W jaki sposób manometria pozwala diagnozować choroby przełyku?
Manometria przełyku to badanie wykorzystywane w diagnostyce zaburzeń połykania oraz innych problemów związanych z funkcjonowaniem tego narządu. Dzięki badaniu możliwy jest dokładnie zmierzenie ciśnienia w górnym i dolnym zwieraczu przełyku, jak również w obrębie mięśniówki. Jest powszechnie stosowane po przeprowadzeniu innych badań, takich jak endoskopia czy badanie radiologiczne, które nie pozwoliły na postawienie diagnozy. Dowiedz się więcej na temat manometrii!
Polecane
Jak przebiega manometria przełyku?
Manometria przełyku jest przeprowadzana za pomocą specjalnej sondy, wprowadzanej przez nos pacjenta do żołądka. Jest elastyczna i nie powoduje bólu, choć pacjent może odczuwać pewien dyskomfort podczas zakładania. Po umieszczeniu sondy pacjent powinien położyć się na plecach. W tej pozycji przeprowadza się pomiary ciśnienia na różnych poziomach przełyku.
Przeczytaj też: Sfigmomanometr – co to za urządzenie? Do czego służy?
Podczas badania, pomiar ciśnienia w górnym i dolnym zwieraczu przełyku jest dokonywany w trakcie powolnego wycofywania sondy. Natomiast w trzonie – w odpowiedzi na połykanie małych ilości wody.
Sonda urządzenia jest połączona z komputerem. Dzięki temu lekarz może na bieżąco analizować i ocenić:
proces połykania,
napięcie mięśniowe górnego i dolnego zwieracza przełyku,
napięcie i rozluźnianie mięśni przełyku po przełykaniu,
czynność trzonu przełyku.
Kiedy wskazane jest wykonanie manometrii przełyku?
Manometria przełyku jest zazwyczaj wykonywana po przeprowadzeniu innych, nieinwazyjnych badań (np. badania radiologicznego). Jest to badanie wysokospecjalistyczne, które przeprowadza się w celu ustalenia przyczyn zaburzeń funkcjonowania przełyku. Wskazania do manometrii obejmują:
Zaburzenia funkcjonowania przełyku – manometria może pomóc w diagnozowaniu różnych zaburzeń motoryki przełyku, takich jak achalazja.
Przełykowe problemy połączone z innymi schorzeniami – manometria przełyku może być pomocna w diagnozowaniu schorzeń, w przebiegu których wtórnie dochodzi do zaburzeń motoryki przełyku, np. amyloidozy.
Przygotowanie do zabiegów chirurgicznych – manometria przełyku może być wykonywana przed zabiegami chirurgicznymi na przełyku, takimi jak fundoplikacja, w celu oceny ewentualnych nieprawidłowości perystaltyki.
Ocena położenia sondy pH-metrycznej – manometria przełyku jest stosowana do oceny położenia sondy pH-metrycznej, wykorzystywanej w diagnostyce refluksu.
Dowiedz się, jakie są przyczyny i objawy nerwicy przełyku.
Zmagasz się z dolegliwościami gastroenterologicznymi i chcesz zapewnić sobie wsparcie w leczeniu i diagnostyce? Możesz mieć dostęp do lekarzy rozmaitych specjalizacji bez konieczności czekania w długich kolejkach, zamów na Welbi ofertę Polisy Zdrowie Welbi – prywatnego ubezpieczenia zdrowotnego. Po opłaceniu pierwszej składki będziesz mieć możliwość uzyskania porady, omówienia wyników badań, a także otrzymania recepty i skierowania na dalszą diagnostykę. Prywatna opieka medyczna, której ofertę zamówisz na Welbi, to m.in.:
konsultacje u lekarzy specjalistów bez skierowania (nawet 39 specjalistów w pakiecie OCHRONA GOLD, w tym gastroenterolog),
dostęp do minimum 190 badań diagnostycznych, w tym do diagnostyki obrazowej, laboratoryjnej i czynnościowej,
wizyty u lekarzy bez kolejek – ze specjalistą skonsultujesz się z reguły w ciągu 3 dni roboczych, a z lekarzem POZ w ciągu 1 dnia,
opiekę w placówkach na terenie całego kraju – prawie 3500 placówek współpracujących z ubezpieczycielem w 650 miastach Polski,
coroczny przegląd zdrowia w wersji dla kobiet i mężczyzn (w pakiecie OCHRONA COMPLEX i OCHRONA GOLD).
inne korzyści w zależności od pakietu.
