Czym jest łupież różowy Gilberta i jakie są jego przyczyny?
Łupież to jedna z popularnych chorób skóry. Choć kojarzy się z występowaniem na owłosionej skórze głowy, niektóre jej odmiany pojawiają się na innych częściach ciała. Przykładem takiego schorzenia jest łupież Gilberta. Czym objawia się ta dolegliwość, u kogo się pojawia i jak można ją zwalczyć?
Co to jest łupież różowy Gilberta i jakie daje objawy?
Łupież Gilberta to choroba skóry, która występuje przede wszystkim w obrębie tułowia. Rozwija się stopniowo. W pierwszej kolejności objawia się pojedynczą zmianą skórną, którą nazywa się blaszką macierzystą. Jest to okrągła lub owalna plamka o różowym zabarwieniu, która pojawia się zazwyczaj na klatce piersiowej. Znajdujący się na niej naskórek często dość mocno się złuszcza. Dopiero po kilku dniach (zazwyczaj po 6–10) łupież różowy Gilberta daje kolejne symptomy. Możesz wówczas zaobserwować nowe okrągłe lub owalne zmiany, które zaczynają pokrywać nie tylko tułów, lecz także ręce i nogi. Są one mniejsze od blaszki macierzystej, jednak jest ich dużo i są mocno rozsiane. Często układają się na skórze symetrycznie i tworzą kształt choinki. Co ważne, plamom może towarzyszyć lekki świąd skóry.
Różowy łupież Gilberta nie objawia się przy tym symptomami infekcji ogólnoustrojowej. W przebiegu choroby nie doświadczysz więc gorączki ani dolegliwości bólowych ze strony głowy, gardła, stawów czy mięśni. Tego typu symptomy mogą jednak niekiedy pojawić się przed wystąpieniem wykwitów na skórze. Stanowią wówczas objaw zwiastunowy.
Z czego może wynikać łupież Gilberta? Przyczyny choroby
Ogólne przyczyny łupieżu Gilberta nie są do końca znane. Przypuszcza się jednak, że chorobę wywołuje herpes simplex 7 (HHV-7), czyli wirus opryszczki. Zakażenie się nim wywołuje infekcję, a ta z kolei reakcję układu immunologicznego organizmu, która objawia się między innymi pojawieniem się różowego łupieżu Gilberta. Co ciekawe, nie każdy nosiciel wirusa zmaga się z tą dolegliwością. Wiele może więc zależeć między innymi od pewnych predyspozycji genetycznych. Sam wirus również nie zawsze wywołuje infekcje i przez lata może pozostawać utajony. Wystarczy jednak gwałtownie osłabiona odporność (np. na skutek przewlekłego stresu lub innej choroby), aby został uaktywniony.
Mimo że nie do końca wiadomo, skąd się bierze łupież Gilberta, zaobserwowano, że najwięcej zachorowań na tę dolegliwość odnotowuje się jesienią i wiosną. Najbardziej narażone są na nią dzieci, nastolatki i młodzi dorośli. Występuje ona bowiem zazwyczaj u osób w grupie wiekowej między 10 a 35 lat. Nieco częściej chorują kobiety.
Jako że chorobę prawdopodobnie wywołuje wirus, pojawia się też pytanie, czy łupież Gilberta jest zaraźliwy. W praktyce nie ma dowodów na to, że przenosi się on z osoby na osobę.
Jak rozpoznaje się różowy łupież Gilberta?
Jeśli zaobserwujesz u siebie objawy, które wskazują na łupież różowy Gilberta, udaj się do dermatologa. Tylko lekarz specjalista może potwierdzić twoje przypuszczenia. Diagnoza jest ważna, ponieważ dolegliwość łatwo pomylić z innymi chorobami. Konieczne jest różnicowanie z takimi przypadłościami, jak grzybica skóry, łuszczyca, łojotokowe zapalenie skóry czy polekowa wysypka. Z tego względu w niektórych przypadkach dermatolog – poza badaniem fizykalnym i zebraniem wywiadu – może zlecić wykonanie dodatkowych badań, np. badania mykologicznego.
