Kiszona papryka – sposób przygotowania i właściwości zdrowotne
Kiszonki to produkty, po które warto regularnie sięgać. Nie tylko dla smaku, ale również dla ich walorów zdrowotnych. Wśród tych produktów znajduje się kiszona papryka, która jest wciąż stosunkowo mało popularna. Dlatego tym bardziej warto się z nią zaznajomić. Z niniejszego artykułu dowiesz się, jak zrobić kiszoną paprykę i jakie ma ona właściwości zdrowotne.
Kiszona papryka – dlaczego warto spożywać?
Papryka jest cennym warzywem w diecie człowieka. Jest ona produktem niskokalorycznym. Wartość energetyczna papryki wynosi tylko 26 kcal/100 g. Dlatego też praktycznie bez ograniczeń mogą sięgać po nią osoby zmagające się z nadwagą i otyłością. Dodatkowo zawiera ona stosunkowo dużo błonnika pokarmowego – około 2,1 g/100 g.
Kiszona papryka – źródło witaminy C
O właściwościach prozdrowotnych papryki decydują związki o szerokim działaniu biologicznym. Przede wszystkim warto wymienić tu witaminę C, czyli kwas askorbinowy. W 100 g papryki znajduje się aż około 130 mg tego składnika. W wielu badaniach naukowych potwierdzono liczne właściwości zdrowotne witaminy C. Należy podkreślić tu przede wszystkim jej korzystny wpływ na układ krążenia. Naukowcy udowodnili, że spożywanie dużej ilości witaminy C przyczynia się do redukcji ciśnienia tętniczego. Dlatego też papryka fermentowana może stanowić ważny element strategii: nadciśnienie – leczenie naturalne. Dodatkowo aktualny stan wiedzy pokazuje, że stosowanie dużej ilości witaminy C prowadzi do obniżenia stężenia cholesterolu we krwi. Jeśli więc grozi ci miażdżyca, to włączenie papryki do diety wydaje się dobrym rozwiązaniem. Co więcej, zapewnienie wysokiej podaży kwasu askorbinowego wiąże się z mniejszym ryzykiem rozwoju choroby wieńcowej i udarów mózgu. Kiedy więc bierze się pod uwagę wszystkie powyższe informacje, spożywanie papryki okazuje się dobrym sposobem na zadbanie o układ krwionośny. Warto też wspomnieć, że witamina C ma udokumentowany wpływ na wzmocnienie odporności. Ponadto kwas askorbinowy ma jeszcze jedną ważną cechę – ułatwia przyswajanie żelaza niehemowego. Z tego względu zaleca się łączyć produkty bogate w witaminę C z produktami roślinnymi zawierającymi żelazo. Omawiając właściwości zdrowotne witaminy C obecnej w papryce, nie sposób nie wspomnieć też o jej działaniu przeciwnowotworowym. Przeprowadzono dotychczas wiele badań naukowych, które potwierdziły, że osoby spożywające duże ilości witaminy C mają mniejsze ryzyko wystąpienia raka płuc, raka szyjki macicy czy raka trzustki.
Kiszona papryka zawiera silne przeciwutleniacze
Papryka słynie również z wysokiej zawartości antyoksydantów, wśród których należy wymienić przede wszystkim karotenoidy, a konkretnie – beta-karoten. Związek ten jest skuteczny w neutralizowaniu wolnych rodników, których nadmiar w naszym organizmie odpowiada za rozwój wielu chorób cywilizacyjnych. Mało osób wie, że beta-karoten to składnik o korzystnym wpływie na zdrowie kości. Naukowcy wykazali, że spożywanie produktów będących jego źródłem może przyczyniać się do zwiększenia gęstości mineralnej kości (BMD), a tym samym do ich wzmocnienia. Istnieją też przesłanki, które wskazują, że spożywanie produktów bogatych w beta-karoten może być dobrym sposobem na zdrowe paznokcie. Jeśli już wiesz, jakie są właściwości zdrowotne papryki, to sprawdź teraz, jak kisić paprykę na zimę.
Kiszona papryka – przepis
Wiele osób zastanawia się, czy można kisić paprykę. Odpowiedź na to pytanie jest twierdząca. W papryce znajdują się cukry, które pod wpływem dobroczynnych bakterii ulegają przekształceniu w kwas mlekowy. W dalszej części artykułu został podany dokładny przepis na paprykę kiszoną.
Jak kisić paprykę – składniki
Do sporządzenia kiszonej papryki potrzebne są tak naprawdę zaledwie dwa składniki: papryka (np. papryka czerwona, żółta lub zielona) i roztwór soli. Jednakże, aby zwiększyć walory sensoryczne kiszonki, warto sięgnąć po takie dodatki, jak: czosnek, liście laurowe, ziele angielskie, koper, kminek, gorczyca, pieprz. Żeby przyspieszyć proces fermentacji mlekowej, do produkcji kiszonej papryki można wykorzystać też sok po kiszeniu ogórków lub kapusty.
Przepis na kiszoną paprykę
Kiszenie papryki czerwonej (lub każdej innej) jest bardzo prostym zadaniem. W pierwszej kolejności trzeba umyć paprykę i wyciąć z niej gniazdo nasienne. Następnie paprykę należy pokroić na mniejsze kawałki, według uznania. W międzyczasie można zagotować wodę i dodać do niej sól (proporcje: łyżka soli na litr wody) oraz przyprawy. Jeśli chcesz wykorzystać w przepisie czosnek, to należy go obrać i pokroić na mniejsze cząstki. W dalszym kroku paprykę należy ciasno układać w uprzednio wyparzonym słoju, na zmianę z czosnkiem i innymi dodatkami, a następnie zalać przygotowaną zalewą. Bardzo ważne jest, aby cała była zanurzona w roztworze. Naczynie należy szczelnie zamknąć i odstawić na kilka dni. Po upływie około tygodnia, jeśli papryka nie zostanie spożyta, słoik należy umieścić w chłodnym miejscu – w piwnicy, spiżarni lub lodówce.
Papryka kiszona – jak spożywać?
Kiszone papryki można wykorzystać jako podstawowy składnik sosów i zup. Nadadzą się również jako dodatek do sałatek lub past kanapkowych. Kiszona papryka podkreśla też smak potraw mięsnych, w tym gulaszu.
- Eggersdorfer M. i in., Carotenoids in human nutrition and health, „Archives of Biochemistry and Biophysics”, 2018, nr 652, s. 18–26.
- Ye Z. i in., Antioxidant vitamins intake and the risk of coronary heart disease: meta-analysis of cohort studies, „European Journal of Cardiovascular Prevention and Rehabilitation”, 2008, nr 15, s. 26–34.
- McRae MP. i in., Vitamin C supplementation lowers serum low-density lipoprotein cholesterol and triglycerides: a meta-analysis of 13 randomized controlled trials, „Journal of Chiropractic Medicine” 2008, nr 7, s. 48–58.
- Juraschek SP. i in., Effects of vitamin C supplementation on blood pressure: a meta-analysis of randomized controlled trials, „American Journal of Clinical Nutrition” 2012, nr 95, s. 1079–1088.
- Choi YM. i in., Pharmacological effects of fermented red pepper, „Phytotherapy Research” 2004, nr 18, str. 884–888.
Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych w Welbi należy skonsultować ich treść z lekarzem. Welbi dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów był najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.