Układ hormonalny – budowa i funkcje
Układ hormonalny to precyzyjny system, który składa się m.in. z przysadki mózgowej, tarczycy, przytarczyc, trzustki, nadnerczy oraz jajników u kobiet i jąder u mężczyzn. Jeśli układ endokrynologiczny działa prawidłowo, czujesz się dobrze, świetnie wyglądasz i masz energię do działania. Jeśli równowaga hormonalna zostaje zaburzona, widzisz to zarówno w lustrze, jak i po swoim codziennym samopoczuciu.
Budowa układu hormonalnego
Pierwszą osobą, która użyła słowa “hormon”, był angielski fizjolog Ernest Starling. Na początku XX stulecia prowadził prace badawcze nad istnieniem substancji sterujących wieloma procesami życiowymi i zapewniających równowagę organizmowi człowieka. To dzięki nim śpisz w nocy, masz energię do działania w ciągu dnia, Twoje włosy i cera wyglądają pięknie, a libido pozostaje na zadowalającym poziomie. W organizmie człowieka działają różne rodzaje hormonów, a jest to możliwe dzięki gruczołom wydzielania wewnętrznego (dokrewnym) produkującym omawiane substancje.
Centrum dowodzenia układu hormonalnego u człowieka jest przysadka mózgowa, a jej pracę koordynuje podwzgórze mózgu. To właśnie do niego docierają sygnały o zapasach hormonów lub ich niedoborze i to ono daje “polecenie” przysadce, aby zaczęła wydzielać hormon stymulujący określony gruczoł do wytężonej pracy. Wśród gruczołów tworzących układ hormonalny są: tarczyca, przytarczyce, nadnercza, grasica, szyszynka, trzustka oraz jądra u mężczyzn i jajniki u kobiet.
Oto krótka charakterystyka elementów układu hormonalnego oraz wydzielanych przez nie hormonów:
przysadka mózgowa – znajduje się w centralnej części głowy, na wysokości zatok przynosowych. Nie tylko pobudza inne gruczoły do pracy, ale sama wydziela hormon wzrostu, prolaktynę odpowiedzialną za laktację u świeżo upieczonych mam, a także luteinę pobudzającą wytwarzanie progesteronu u kobiet i testosteronu u mężczyzn;
podwzgórze – podkorowa część mózgowia. Wydziela m.in. dopaminę odpowiedzialną za koordynację ruchową i napięcie mięśniowe, wazopresynę zagęszczającą mocz oraz oksytocynę, która pobudza skurcze mięśni macicy podczas porodu;
szyszynka – część nadwzgórza mózgu. Produkuje melatoninę (hormon snu) i pozwala kontrolować pracę wewnętrznego zegara biologicznego;
tarczyca – niewielki gruczoł znajdujący się w przedniej i dolnej części szyi. Wytwarza m.in. trójjodotyroninę (T3) oraz tyroksynę (T4), bardzo ważne dla wzrostu i prawidłowego rozwoju całego organizmu. Przy określaniu poziomu hormonów tarczycy bada się także poziom TSH, czyli hormonu informującego o nadczynności lub niedoczynności tego gruczołu;
przytarczyce – produkują parathormon odpowiedzialny m.in. za regulowanie gospodarki wapniowo-fosforanowej organizmu;
nadnercza – w tym gruczole zlokalizowanym w górnym biegunie nerek powstaje m.in. hormon stresu/kortyzol, który pobudza organizm do działania;
grasica – niewielki gruczoł zlokalizowany w klatce piersiowej, tuż za mostkiem. Produkuje hormony (m.in.: tymopoetynę, tymozynę i tymulinę) odpowiadające za wytwarzanie i dojrzewanie limfocytów, czyli komórek krwi wspierających odporność organizmu.
Sprawdź też, czym jest antykoncepcja hormonalna i jak podawanie hormonów w czasie cyklu menstruacyjnego wpływa na organizm.
Jakie funkcje pełni układ hormonalny?
Układ hormonalny jako całość odpowiada przede wszystkim za zachowanie homeostazy (równowagi) organizmu. To dzięki niemu poszczególne układy ciała komunikują się między sobą i zachodzą w nich pożądane reakcje. Układ hormonalny ma wpływ na wszystkie dziedziny życia człowieka: jakość snu, wygląd zewnętrzny, samopoczucie psychiczne, płodność, apetyt czy nastrój.
Najczęstsze choroby układu hormonalnego
Zaburzeń i chorób o podłożu hormonalnym jest bardzo dużo. Najczęściej występujące schorzenia to nadczynność lub niedoczynność tarczycy (w tym przewlekłe autoimmunologiczne zapalenie tarczycy Hashimoto). Kobiety zmagają się dość często z zespołem policystycznych jajników (PSOS) lub zaburzeniami hormonalnymi w trakcie cyklu miesiączkowego, ciąży czy karmienia piersią. Mężczyźni cierpią z powodu obniżającego się wraz z wiekiem poziomu testosteronu, a łysienie androgenowe (na tle hormonalnym) dodatkowo wpływa na ich samopoczucie. Z kolei za zbyt niski wzrost (karłowatość) u dzieci odpowiedzialny jest m.in. niedobór hormonu wzrostu. Specjaliści podkreślają również związek między zaburzeniami hormonalnymi a depresją.
Do jakiego lekarza się udać w przypadku chorób o podłożu hormonalnym?
Zaburzenia hormonalne diagnozuje i leczy endokrynolog.
Dzięki prywatnemu ubezpieczeniu zdrowotnemu, którego ofertę możesz zamówić na Welbi, Twoje oczekiwanie na konsultację z tym specjalistą nie będzie trwało dłużej niż 3 dni robocze. W ramach pakietu OCHRONA GOLD od 239 zł miesięcznie nie tylko skonsultujesz się z endokrynologiem stacjonarnie lub online, ale również sprawdzisz poziom hormonów we krwi. Oprócz tego już po opłaceniu pierwszej składki będziesz mieć dostęp również do 38 innych specjalistów i lekarzy pierwszego kontaktu oraz łącznie blisko 300 badań laboratoryjnych, obrazowych i czynnościowych, w tym USG ginekologicznego, USG jamy brzusznej czy tarczycy oraz serii badań laboratoryjnych pozwalających kontrolować działanie układu hormonalnego.
W pakiecie OCHRONA GOLD są dostępne również inne usługi:
sezonowe szczepienia przeciwko grypie,
profilaktyczny przegląd zdrowia wykonywany raz do roku, który w wersji dla kobiet obejmuje wizytę u ginekologa, badanie cytologiczne i USG piersi lub mammografię,
4 wizyty domowe w roku,
2 konsultacje z psychologiem lub psychiatrą w roku,
zabiegi rehabilitacyjne po zwichnięciach i złamaniach.
Zamów na Welbi ofertę i sprawdź, jak pakiet OCHRONA GOLD może wesprzeć Cię w zachowaniu dobrego zdrowia lub powrocie do pełni sił!
- U. Ambroziak, Choroby tarczycy Diagnozowanie i leczenie, PZWL Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa 2022.
- M. Walczak i in., Endokrynologia wieku rozwojowego, PZWL Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa 2023.
- P. Laudański, Endokrynologia ginekologiczna i rozrodczość – Najczęstsze problemy, PZWL Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa 2023.
- J. Hinson, Hormony, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2022.
Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych w Welbi należy skonsultować ich treść z lekarzem. Welbi dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów był najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.