, operacyjne rozbijanie kamieni nerkowych.

Jeszcze do niedawna leczenie kamicy nerkowej wymagało wykonania inwazyjnego zabiegu (w tym RIRS lub PCNL). Litotrypsja falą uderzeniową generowaną pozaustrojowo pozwala na usunięcie złogów z nerek bez ingerencji w tkanki. Fala akustyczna generowana przez specjalne urządzenie rozbija je na mniejsze fragmenty, które następnie możesz wydalić z moczem. Jeżeli zmagasz się z kamicą nerkową, skonsultuj się z urologiem i zapytaj o najlepszą dla Ciebie metodę leczenia.

Litotrypsja pozaustrojowa – kto powinien wykonać zabieg?

Wybór odpowiedniej metody leczenia zależy od wielu czynników, m.in. od wielkości złogu, jego składu i preferencji pacjenta. Litotrypsja pozaustrojowa jest zwykle leczeniem z wyboru w przypadku złogów nieprzekraczających średnicy 2 cm. Większe złogi bywają rozbijane metodą ESWL po wprowadzeniu do moczowodu stentu (rurki). Takie postępowanie ma na celu zmniejszenie ryzyka wystąpienia kolki nerkowej podczas przemieszczania się fragmentów złogów z moczem. Litotrypsja pozaustrojowa ma największą skuteczność w przypadku złogów moczanowych.

• Sprawdź również: Ultrasonografia – co to za badanie? Jakie są wskazania?

Przeciwwskazania do zabiegu litotrypsji

Nie u każdego zabieg lititrypsji może być wykonany. Przeciwwskazaniem do jego przeprowadzenia jest ciąża i ciężkie nadciśnienie tętnicze. Do względnych przeciwwskazań należą tętniak aorty, stosowanie leków przeciwkrzepliwych i przeciwpłytkowych. Przed zabiegiem konieczne jest odstawienie leków mogących zwiększać ryzyko krwawienia, oczywiście po konsultacji z lekarzem. Jeżeli nie jest to możliwe, należy rozważyć inne opcje leczenia kamicy nerkowej.

Jak przebiega litotrypsja pozaustrojowa?

Do zabiegu litotrypsji pozaustrojowej musisz się odpowiednio przygotować. Lekarz porozmawia z Tobą na temat Twoich objawów, chorób przewlekłych i stosowanych leków. Przeprowadzi również badanie fizykalne, które pozwoli mu ocenić aktualny stan Twojego zdrowia. Jeśli jesteś w ciąży (lub podejrzewasz, że możesz być), koniecznie poinformuj o tym specjalistę. Lekarz skieruje Cię również na badania obrazowe (RTG i USG jamy brzusznej) oraz podstawowe badania laboratoryjne.

Litotrypsja pozaustrojowa jest wykonywana przy pomocy litotryptora. Urządzenie to generuje falę uderzeniową, która dociera do złogu, powodując jego rozpad. Procedura jest wykonywana przez urologa pod kontrolą USG lub RTG. Przez cały czas nad zdrowiem pacjenta czuwa anestezjolog. Jego zadaniem jest m.in. zapewnienie odpowiedniego znieczulenia, które ograniczy ból i stres osoby chorej. Zabieg trwa zwykle około 30–60 minut. Po zabiegu pacjent jest zwykle wypisywany do domu z zaleceniem przyjmowania leków przeciwzapalnych i rozkurczowych przez kilka dni.

Jakie mogą być powikłania litotrypsji?

Podobnie jak każdy inny zabieg, również rozbijanie kamieni nerkowych ultradźwiękami wiąże się z ryzykiem wystąpienia powikłań. Należą do nich:

• pozostawienie fragmentów złogów, które mogą prowadzić do zatkania dróg moczowych;

• krwiak okołonerkowy, podtorebkowy lub wewnątrznerkowy;

• uszkodzenie miąższu nerki;

• zakażenie.

Przed podpisaniem zgody na zabieg urolog poinformuje Cię o wszelkich możliwych komplikacjach związanych z wykonywaną procedurą. Pamiętaj jednak, że odpowiednia kwalifikacja i przygotowanie do zabiegu zmniejszają ryzyko wystąpienia powikłań zastosowania ultradźwięków.

Jeżeli zmagasz się z kamicą moczową, nie czekaj i zgłoś się na konsultację do urologa. Po wykonaniu badań specjalista pomoże Ci wybrać najlepszą dla Ciebie metodę leczenia.