Jak leczy się łupież Gilberta?
Łupież Gilberta nie jest groźny dla zdrowia. W większości przypadków nie wymaga też leczenia. Zazwyczaj znika samoistnie po upływie około 4–8 tygodni. Jeśli więc zaobserwujesz tego typu łupież u dziecka lub u siebie, nie popadaj w panikę – objawy z czasem znikną. Zawsze jednak warto, abyś skonsultował się z lekarzem, aby ten potwierdził, że doskwierające ci dolegliwości to faktycznie łupież Gilberta.
Jeśli diagnoza się potwierdzi, pozostaje ci uzbroić się w cierpliwość. Jako że łupież Gilberta często powoduje świąd, możesz jednak spróbować pozbyć się nieprzyjemnego swędzenia. Tego typu uporczywe objawy minimalizuje przyjmowanie leków antyhistaminowych, a także smarowanie zmian skórnych maścią na bazie arniki lub nagietka lekarskiego. W przypadku cięższych odmian choroby lekarze przepisują też maści kortykosteroidowe.
Możesz też zastosować domowe sposoby na łupież. W pozbyciu się świądu pomogą ci różnego typu okłady. Najlepiej przygotuj je z octu jabłkowego, sody oczyszczonej, świeżych ogórków lub sprawdzonych, łagodzących ziół (np. rumianku).
Gdy doskwiera ci różowy łupież Gilberta, pamiętaj też, aby unikać wszystkiego, co może dodatkowo podrażniać skórę zaatakowaną wykwitami. Postaraj się nie drapać chorobowych zmian, a także nie używaj perfumowanych kosmetyków. Noś też przewiewne ubrania i unikaj odzieży z włókien syntetycznych oraz wełny. Oprócz tego na czas choroby zrezygnuj z długich kąpieli i chodzenia na basen lub do sauny. Ogranicz też wysiłek fizyczny – wzmożona potliwość nie wpływa dobrze na stan skóry.
Co istotne, w przypadku dolegliwości, jaką jest łupież Gilberta, nawroty choroby się nie zdarzają. Jeśli więc raz dotknie cię to schorzenie, prawdopodobnie nigdy więcej nie będzie stanowiło twojego problemu.
Obserwujesz u siebie objawy łupieżu? Nie musisz zwalczać choroby metodą prób i błędów – nie czekaj i udaj się do lekarza pierwszego kontaktu. Samodzielnie zaplanuje on leczenie albo skieruje Cię do odpowiedniego specjalisty. A jeśli nie lubisz czekać w długich kolejkach, sprawdź Polisę Zdrowie Welbi.
W ramach pakietu przygotowanego przez TU Zdrowie, którego ofertę zamówisz na Welbi, zyskasz dostęp do lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej oraz do nawet 39 specjalistów (w pakiecie OCHRONA GOLD od 239 zł miesięcznie), w tym do dermatologa i alergologa. Na wizytę u lekarza rodzinnego będziesz czekać maksymalnie 1 dzień, a z innymi specjalistami z listy z reguły skonsultujesz się w ciągu 3 dni roboczych.
Sprawdź dostępne pakiety i wybierz ten najbardziej odpowiedni dla Ciebie.
- F. Drago, F. Broccolo, A. Rebora, Łupież różowy: aktualizacja danych z krytyczną oceną możliwej etiologii herpeswirusowej, „Dermatologia po Dyplomie” 2010, tom 1, nr 1.
- G. Chodorowska, G. Kądziela-Wypyska, Łupież różowy – osobliwości manifestacji klinicznej, „Nowa Medycyna” 2010, nr 2.
Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych w Welbi należy skonsultować ich treść z lekarzem. Welbi dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów był najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.
Najchętniej czytane
