Leczenie naturalne SIBO

Leczenie naturalne SIBO

Leczenie SIBO zakłada terapię złożoną, czyli stosowanie farmakologii, diety i środków naturalnych. Ziołolecznictwo zarówno w postaci naparów, jak i tabletek może być skutecznym sposobem wspomagania w niedożywieniu i uzupełnianiu niedoboru kluczowych składników odżywczych. Decydując się na leczenie naturalne jako jedyną formę terapii, należy nastawić się na znacznie dłuższy okres walki z SIBO. Leczenia ziołami nie powinno się jednak podejmować na własną rękę. Należy ponadto pamiętać o przeciwwskazaniach do stosowania terapii ziołowej. Bardzo ważne jest unikanie roślin (zarówno w postaci naparów, jak i tabletek), które opóźniają pasaż jelitowy i zmniejszają zakwaszenie soku żołądkowego. 

Leczenie naturalne w połączeniu z dietą low FODMAP może być stosowane u pacjentów z nietypowymi objawami SIBO, u których ponadto istnieje wysokie ryzyko nabycia oporności na antybiotyki. W grupie ryzyka szczególnie znajdują się pacjenci z objawami wskazującymi na wrzodziejące zapalenie jelita grubego. Niewątpliwie największą zaletą stosowania terapii naturalnej są znacznie łagodniejsze efekty uboczne.

Substancje stosowane w fitoterapii SIBO

W leczeniu SIBO stosowane są substancje naturalne, stymulujące motorykę przewodu pokarmowego i wykazujące skuteczne działanie chroniące przed szkodliwymi patogenami.

• Berberyna – ekstrakt z tej rośliny wykazuje największą skuteczność we wspomaganiu leczeniu SIBO, dlatego jej suplementacja wdrażana jest również jako uzupełnienie antybiotykoterapii. Berberyna działa ochronnie na wątrobę, przeciwbakteryjnie, przeciwzapalnie, przeciwcukrzycowo i przeciwbiegunkowo. Suplementacja berberyny przyczynia się również do obniżenia poziomu złego cholesterolu.

• Imbir – poprzez nasilenie skurczów żołądka przyspiesza trawienie i opróżnianie narządu z treści pokarmowej. Ponadto wykazuje skuteczność w leczeniu przewlekłych wzdęć, niestrawności, nudności i gazów.

• Triphala – to mieszanka sproszkowanych owoców, stosowana w medycynie ajurwedyjskiej. Ma działanie bakteriobójcze, usprawniające motorykę przewodu pokarmowego, rozluźniające mięśnie żołądka. Pomocna w leczeniu zaparć, wzdęć i nadmiernej ilości gazów.

Powyższe substancje najczęściej stosuje się w trakcie lub po zakończeniu terapii antybiotykowej. Nie mogą być one jednak alternatywą dla środków farmakologicznych o działaniu bakteriobójczym. Czas przyjmowania substancji naturalnych różni się w zależności od pacjenta. Zioła powinny być stosowane rano lub najpóźniej na 3 godziny przed snem. 

Dieta jako element terapii naturalnej SIBO

Dieta odgrywa kluczową rolę w leczeniu SIBO. Jej zadaniem jest nie tylko zminimalizowanie objawów, ale także zapobieganie nawrotom schorzenia poprzez zmianę nawyków żywieniowych. Podstawowym założeniem diety jest eliminacja produktów sprzyjających namnażaniu się bakterii. Najczęściej stosowanym rodzajem diety jest low FODMAP, polegająca na wykluczeniu węglowodanów – poli-, di- i monosacharydów. W leczeniu SIBO stosowane są również inne diety, m.in.: SCD – polega na znacznym ograniczeniu węglowodanów z wyjątkiem cukrów prostych, GAPS – restrykcyjna dieta, polegająca na jedzeniu dużych ilości mięsa, jaj i gotowanych warzyw.

Stosując jakąkolwiek dietę w terapii SIBO, należy pamiętać, że powinna być ona ograniczona czasowo. Maksymalnie może trwać do 8 tygodni. Przedłużanie restrykcji prowadzi do poważnych niedoborów żywieniowych i grozi osłabieniem odporności organizmu. Bez względu na rodzaj diety stosowanej w terapii SIBO, należy pamiętać o jej ścisłym spersonalizowaniu. Jadłospis powinien opierać się o eliminację tych produktów, które są szkodliwe dla konkretnej osoby, z dodatkowym uwzględnieniem występujących u niej nadwrażliwości i nietolerancji pokarmowych. Informacje podawane do ogólnej wiadomości na temat składu diet i czasu ich trwania mają jedynie charakter przykładowy. Dlatego w celu spersonalizowania diety w leczeniu SIBO niezbędny jest kontakt z dietetykiem, aby nie doprowadzić do rozwoju niedoborów żywieniowych, a tym bardziej do nawrotu SIBO.

Probiotyki w terapii naturalnej SIBO

Probiotyki stosowane są po zakończeniu antybiotykoterapii w celu odbudowy prawidłowego środowiska bakteryjnego jelit. Terapia probiotykiem wpływa na poprawę perystaltyki jelit i zmniejsza dolegliwości przewodu pokarmowego w okresie zdrowienia. Zakłada się, że probiotyk powinien być przyjmowany przez mniej więcej 8 tygodni po zakończeniu antybiotykoterapii. Regularna suplementacja probiotykiem korzystnie wpływa również na pacjentów, u których SIBO występuje z innymi schorzeniami osłabiającymi odporność organizmu. Połączenie szczepów Lactobacillus acidophilus, Lactobacillus plantarum, Bifidoacterium lactis i Saccharomyces boulardii wspomaga leczenie zespołu jelita nadwrażliwego i chorób tarczycy. 

Stosowanie probiotyków powinno przebiegać tylko pod kontrolą lekarza. Substancje te podobnie jak leki wywołują skutki uboczne. Ponadto niewłaściwa suplementacja probiotyków może nasilić przebieg SIBO lub sprzyjać rozwojowi schorzenia.