Wypełnij formularz i zamów ofertę. Sprawdź, co możesz zyskać, wybierając pakiet Polisy Zdrowie Welbi. Ochrona ubezpieczeniowa działa niemal od razu po opłaceniu pierwszej składki.
Jakie są przeciwwskazania do manometrii przełyku?
Podczas wykonywania manometrii przełyku, mogą wystąpić pewne nieprzyjemne objawy, takie jak łzawienie oczu, dyskomfort w nosie i gardle, nudności oraz odruchy wymiotne. Jednak poważniejsze powikłania są bardzo rzadkie.
Przeciwwskazaniami do wykonania badania są:
Brak współpracy z pacjentem: – manometria przełyku wymaga współpracy pacjenta, przyjmowania przez niego określonej pozycji ciała i picia wody w określonych momentach.
Aktywne krwawienie z górnego odcinka przewodu pokarmowego – w przypadku aktywnego krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego, wykonanie manometrii przełyku może być niebezpieczne.
Podejrzenie niedrożności przełyku lub jamy nosowej – manometria przełyku nie powinna być wykonana w przypadku podejrzenia niedrożności przełyku lub jamy nosowej.
W jaki sposób przygotować się do manometrii przełyku?
Przed przystąpieniem do manometrii przełyku, istnieje kilka ważnych kroków, które należy podjąć w celu odpowiedniego przygotowania się do badania.
W dniu przeprowadzenia diagnostyki, pacjent powinien powstrzymać się od jedzenia i picia przez co najmniej 6 godzin przed manometrią.
Przed wykonaniem badania, ważne jest również poinformowanie specjalisty przeprowadzającego diagnostykę o przyjmowanych na co dzień środkach farmakologicznych, ponieważ mogą one wpływać na wyniki.
W przypadku pacjentów, którzy korzystają z protez dentystycznych lub ruchomych aparatów ortodontycznych, istnieje konieczność ich usunięcia przed przystąpieniem do badania.
Dowiedz się więcej na temat uchyłków przełyku.
Czy manometria przełyku może wywołać skutki uboczne?
Manometria przełyku może wiązać się z pewnym dyskomfortem w nosie i gardle, szczególnie podczas zakładania sondy. Czasami występuje też łzawienie oczu i odruch wymiotny. To całkowicie naturalne.
Poważniejsze powikłania są bardzo rzadkie, co nie znaczy, że w ogóle nie występują. Mogą pojawić się sporadycznie:
ból w obrębie gardła (jak podczas zapalenia gardła),
krwawienie z nosa,
przebicie przełyku,
zaburzenia pracy mięśnia sercowego,
ślinotok,
zachłyśnięcie treścią żołądkową,
aspiracyjne zapalenie płuc.
- A. Stadnicki, K. Bilnik, J. Kurek, Manometria wysokiej rozdzielczości – nowa metoda diagnostyczna w chorobach czynnościowych przełyku, „Chirurgia Polska” 2010, t. 12, nr 2, s. 89–102.
- M. Korzonek, A. Dziergas, M. Kuczyńska, Choroba refluksowa przełyku (GERD) – problem wciąż aktualny, „Forum Medycyny Rodzinnej” 2014, vol. 8, nr 5, s. 201–210.
- P. Eder, Praktyczne aspekty diagnostyki i leczenia choroby refluksowej przełyku, „Lekarz POZ” 2017, nr 5, s. 344–348.
- M. Banks, tłum. P. Lesiak, Choroba refluksowa przełyku: najnowsze badania i postępowanie, „Medycyna po Dyplomie” 2010, vol. 19, nr 10, s. 39–48.
Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych w Welbi należy skonsultować ich treść z lekarzem. Welbi dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów był najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.
