Jak stosować piołun na pasożyty? Czy jest skuteczny?

Czym jest piołun?

Bylica piołun (łac. Artemisia absinthium) to ziele, które znalazło zastosowanie już w medycynie ludowej. Rośnie w Afryce, Azji, Ameryce oraz Europie. Jest gatunkiem przynależącym do rodziny astrowatych. Cechą charakterystyczną piołunu jest jego gorzki posmak. Ma również ciekawy wygląd, zwłaszcza w okresie letnim. Jego łodygę pokrywają żółte kwiaty przypominające kuliste koszyczki. Bylicę piołun nazywa się często absyntem, ponieważ z tego surowca wytworzono gorzki napój. Roślinę tę można znaleźć na terenach niżowych. Dość często rośnie w pobliżu domów, przy zboczach, czasem jest uprawiany w domowych ogródkach.

Właściwości lecznicze piołunu znali już starożytni Rzymianie i Grecy. Był on skutecznym środkiem na problemy z układem trawiennym. Bylica i kora wierzbowa, która działa podobnie, to idealne zioła na żołądek. Piołun to także zioło przeciwgorączkowe, moczopędne i przeciwbakteryjne. Jego naparami hamowano rozwój grzybicy. Znany jest również jako środek na pasożyty. Będzie on skuteczny tylko na alkoholu, wzmaga on bowiem działanie tujonu – jednego z głównych składników piołunu, który jest odpowiedzialny za niszczenie pasożytów.

Wyciąg z piołunu zwiększa też wydzielanie soku żołądkowego, dzięki czemu poleca się go na niestrawność i niedokwaszenie organizmu. Obniża ponadto gorączkę i wspomaga kobiety w czasie miesiączki. Niegdyś używano go nawet przy porodzie.

Działanie piołunu na pasożyty

W piołunie jest wiele cennych związków o działaniu terapeutycznym. Są to garbniki, polifenole, gorzkie glikozydy oraz kumaryny. Jednak to nie one są skuteczne w zwalczaniu pasożytów. Składnikiem absyntu jest także tujon – substancja toksyczna pochodząca z olejku eterycznego obecnego w tym ziole i jego kwiatostanach. W większych ilościach może być trujący dla ludzi oraz zwierząt, lecz to on odpowiada za niszczenie wszelkiego rodzaju pasożytów.

Działanie tujonu związane jest z jego silnym wpływem na układ nerwowy. Wzmaga czynność kory mózgowej, co nierzadko wywołuje niepokój psychoruchowy. Nadmiar tujonu w organizmie doprowadza do ciężkiego zatrucia. Może wywołać drgawki oraz spowodować utratę przytomności. To dlatego nalewka z piołunu jest przeznaczona wyłącznie do smarowania ciała. Co ciekawe, napój alkoholowy na bazie absyntu w niektórych krajach jest wręcz zakazany.

Jak stosować piołun na pasożyty?

Wcześniej wspominaliśmy już, że bylica piołun jest skuteczna w niszczeniu pasożytów, o ile stosuje się jej alkoholowe wyciągi. Mają one zastosowanie głównie zewnętrzne. Nalewką smaruje się albo przemywa newralgiczne miejsca raz lub dwa razy w ciągu dnia, zależnie od potrzeby. Warto przy tej okazji wspomnieć, jak pić piołun na pasożyty. Choć zezwala się na spożywanie doustne nalewki, nie wolno przekraczać dawki podanej przez producenta. Zazwyczaj jest to 1 mała łyżeczka (5 ml) 2–3 razy dziennie.

Nalewka z piołunu to gotowy produkt, lecz można ją przygotować samodzielnie. Wystarczy użyć alkoholu w stężeniu od 50 do 70% i zmieszać go w proporcji 1:3 lub 1:5 z suszem ziołowym. Mieszanka powinna macerować się około 2 tygodnie. Potem trzeba ją przefiltrować, przelać do butelki i umieścić w zacienionym, chłodnym miejscu. Napar z piołunu na pasożyty nie ma takiego samego działania jak wyciąg alkoholowy zioła, dlatego zaleca się stosowanie tego drugiego ekstraktu. Należy pamiętać, aby po spożyciu nie prowadzić pojazdów mechanicznych. Mimo, iż jest to niewielka ilość alkoholu na jedną dawkę, to wyciąg należy do napojów procentowych.

Piołun jest specyficznym surowcem roślinnym, dlatego zaleca się szczególną ostrożność w jego stosowaniu. Nie wolno go podawać kobietom ciężarnym ani karmiącym piersią, osobom z wrzodami żołądka i dwunastnicy, a także uczulonym na poszczególne składniki. Dla dzieci piołun na pasożyty jest również zakazany. Mógłby podziałać drażniąco na skórę i narządy wewnętrzne. Poza tym nalewka jest oparta na alkoholu, którego małe dzieci nie powinny przyjmować. Nie poleca się go również osobom zmagającym się z hemoroidami.