Jakie działanie ma kąpiel kwasowęglowa? Czy jest skuteczna?

Co to jest kąpiel kwasowęglowa?

Kąpiel kwasowęglowa to zabieg balneologiczny, wykonywany w placówkach uzdrowiskowych lub sanatoriach. Jej działanie opiera się na wykorzystaniu wody nasyconej dwutlenkiem węgla (CO2). Co ciekawe, może być ona wysycona naturalnie lub sztucznie i pochodzić bezpośrednio z saturatora. Jest to nic innego, jak hydroterapia mineralną wodą leczniczą. Kąpiele kwasowęglowe nie są ogólnodostępne. Tego rodzaju zabiegi wykonuje się jedynie w wybranych miejscowościach uzdrowiskowych, np. w Nałęczowie, Polanicy czy Ciechocinku. Dobroczynne działanie kąpieli kwasowęglowych odkryto w 1778 roku. Miały korzystny wpływ na terapię u osób z dną moczanową i innymi podobnymi dolegliwościami. Były jednak mało znane w środowisku medycznym. Popularność zdobyły dzięki francuskiemu chirurgowi, który postanowił leczyć w ten sposób rany u swoich pacjentów. Tym samym pokazał, że woda kwasowęglowa sprawdza się wielotorowo i nie musi być użyta celem leczenia wyłącznie jednego schorzenia.

Rodzaje kąpieli kwasowęglowych

Na rynku medycyny naturalnej funkcjonują dwa rodzaje zabiegów. Jest to m.in. kąpiel kwasowęglowa mokra – zabieg wykorzystujący mineralną wodę leczniczą, powstałą w pełni naturalnie.Przeprowadza się go w wyspecjalizowanych placówkach, ponieważ stężenie dwutlenku węgla nie może spać poniżej 750 mh/l. Kąpiel trwa maksymalnie 20 minut, a temperatura wody waha się pomiędzy 33–34°C. Aby uzyskać pożądane efekty, zabieg przeprowadza się od 2 do 4 razy w tygodniu, zależnie od potrzeb i stanu zdrowia. Po kąpieli kwasowęglowej mokrej możesz spodziewać się wzrostu ciśnienia i tętna, dlatego nie jest ona zalecana pacjentom z nieunormowanym nadciśnieniem tętniczym.

Takie same efekty i działanie ma sucha kąpiel kwasowęglowa. Jednak zabiegu nie przeprowadza się w wannie, a w specjalnej kapsule lub w wydzielonym do tego celu pomieszczeniu. Dwutlenek węgla pochodzi z saturatora, a nie, tak jak przy kąpieli mokrej, bezpośrednio z wody leczniczej. Powinien on unosić się nie wyżej niż metr nad ziemią, inaczej straci swoje działanie. Jego odpowiednie stężenie to 1%. Wyższe wartości mogą być szkodliwe dla zdrowia, a większe od 10% uznaje się za śmiertelne dla człowieka. Kąpiel kwasowęglowa sucha różni się od mokrej jedynie efektami. W porównaniu do niej obniża parametry ciśnienia i tętna, a nie je podnosi. Poza tym kąpiel mokra jest ciut efektywniejsza, ponieważ podczas niej CO2 wchłania się lepiej.

Nie ma znaczenia, z jakiego rodzaju kąpieli skorzystamy, jeśli chcemy się wspomóc. Ważnym elementem jest za to częstotliwość i liczba przeprowadzonych zabiegów. Na ogół zaleca się od 12 do 15 regularnych serii, aby widać było efekty.

Schorzenia, których leczenie wspomaga się kąpielami kwasowęglowymi

Kąpielami kwasowęglowymi możesz wspomagać leczenie szeregu schorzeń. Dwutlenek węgla to gaz, który wchłania się przez drogi oddechowe i oddziałuje na receptory ciepła i zimna, dlatego podczas zabiegu trzeba zachować należytą ostrożność. Kąpiel kwasowęglowa ma znaczny wpływ na układ krążenia, rozszerza naczynia krwionośne i wspomaga układ oddechowy. W związku z tym może być stosowana jako wspomagająca w terapii schorzeń, takich jak:

• nadciśnienie tętnicze krwi I i II stopnia,

• zaburzenia krążenia,

• miażdżyca obejmująca naczynia kończyn dolnych, do III stadium rozwoju,

• polineuropatia,

• choroby reumatyczne, niebędące w stanie zaostrzenia,

• choroby serca, ze szczególnym uwzględnieniem stanów nerwicowych,

• obrzęki i inne stany po urazach mechanicznych,

• udar mózgu oraz pozostałości po nim,

• stopa cukrzycowa i inne dysfunkcje kończyn dolnych.

Kąpiel kwasowęglowa bardzo skutecznie obniża cholesterol oraz poziom glukozy we krwi. Pomaga również przy problemach z zasypianiem, w obniżonym nastroju oraz relaksuje. Z kąpieli chętnie korzystają osoby, które chcą, by ich płuca były lepiej wentylowane.

Kąpiel kwasowęglowa – jak się przygotować do zabiegu? Przeciwwskazania

Do kąpieli kwasowęglowej nie trzeba szczególnych przygotowań. Jeśli jest to zabieg mokry, wystarczy umyć skórę i pozbawić ją resztek kosmetyków, a następnie dokładnie ją osuszyć. Na ciele nie może być żadnych ozdób ani biżuterii. Zabieg może zostać wykonany, jeśli chory jest ubrany w strój kąpielowy. Wanna z dwutlenkiem węgla powinna być całkowicie zasłonięta, tak aby pacjentowi wystawała jedynie głowa. Nieco łatwiej jest przy suchej kąpieli kwasowęglowej, ponieważ można być ubranym w okrycie wierzchnie. W dniu kąpieli lepiej nie wykonywać innych zabiegów, choć dozwolone są te o łagodnym działaniu. Nie powinniśmy się też wycierać tuż po wyjściu z wanny, tylko pozwolić ciału na naturalne wyschnięcie.

Zabiegi kwasowęglowe mają przeciwwskazania, więc nie są przeznaczone dla każdego chorego. Odradza się je osobom z nieuregulowanym nadciśnieniem, anemią i zaburzeniami krzepliwości krwi, kobietom w ciąży. Przeciwwskazaniami są też stan po świeżym zawale, miażdżyca naczyń serca, choroby oskrzeli i ciężka niewydolność oddechowa.