Wyprysk pieniążkowaty – przyczyny, objawy, leczenie
Wyprysk pieniążkowaty – zwany również wypryskiem mikrobowym – to choroba skóry, która objawia się okrągłymi wykwitami w kształcie monet. Ogniska zapalne pojawiają się na różnych partiach ciała – głównie na tułowiu, klatce piersiowej, ramionach, dłoniach i stopach – powodując nieprzyjemne dolegliwości, m.in. świąd. Problem ten dotyczy głównie osób w dojrzałym i starszym wieku, rzadziej pojawia się u dzieci. Jak do tej pory nie ustalono jednoznacznych przyczyn, które stoją za powstaniem tego rodzaju wyprysku kontaktowego. Sprawdź, jak wygląda leczenie tej choroby.
Wyprysk pieniążkowaty – co to takiego? Kogo dotyczy problem?
Wyprysk pieniążkowaty – określany również jako wyprysk mikrobowy – to rodzaj wyprysku kontaktowego, czyli zapalnej choroby skóry wywołanej przez bezpośredni kontakt z określonymi czynnikami zewnętrznymi. Nazwa schorzenia wynika z jego wyglądu – ogniska zapalne mają kształt monet i są rozsiane na różnych partiach ciała, głównie na tułowiu, klatce piersiowej, ramionach, dłoniach i stopach. Rzadziej występuje pod postacią wykwitów skórnych w obrębie twarzy czy wyprysku podudzi. Zmiany te wyraźnie odcinają się od naturalnego kolorytu skóry, często sączą się i tworzą nieestetyczne strupy.
Omawiane schorzenie dotyczy przede wszystkim osób dorosłych, głównie w grupie wiekowej 50–70 lat. W przeciwieństwie do klasycznego wyprysku kontaktowego, z którym częściej zmagają się kobiety, choroba ta dotyczy zwykle mężczyzn. Wyprysk pieniążkowaty u dzieci pojawia się niezwykle rzadko.
Jak wygląda wyprysk pieniążkowaty?
Jak sama nazwa wskazuje, kontaktowe zapalenie skóry określane jako wyprysk pieniążkowaty to zmiany o okrągłym, przypominającym monety kształcie. Na początku choroby są to niewielkie czerwone plamki i pęcherzyki, które stopniowo się powiększają i stają coraz bardziej widoczne. Na ich powierzchni występują grudki obrzękowe. Gdy choroba rozwija się, zmiany zaczynają się łuszczyć i mogą przypominać grzybicę skóry. Z pęcherzyków często sączy się płyn, a w ich miejscu pojawiają się strupy. Skóra pomiędzy zmianami pozostaje zdrowa, jednak jest wyraźnie wrażliwsza, bardziej wysuszona i podatna na różnego rodzaju podrażnienia.
Wyprysk pieniążkowaty to choroba przewlekła, która ma tendencje do nawracania.
Sprawdź też, kiedy należy określić stężenie histaminy w testach alergicznych.
Jakie objawy towarzyszą wypryskowi pieniążkowatemu?
Nieestetycznym zmianom skórnym w przebiegu wyprysku kontaktowego towarzyszą uciążliwe objawy. Chorzy odczuwają silny świąd, który nasila się w godzinach wieczornych i zakłóca spokojny sen. Schorzenie ma też wpływ na komfort codziennego funkcjonowania – pęcherzyki nie tylko swędzą, mają również nieestetyczny wygląd, przez co odbierają choremu dobre samopoczucie i pewność siebie.
Jeśli zauważysz u siebie tego rodzaju zmiany skórne, nie czekaj, ale udaj się na wizytę do dermatologa, który specjalizuje się w diagnozowaniu i leczeniu chorób skóry. Obawiasz się, że na wizytę u specjalisty trzeba będzie długo czekać? Kup prywatne ubezpieczenie zdrowotne, którego ofertę można zamówić na Welbi. Opłacając miesięczną składkę za wybrany pakiet, będziesz mieć możliwość korzystania z różnych usług medycznych. Zamów ofertę i sprawdź.
Wyprysk pieniążkowaty – skąd się bierze?
Przyczyny powstawania wyprysku pieniążkowatego nie zostały do końca poznane. Do niedawna specjaliści sądzili, że głównym czynnikiem chorobotwórczym są tutaj toksyny bakteryjne i antygeny bakteryjne obecne w narządach ciała. Aktualnie eksperci odchodzą od tej teorii i zauważają, że choroba może mieć ścisły związek z atopowym zapaleniem skóry.
Na podstawie wieloletnich obserwacji opisano jednak czynniki sprzyjające rozwojowi choroby. Są wśród nich:
nadwrażliwość skóry na metale ciężkie (np. rtęć) i niektóre leki (z zawartością substancji takich jak neomecyna, izotretonina czy interferon) – zmiany skórne będą utrzymywały się, dopóki chory ma kontakt z określonymi substancjami lub przyjmuje medykamenty;
nadwrażliwość na formaldehyd, czyli gaz, który znajduje się m.in. w dymie wędzarniczym, jest obecny w wielu produktach spożywczych, używa się go do wytwarzania papierów śniadaniowych i jest jednym ze składników dymu papierosowego – ciężko więc uniknąć kontaktu z tą substancją;
inne choroby skóry, np. zastoinowe lub bakteryjne zapalenie skóry, suchość lub rany po ukąszeniu owada lub po kontakcie z toksycznymi substancjami chemicznymi;
suchy, zimny klimat;
problemy z krążeniem krwi w obrębie kończyn dolnych oraz obrzęki nóg.
Wyprysk pieniążkowaty to choroba, która nie ma związku z niedostateczną higieną osobistą lub jej brakiem.
Wyprysk pieniążkowaty – na czym polega leczenie?
Omawiane schorzenie wymaga leczenia dermatologicznego. Aby je zdiagnozować, lekarz przeprowadzi z tobą szczegółowy wywiad oraz zleci odpowiednie testy, by wykluczyć podłoże alergiczne lub infekcję grzybiczą. Leczenie polega na stosowaniu glikokortykosteroidów pod postacią maści, kremów i żeli. W niektórych przypadkach zaleca się także przyjmowanie leków doustnych, w tym środków przeciwalergicznych. Gdy badania wykażą infekcję bakteryjną, lekarz przepisze antybiotyk.
Aby pozbyć się nieestetycznych wyprysków, stosuj się do zaleceń lekarza i dbaj o to, aby twoja skóra była odpowiednio nawilżona i natłuszczona.
- L. Rudnicka (red.), Współczesna dermatologia, PZWL Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa 2022.
- A. Woźniacka, Nowe metody leczenia chorób skóry, Wydawnictwo Czelej, Lublin 2022.
- S. Jabłońska i in., Choroby skóry i choroby przenoszone drogą płciową, PZWL Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa 2018.
- J. Narbutt, Choroby skóry u pacjentów w podeszłym wieku w praktyce lekarza rodzinnego, Wydawnictwo Urban&Partner, Wrocław 2023.
Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych w Welbi należy skonsultować ich treść z lekarzem. Welbi dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów był najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.