Zakrztuszenie – przyczyny i zasady pierwszej pomocy
Do zakrztuszenia zazwyczaj dochodzi u małych dzieci, choć osoby dorosłe także są na nie narażone. Zakrztuszeniu sprzyja jedzenie lub picie w biegu, jednoczesne jedzenie i mówienie. W przypadku najmłodszych do zakrztuszenia prowadzi głównie ciekawość świata, skłaniająca do połykania różnych przedmiotów. Sprawdź, jakie są objawy zakrztuszenia i czy i jak udzielić pierwszej pomocy osobom krztuszącym się.
- Co to jest zakrztuszenie? Zakrztuszenie a zadławienie
- Przyczyny zakrztuszenia u dzieci
- Przyczyny zakrztuszenia u dorosłych
- Zakrztuszenie a zaburzenia połykania
- Objawy zakrztuszenia
- Co zrobić przy zakrztuszeniu?
- Pierwsza pomoc dorosłym i dzieciom przy zakrztuszeniu
- Pierwsza pomoc przy zakrztuszeniu u niemowląt
Co to jest zakrztuszenie? Zakrztuszenie a zadławienie
Zakrztuszenie to stan, w którym ciało obce dostaje się przypadkowo do dróg oddechowych, wyzwalając gwałtowny odruch kaszlu. Jest podrażnieniem dróg oddechowych, które może prowadzić do zadławienia. Zakrztuszenie i zadławienie to dwa różne stany. W przypadku zakrztuszenia mamy do czynienia z częściową niedrożnością dróg oddechowych, natomiast podczas zadławienia dochodzi do całkowitej ich niedrożności, a tym samym do stanu bezpośredniego zagrożenia życia. Warto w tym miejscu wspomnieć także o zachłyśnięciu. Jest podobne do zakrztuszenia, lecz tutaj powodem ograniczenia drożności dróg oddechowych jest płyn.
Przyczyny zakrztuszenia u dzieci
Do zakrztuszenia znacznie częściej dochodzi u dzieci niż u osób dorosłych. U najmłodszych najczęstszą przyczyną zakrztuszenia jest połknięcie przypadkowo znalezionego, drobnego przedmiotu. Mogą to być np.: zgubiony guzik, koralik, moneta, mała zabawka lub odłamany fragment większej rzeczy. Zakrztuszenie pokarmem w przypadku malców jest także częste. Dzieci uczące się jedzenia miewają problemy z żuciem i rozdrabnianiem pokarmu. Dlatego powinno się im podawać jedzenie pokrojone na małe kawałki. Zakrztuszeniu sprzyja karmienie dziecka podczas zabawy czy innej absorbującej czynności, kiedy płacze, jest przejęte lub mówi.
Przyczyny zakrztuszenia u dorosłych
W przypadku osób dorosłych do zakrztuszenia dochodzi z reguły w wyniku łapczywego jedzenia i picia bądź jednoczesnego mówienia i jedzenia. Sytuacje te wiążą się z ryzykiem przedostania się żywności do tchawicy zamiast do przełyku, a stamtąd do kolejnych etapów przewodu pokarmowego. Zakrztuszeniu sprzyjają schorzenia, takie jak: miejscowe zmiany strukturalne w budowie gardła (np. nowotwory), ucisk z zewnątrz (np. powiększona tarczyca), choroba refluksowa przełyku, zaburzenia motoryki, czyli aktywności, mięśni przełyku.
Zakrztuszenie a zaburzenia połykania
W sposób szczególny na zakrztuszenie narażone są osoby zmagające się z zaburzeniami połykania. Tzw. dysfagia może mieć rozmaite podłoże. Wśród potencjalnych przyczyn jej powstania wymienia się m.in.: zapalenia błony śluzowej jamy ustnej i gardła, powiększenie węzłów chłonnych, stany po zabiegach chirurgicznych krtani, twarzoczaszki i szyi, zaburzenia nerwowo-mięśniowe (np. ostre niedokrwienie mózgu pochodzenia naczyniowego, chorobę Parkinsona), układowe choroby tkanki łącznej (np. toczeń rumieniowaty układowy), miastenię i zespoły miasteniczne, miopatie (choroby mięśni).
Objawy zakrztuszenia
Pierwszym objawem zakrztuszenia jest kaszel. Sam w sobie jest niegroźny – to naturalny sposób, w jaki organizm stara się poradzić sobie z przeszkodą w drogach oddechowych. Zakrztuszenie objawia się ograniczonym przepływem powietrza przez górne drogi oddechowe. Poza kaszlem sygnałami świadczącymi o zakrztuszeniu są:
utrudniony oddech,
problemy z wydobyciem głosu,
zaczerwienie twarzy,
w cięższych przypadkach zasinienie twarzy i odruch wymiotny.
