Otoplastyka – co warto wiedzieć o korekcie uszu?
Odstające uszy mogą być przyczyną kompleksów. Otoplastyka to zabieg, który w krótkim czasie pozwala pozbyć się tego defektu. Nie wymaga hospitalizacji, a jego efekty są trwałe do końca życia. Dowiedz się, na czym polega zabieg korekcji uszu i kto powinien się na niego zdecydować.
Co to jest otoplastyka?
Otoplastyka bardziej jest znana jako korekcja odstających uszu. Choć ich wygląd nie zależy od nas, bywają przyczyną wielu kompleksów. Jedynym sposobem poprawy go jest operacja. Wygląd uszu zależy od grobelki, czyli niewielkiej części chrząstki, znajdującej się w środkowej części małżowiny usznej.
Problem odstających uszu jest źródłem kompleksów nie tylko u dorosłych, ale również u dzieci, dlatego z wykonaniem zabiegu nie należy zwlekać. Można przeprowadzić otoplastykę u dzieci między 8. a 14. rokiem życia, u młodzieży oraz u dorosłych. Przed przystąpieniem do zabiegu konieczna jest konsultacja lekarska.
Korekta odstających uszu to niejedyne wskazanie do przeprowadzenia zabiegu otoplastyki. Można go wykonać również w przypadku:
zbyt dużych płatków usznych,
niezadowalającego kształtu uszu,
zerwanej dziurki po kolczyku,
tzw. ucha zapaśnika – zniekształconego pod wpływem urazu,
asymetrii małżowin usznych.
Jeśli nie ma żadnych wskazań medycznych, decyzję o zabiegu można podjąć samodzielnie, kierując się tym, czy odstające uszy są powodem kompleksów, czy też nie. Podobnie jak w wielu innych zabiegach medycyny estetycznej, np. w labioplastyce, plastyce brzucha czy rynoplastyce (zmiana kształtu nosa).
Na czym polega zabieg?
Otoplastyka wymaga wcześniejszej konsultacji lekarskiej i przeprowadzenia badań. Operacja, podobnie jako blefaroplastyka (czyli plastyka powiek), najczęściej odbywa się w znieczuleniu miejscowym – pacjent jest świadomy, ale nie odczuwa bólu. U mniejszych dzieci lekarz może podjąć decyzję o znieczuleniu ogólnym. W przypadku znieczulenia miejscowego nie ma konieczności pobytu w szpitalu. Znieczulenie ogólne wymaga przynajmniej 24-godzinnej obserwacji w warunkach szpitalnych. Zabieg trwa krótko, zazwyczaj 2–3 godziny. Na małżowinach usznych chirurg zaznacza linie cięcia, wzdłuż których przeprowadza otoplastykę.
Po zabiegu zakładany jest sterylny opatrunek. Obejmuje on nie tylko małżowiny uszne, ale również całą głowę. Po upływie 2 dni należy zmienić opatrunek. Wizyta kontrolna oraz zdjęcie szwów najczęściej odbywa się po upływie 7–10 dni od zabiegu. Blizny są niewidoczne, ponieważ są ukryte między uszami a czaszką. Przez pierwsze kilkanaście dni zaleca się noszenie opaski uciskowej, potem należy ją zakładać codziennie na noc.
Przez kilka dni po zabiegu mogą pojawiać się dolegliwości, takie jak: obrzęk, ból głowy czy ból ucha. Mogą wystąpić krwiaki, a miejsce cięcia może być zaczerwienione oraz gorące i tkliwe w dotyku. Może pojawić się swędzenie uszu, w szczególności u dzieci. Dolegliwości najczęściej mijają samoistnie po upływie kilkunastu dni, jednak jeśli nie możesz sobie poradzić z bólem, pomocne mogą być środki przeciwbólowe dostępne bez recepty w aptece.
Efekty otoplastyki
Zabieg korekcji uszu daje widoczne efekty. Chrząstka małżowiny może natomiast formować się przez 3–6 miesięcy. Efekty są trwałe i utrzymują się do końca życia, o ile w początkowym okresie pacjent będzie uważał na urazy. Powstałe efekty są kwestią indywidualną, czyli u każdego mogą wyglądać inaczej. Wpływa na to kilka czynników, takich jak: wiek, stan zdrowia czy styl życia. Gojenie przebiega szybciej u młodszych pacjentów, stosujących zdrową dietę i prowadzących higieniczny tryb życia. Istotne jest także przestrzeganie zaleceń lekarskich, terminowe zgłaszanie się na wizyty kontrolne i zabezpieczenie świeżych ran przed zakażeniem.
Przeciwwskazania do zabiegu otoplastyki
Z uwagi na to, że jest to zabieg chirurgiczny, wykonywany ze znieczuleniem, istnieją przeciwwskazania do niego. Względne przeciwwskazania to takie, które są nimi w określonych sytuacjach i decyduje o tym lekarz. Należą do nich:
cukrzyca,
stany zapalne skóry,
infekcja lub przeziębienie,
stosowanie niektórych leków,
skłonność do tworzenia się bliznowców,
zaburzenia psychiczne lub choroby psychiczne.
Istnieją również przeciwwskazania bezwzględne – takie, które wykluczają przeprowadzenie zabiegu. W przypadku kiedy ustaną, a stan zdrowia pozwoli, można wykonać otoplastykę. Jeśli masz tendencję do pojawiania się czyraków ucha, to warto to omówić z lekarzem, aby ustalić dalsze postępowanie. Do przeciwwskazań bezwzględnych należą:
ciąża i karmienie piersią,
choroby nowotworowe,
niektóre choroby autoimmunologiczne,
aktywne infekcje bakteryjne i wirusowe,
zaburzenia krzepnięcia krwi,
przerwanie ciągłości naskórka w miejscu zabiegu.
Przed zabiegiem lekarz przeprowadza wywiad medyczny, aby wykluczyć przeciwwskazania i zaproponować najlepsze rozwiązanie.
Zalecenia pooperacyjne
Zalecenia pooperacyjne otrzymasz od lekarza, który będzie przeprowadzał zabieg. Dla uzyskania najlepszego efektu i przyspieszenia gojenia warto się do nich dostosować. Korekcja uszu nie jest bardzo inwazyjnym zabiegiem, ale należy przez pierwsze tygodnie zrezygnować z uprawiania sportu, a później wkładać uciskową opaskę. Przez pierwsze dni należy dużo wypoczywać, nie dźwigać ciężkich rzeczy i nie przeciążać organizmu. Trzeba unikać przewiania ucha, ponieważ może to utrudniać gojenie i powodować dolegliwości bólowe.
Po zabiegu zaleca się zmianę sposobu spania. Konieczne będzie spanie na podwyższeniu, czyli pod głowę należy podłożyć 2–3 poduszki. Najlepsza pozycja to ta na plecach, aby dodatkowo nie uciskać uszu. Przez kilka dni nie powinno się również myć włosów i zdejmować opatrunków.
Brak stosowania się do zaleceń, w szczególności higienicznych, może prowadzić do powikłań, np. zakażenia rany, krwiaków czy wolnego gojenia się.
- W. Noszczyk, Chirurgia repetytorium, Wydawnictwo PZWL, Warszawa 2014.
- H. Witmanowski, A. Jundziłł, Chirurgia plastyczna, PZWL, Warszawa 2019.
Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych w Welbi należy skonsultować ich treść z lekarzem. Welbi dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów był najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.