Opóźnienie wytrysku – z czego wynika? Jak można je leczyć?

Opóźnienie wytrysku – kiedy można je rozpoznać?

Opóźnieniem wytrysku określa się w terminologii medycznej trudność lub niemożność osiągnięcia orgazmu i ejakulacji przez mężczyznę. Zaburzenie to można rozpoznać, jeżeli mężczyzna miał trudności z osiągnięciem orgazmu podczas 75–100% stosunków seksualnych lub prób masturbacji. Co istotne, postawienie diagnozy jest możliwe pod warunkiem, iż opóźnienie wytrysku powtarza się od co najmniej 6 miesięcy. Zaburzenie to można podejrzewać też, jeżeli mimo pełnej erekcji nie można osiągnąć orgazmu przez ponad 10 minut trwania stosunku wewnątrzpochwowego. Może ono też wywoływać frustrację i stres, które mogą dodatkowo pogarszać samopoczucie.

Opóźnienie wytrysku jest jednym z najmniej poznanych zaburzeń erekcji. Nie jest to jednak tak rzadki problem. Szacuje się, iż opóźnienie ejakulacji może dotyczyć nawet 1–4% mężczyzn w wieku od 18 do 59 lat. Jeżeli podejrzewasz, że opóźnienie wytrysku dotyczy także Ciebie – nie zwlekaj i zgłoś się do lekarza. Dzięki profesjonalnej diagnostyce i leczeniu masz szansę na pozbycie się tego problemu na zawsze. 

Wytrysk – jak przebiega proces ejakulacji?

Czy wiesz, jak przebiega ejakulacja? Jest to złożony proces zachodzący organizmie, za którego przebieg odpowiadają m.in. nerwy oraz neurotransmitery (serotonina, dopamina i noradrenalina). Rdzeniowe nerwy współczulne T10-L2 kontrolują wydzielanie spermy do cewki moczowej i powodują zamykanie szyi pęcherza moczowego. Ma to na celu zapobieganie ejakulacji wstecznej podczas stosunku płciowego. Wytrysk, czyli wyrzut spermy z cewki moczowej, jest możliwy dzięki współdziałaniu mięśni opuszkowo-gąbczastych i mięśni dna miednicy pod kontrolą nerwów rdzeniowych S2-S4.

A może zainteresują Cię również te tematy?:

• Jak leczyć impotencję?

• Seksualność mężczyzn.

Przyczyny opóźnionego wytrysku

Rozpoznanie etiologii opóźnionego wytrysku jest kluczowe do rozpoczęcia leczenia tego zaburzenia. Za możliwe przyczyny opóźnienia ejakulacji lekarze uważają czynniki psychiczne i czynniki biologiczne.

Czynniki psychiczne

Do czynników psychicznych można zaliczyć m.in.: depresję, lęk przed ciążą, utratą kontroli, odrzuceniem czy wyrządzeniem krzywdy partnerowi. Opóźnienie wytrysku może także wynikać z braku niepewności co do własnej orientacji seksualnej, braku pewności siebie czy problemów w związku.

Czynniki biologiczne

Wśród czynników biologicznych można wyróżnić:

• wiek – jest niezależnym czynnikiem ryzyka zaburzeń erekcji, w tym opóźnienia ejakulacji. Według badaczy może mieć to związek ze zmniejszeniem czułości prącia na stymulację;

• wrodzone wady anatomiczne – przyczyną opóźnionego wytrysku mogą być spodziectwo, torbiel przewodu Müllera czy obecność zastawki tylnej cewki moczowej;

• uszkodzenie nerwów – może być zarówno konsekwencją urazu rdzenia kręgowego, przebytej radioterapii okolicy miednicy, jak i neuropatii w przebiegu cukrzycy;

• choroby zapalne – przejściowe zaburzenia erekcji mogą być spowodowane zapaleniem cewki moczowej, prostaty czy jąder;

• zaburzenia endokrynologiczne – m.in. w przebiegu nadczynności tarczycy i hiperprolaktynemii (podwyższonego stężenia prolaktyny).

Za opóźnienie wytrysku mogą być odpowiedzialne także przyjmowane leki, w szczególności leki przeciwdepresyjne i przeciwpsychotyczne.

Dowiedz się więcej, przeczytaj artykuły:

• Jak rozładować napięcie seksualne?

• Ćwiczenia poprawiające potencję.

Diagnostyka opóźnionego wytrysku – jakie badania wykonać?

Jeżeli powtarzają się u Ciebie problemy z osiągnięciem orgazmu i ejakulacją, zgłoś się do lekarza rodzinnego. Porozmawia on z Tobą na temat zaobserwowanych objawów, częstości i okoliczności ich występowania. Zapyta Cię również o obecność innych objawów, pozornie niezwiązanych z zaburzeniami erekcji, które mogą świadczyć o towarzyszących chorobach. Jeżeli przyjmujesz jakiekolwiek leki, koniecznie poinformuj o tym lekarza. Po szczegółowej rozmowie specjalista przejdzie do badania fizykalnego (m.in. osłuchiwania, pomiaru ciśnienia tętniczego), które pozwoli mu na ocenę Twojego aktualnego stanu zdrowia. Lekarz może poprosić Cię o zdjęcie bielizny celem zbadania zewnętrznych narządów płciowych. Oceni także wielkość i strukturę Twojej prostaty podczas badania per rectum (palcem przez odbytnicę). Pamiętaj, iż badanie to trwa krótko i jest zwykle całkowicie bezbolesne.

Po badaniu lekarz zleci Ci wykonanie badań dodatkowych, w tym poziomu TSH, glukozy i swoistego antygenu sterczowego (PSA). Skieruje Cię także do specjalistów zajmujących się diagnostyką i leczeniem zaburzeń erekcji – neurologa, psychiatry, endokrynologa lub seksuologa. W przypadku podejrzenia wady wrodzonej układu moczowo-płciowego konieczna będzie konsultacja urologiczna.

• Przeczytaj także o tym, jak wygląda wizyta u seksuologa.

Metody leczenia opóźnionej ejakulacji

Jeżeli opóźnienie wytrysku jest spowodowane chorobą somatyczną lub wadą wrodzoną, konieczne jest włączenie właściwego leczenia przyczynowego. Może ono obejmować np. suplementację hormonów tarczycy w niedoczynności tego gruczołu czy antybiotykoterapię w przypadku zapalenia prostaty. Jeżeli istnieje podejrzenie, że objawy mogą być spowodowane przyjmowanymi lekami, lekarz może zadecydować o konieczności ich zamiany na inne. Ogromną rolę w procesie zaburzeń erekcji odgrywa psychoterapia. Ma ona na celu nie tylko odkrycie psychicznej przyczyny opóźnienia wytrysku, ale także wypracowanie sposobu na pozbycie się tego problemu.