Sok z agrestu – dlaczego warto go pić?
Agrest to owoc, który nadal nie jest doceniany. A szkoda, bo jest bardzo cenny dla naszego zdrowia i urody. Przekonaj się, dlaczego warto pić sok z agrestu i jak można zrobić go w domowych warunkach.
Czym jest agrest?
Agrest, a właściwie porzeczka agrest, zaliczany jest do drzew z rodziny agrestowatych. Rośnie dziko przede wszystkim w Azji, Afryce i Europie. W Polsce roślinę znaleźć można w przydomowych ogródkach, działkach, a także na plantacjach towarowych. Co ciekawe, nasz kraj zaliczany jest do liderów w produkcje i eksprcie agrestu w Europie.
Owoce agrestu pojawiają się od początku czerwca do sierpnia, a najlepiej zbierać je późnym latem, gdy są one bardzo dojrzałe. Ma stosunkowo grubą, jasnozieloną skórkę pokrytą drobnym meszkiem. Charakteryzuje się kwaśnym smakiem.
Co znajduje się w agreście?
Agrest to owoc, który był niedoceniany przez wiele lat. Liczne badania naukowe wykazały, że w jego składzie znajduje się wiele cennych witamin i minerałów. 100 gramów agrestu odpowiada 44 kcal i zawiera w sobie:
błonnik – 4,3 g,
tłuszcz – 0,58 g,
białko – 0,88 g,
węglowodany – 10,18 g.
W owocach agrestu znajduje się szereg witamin, w tym C, B6, E, A, ryboflawina, niacyna, tiamina i kwas foliowy. To także cenne źródło cynku, potasu, sodu, wapnia, żelaza, fosforu i magnezu.
Właściwości prozdrowotne agrestu
Dzięki zawartości witamin i minerałów agrest wyróżnia wiele właściwości prozdrowotnych. Oto najważniejsze z nich:
obniża cholesterol, a ściślej mówiąc jego frakcję LDL we krwi – jest to możliwe dzięki pektynom,
wspiera prawidłowe funkcjonowanie narządu wzroku, łagodzi objawy zmęczonych oczu – w agreście znajduje się luteina,
przyczynia się do zmniejszenia ciśnienia tętniczego (dzięki zawartości potasu),
zmniejsza objawy anemii, czyli niedokrwistości, żelazo oraz witamina C wspierają produkcję czerwonych krwinek,
wspomaga procesy trawienia – błonnik i kwasy organiczne,
ma silne właściwości antyoksydacyjne – neutralizuje wolne rodniki, które przyczyniają się do uszkodzeń komórkowych i przyspieszają procesy starzenia się organizmu (witamina C i rutyna),
działa moczopędnie i przeczyszczająco, usuwa nadmiar kwasu moczowego,
wzmacnia kondycję stawów i łagodzi symptomy zwyrodnienia,
reguluje fizjologiczne funkcjonowanie układu nerwowego i łagodzi objawy stresu, co owoc zawdzięcza obecności witamin z grupy B oraz magnezu,
działa przeciwzapalnie,
pomaga zachować równowagę kwasowo-zasadową.
Jeśli nie wiesz, jak wzmocnić serce lub zadbać o profilaktykę przeciwstarzeniową, to sięgnij po sok z agrestu lub świeże owoce.
Dla kogo agrest?
Agrest zaliczany jest do bardzo zdrowych i bezpiecznych owoców, jednak istnieją pewne przeciwwskazania do ich częstego spożywania. Z nadmiernej konsumpcji agrestu powinny zrezygnować osoby cierpiące na m.in. wrzody żołądka i dwunastnicy, z niewydolnością nerek, także zapaleniem okrężnicy.
Zastosowanie agrestu w kuchni
Agrest to owoc typowo letni. Nasze babcie wykorzystywały go przede wszystkim do produkcji domowych soków, kompotów oraz ciast z kruszonką. Ponieważ owoce te wyróżniają się mocno kwaśnym smakiem, idealnie balansują słodycz deserów. Są jednym z najlepszych surowców do produkcji dżemów, ponieważ zawierają w sobie naturalne pektyny, czyli substancje o właściwościach żelujących.
Istnieje wiele przepisów, które łączą agrest z duszonymi mięsami, np. kurczakiem lub wołowiną. Miłośnicy alkoholu doskonale wiedzą, że owoce można wykorzystać także przy produkcji win i nalewek.
Agrest w kosmetyce
Agrest znalazł szerokie zastosowanie w kosmetyce. Zawartość witaminy A i C sprawia, że ma on działanie przeciwstarzeniowe i wzmacniające naczynia krwionośne. Dzięki temu do skóry dociera znacznie więcej tlenu i składników odżywczych.
Ze świeżych owoców warto wykonać maseczkę do twarzy. Rozdrobniony agrest można wymieszać z naturalnym jogurtem i łyżeczką miodu, po czym nałożyć na skórę na ok. 15 minut. Pamiętaj jednak, aby przed nałożeniem takiej mikstury na twarz zrobić próbę alergiczną na skórze ramion.
Jak zrobić sok z agrestu?
Lato sprzyja robieniu konfitur i soków na zimę. Agrest nadaje się do tego idealnie. Przepis na sok z tych owoców jest banalnie prosty i można go wykonać w ok. 30 minut.
Łatwy przepis na sok z agrestu
Przygotuj garnek o pojemności ok. 3 litrów.
Owoce agrestu dokładnie umyj i obierz z czarnych ogonków (użyj takiej ilości jakiej potrzebujesz).
Ugotuj obrane uprzednio owoce w odpowiedniej ilości wody (musi ona nieco przykrywać agrest).
Gotuj na wolnym ogniu do momentu uzyskania miękkich owoców.
Przygotuj czysty garnek, a na jego wierzchu połóż sito. Przecedź ugotowane wcześniej owoce i za przetrzyj pomocą łyżki tak, aby uzyskać jak największą ilość soku.
Do soku dodaj cukier (na 1 kg owoców 1 kg cukru). Alternatywnie, aby sok był zdrowszy i mniej kaloryczny, możesz użyć erytrytolu lub cukru brzozowego. Gotuj do całkowitego rozpuszczenia białych kryształków, cały czas mieszając.
Pozostaw do ostudzenia.
Jeśli sok planujesz wypić w porze jesiennej lub zimowej, konieczna będzie pasteryzacja.
Pasteryzacja soku
Dno garnka wyłóż ściereczką.
Sok z agrestu przelej do uprzednio wyparzonych słoików lub butelek i szczelnie zakręć (najlepiej użyć nowych nakrętek, które są znacznie bardziej szczelne niż używane).
Szklane naczynia z sokiem z agrestu ułóż na dnie garnka.
Zalej wodą garnek, tak aby w ¾ zakryć butelki lub słoiki wodą.
Gotuj przez około 20 minut.
Wystudź.
Sok z agrestu powinien być lekko gęsty. Nadaje się do spożycia przez całą rodzinę, również dzieci. Jeśli chcesz aby był mniej kaloryczny, rozcieńcz go z wodą w stosunku 1:1.
- S. Pluta. Zasoby genowe z rodzaju Ribes i ich przydatność do hodowli twórczej porzeczki czarnej i agrestu w Polsce, Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych 1998, t. 463, s. 591-598.
Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych w Welbi należy skonsultować ich treść z lekarzem. Welbi dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów był najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.