Sprawdź przy okazji, jak zadbać o zdrowe gardło.
Co zrobić przy zakrztuszeniu?
W większości przypadków osoba krztusząca się jest w stanie poradzić sobie sama. Jednak czasami pojawia się konieczność udzielenia jej pomocy. Jak zachować się w takiej sytuacji? Wiedza na ten temat jest niezmiernie ważna, w skrajnych przypadkach zakrztuszenie może bowiem doprowadzić do trwałego kalectwa, a nawet do zgonu. Jeżeli poszkodowany nie sinieje, nie ma problemów z oddychaniem, może mówić, kaszel jest efektywny (jest głośny, poszkodowany może odpowiadać na pytania lub w przypadku dziecka – płakać), to najprawdopodobniej poradzi sobie sam. Należy zachęcać go do dalszego kasłania i obserwować. Jeżeli jednak kaszel jest nieefektywny, staje się chrapliwy i duszący oraz pojawią się niepokojące objawy, należy udzielić poszkodowanemu pierwszej pomocy.
Pierwsza pomoc dorosłym i dzieciom przy zakrztuszeniu
Gdy poszkodowany jest przytomny, ale nieefektywnie kaszle (brak możliwości mówienia, bezgłośny kaszel, trudność z oddychaniem, postępująca utrata kontaktu), stań za nim, pochyl go do przodu i uderz nasadą dłoni 5 razy w plecy w przestrzeń pomiędzy łopatkami. Jeśli ta interwencja nie przyniosła poprawy stanu, zastosuj rękoczyn Heimlicha. Stojąc za poszkodowanym, obejmij go rękami – jedną zaciśniętą w pięść połóż na wysokości nadbrzusza, a drugą na niej. Następnie naciśnij to miejsce od dołu ku górze w kierunku przepony. Czynności te wykonuj naprzemiennie i często sprawdzaj, czy przedmiot nie został odkrztuszony.
Gdy poszkodowany traci przytomność, ale oddycha, ułóż go w pozycji bezpiecznej (na boku, z jedną ręką zgiętą pod głową i nogą zgiętą w kolanie), a następnie wezwij pogotowie, dzwoniąc na numer 112 lub 999. W sytuacji, gdy dojdzie do zatrzymania oddechu, przystąp do resuscytacji krążeniowo-oddechowej. Wykonuj 30 uciśnięć na mostek (w połowie klatki piersiowej z częstotliwością 100 na minutę), a następnie 2 wdechy. Powtarzaj ten schemat aż do przybycia ratowników medycznych lub do przywrócenia krążenia.
Pierwsza pomoc przy zakrztuszeniu u niemowląt
Gdy dziecko nie poradziło sobie z zakrztuszeniem samo, udziel mu pierwszej pomocy. Niemowlę ułóż brzuchem na swoim przedramieniu, kciukiem i palcem wskazującym tej samej ręki rozchyl jego usta. Dziecko powinno leżeć głową w dół, aby grawitacja pomagała w wydostawaniu się ciała obcego z dróg oddechowych. Nieco starsze niemowlę możesz oprzeć sobie na udzie. Następnie wykonaj 5 uderzeń w okolicę międzyłopatkową z użyciem nadgarstka. Jeśli przedmiot nie został usunięty, wykonaj 5 uciśnięć klatki piersiowej w dolnej połowie mostka. Niemowlę połóż „na wznak” na swoim przedramieniu, obejmując dłonią potylicę głowy. Po 5 uciskach znów przewróć je na przedramieniu na brzuch i wykonaj 5 uderzeń. Naprzemienne uderzenia między łopatkami oraz uciski klatki piersiowej prowadź do usunięcia ciała obcego z dróg oddechowych dziecka lub do przyjazdu pogotowia. Jeśli dziecko traci przytomność, rozpocznij resuscytację krążeniowo-oddechową – oddechy ratunkowe wraz z uciśnięciami klatki piersiowej (w stosunku 2 oddechy do 15 uciśnięć).
- M. Goniewicz, Pierwsza pomoc. Podręcznik dla studentów, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2021.
- J. Gucwa, T. Madej, M. Ostrowski, Zaawansowane zabiegi resuscytacyjne i wybrane stany nagłe, Medycyna Praktyczna, Kraków 2017.
- A. Mikołajczak, Pierwsza pomoc, Publicat, Poznań 2016.
- K. Nadolny, M. Kucap, Pierwsza pomoc, Dragon, Skawina 2019.
Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych w Welbi należy skonsultować ich treść z lekarzem. Welbi dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów był najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.