Zielone upławy – o czym mogą świadczyć?
Zielone upławy to niepokojący objaw, który powinno się skonsultować z ginekologiem. Żółtozielone zabarwienie wydzieliny z pochwy towarzyszy zakażeniu rzęsistkiem pochwowym. Zielony kolor przybrać mogą upławy w silnym zakażeniu bakteryjnym. A o czym mogą świadczyć zielone upławy w ciąży?
Czym są upławy? Jaka wydzielina z pochwy powinna niepokoić?
Upławy to, obok krwawienia poza cyklicznego, świądu i pieczenia okolic intymnych czy bólu podbrzusza, jeden z głównych objawów zmuszających do konsultacji z lekarzem ginekologiem. Warto zgłosić je podczas wizyty stacjonarnej, jednak można poprzedzić ją konsultacją u ginekologa online.
Mianem upławów określa się nieprawidłową wydzielinę z pochwy. Ich obecność może świadczyć o toczącym się w układzie rozrodczym stanie chorobowym.
Naturalna wydzielina z pochwy nie ma zapachu, posiada lekko białe zabarwienie oraz zmienia konsystencję i ilość w zależności od etapu cyklu menstruacyjnego, co determinowane jest zmianami hormonalnymi. W pierwszej połowie cyklu wydzielina pochwowa jest obfita i rzadka. Następnie zmniejsza się jej ilość i wzrasta gęstość.
Fizjologicznym zjawiskiem jest wzmożone wytwarzanie śluzu w ciąży. Przyszłe mamy powinny pamiętać, że normalnie koloru śluzu w ciąży jest lekko biały, a pod koniec trzeciego trymestru staje się różowawy. Za zmianę zabarwienia odpowiadają pękające drobne naczynia krwionośne, co stanowi oznakę przygotowywania się dróg rodnych do porodu. Należy też zaznaczyć, że gęsty śluz w ciąży, galaretowaty śluz na początku ciąży to jeden z początkowych objawów zapłodnienia.
Jakie zatem upławy powinny stanowić źródło niepokoju dla kobiety? Na wizytę do lekarza powinny się zgłosić panie, u których:
nastąpiła zmiana koloru wydzieliny pochwowej np. żółte upławy, serowate białe upławy,
wydzielina z pochwy ma nieprzyjemny zapach,
śluz ma charakter ropny, pienisty,
pojawiły się dolegliwości ze strony narządów intymnych.
A o czym świadczą zielone upławy z pochwy? Czy są niebezpieczne?
Zielone upławy – co oznaczają?
Pienista, żółtozielona wydzielina z pochwy o bardzo nieprzyjemnym zapachu to objaw typowy dla rzęsistkowicy, czyli pasożytniczej choroby dróg moczowo-płciowych. Za jej powstanie odpowiada rzęsistek pochwowy (Trichomonas vaginalis). Do zakażenia dojść może podczas stosunku seksualnego z osobą chorą, w wyniku używania tych samych przyborów higienicznych oraz korzystania z publicznych toalet czy basenów.
W zakażeniu rzęsistkiem pochwowym zielonym upławom towarzyszyć mogą takie dolegliwości jak:
ból w trakcie stosunków płciowych,
pieczenie, obrzęk i świąd okolic intymnych,
bolesne oddawanie moczu,
częstomocz,
ból podbrzusza.
Zastanawiasz się, jak leczone są zielone upławy z pochwy? Zastosowanie mają w tym przypadku środki przeciwpierwotniakowe – pochodne imidazolu. Bardzo ważne jest stosowanie się do zasad higieny intymnej i wprowadzenie terapii u osób, z którymi miało się kontakt płciowy.
Zielony śluz z pochwy – infekcja bakteryjna
Szare zabarwienie wydzieliny z pochwy to informacja o infekcji bakteryjnej, określanej również jako bakteryjna waginoza lub bakteryjne zapalenie pochwy. W ciężkich przypadkach w jej przebiegu obserwuje się zielone upławy o nieprzyjemnej rybiej woni. Za zakażenie bakteryjne pochwy odpowiadają najczęściej pałeczki Mobiluncus spp. oraz Gardnerella vaginalis. Do jej rozwoju dochodzi wówczas, gdy zaburzona zostanie fizjologiczna mikroflora pochwy i spada liczba pałeczek Lactobacillus. W konsekwencji tego następuje wzrost pH pochwy, który naturalnie nie powinien przekraczać 4,5, a w ciężkich przypadkach infekcji sięga nawet 7,0.
Pojawieniu się zielonej wydzieliny z pochwy, infekcji bakteryjnej, sprzyjają następujące czynniki:
wielu partnerów seksualnych,
przebyte zabiegi ginekologiczne,
nieprawidłowa higiena osobista,
irygacje pochwy naruszające mikroflorę,
wewnątrzmaciczna wkładka antykoncepcyjna,
palenie papierosów.
W infekcji bakteryjnej pochwy, poza zielonkawymi upławami, pojawić się może świąd, pieczenie lub podrażnienie. Zwalczanie bakteryjnej waginozy polega na antybiotykoterapii. Zastosowanie mają klindamycyna czy metronidazol. Środki podawane są miejscowo, a czasem też ogólnie. Przy antybiotykoterapii wskazane są środki zawierające Lactobacillus (Lactobacillus rhamnosus GR-1, Lactobacillus fermentum RC-14), które sprzyjają odbudowie fizjologicznej mikroflory pochwy. Warto stosować środki do higieny intymnej zawierające kwas mlekowy, który będzie pomagał uzyskać kwaśne pH.
Zielony śluz w ciąży
Wspomniane wyżej możliwe przyczyny zielonych upławów mogą dotyczyć również kobiet w ciąży. W ich przypadku należy wspomnieć o niebezpiecznej sytuacji, jaką jest oddanie przez płód smółki (pierwszej kupy) do wód płodowych. Charakterystycznym objawem są wówczas obfite, wodniste, zielone upławy bez zapachu, w pobliżu terminu porodu albo niedługo po nim. Prawidłowy płyn owodniowy powinien być przezroczysty.
Zielone upławy w ciąży wymagają natychmiastowej konsultacji ginekologicznej z uwagi na ryzyko wystąpienia zespołu aspiracji smółki (Meconium Aspiration Syndrome – MAS). Objawia się on zaburzeniami oddychania i ogólnym złym stanem noworodka na skutek aspiracji smółki do dróg oddechowych. U mamy obecność smółki w wodach płodowych grozi zatorem płynem owodniowym, śródporodowym zapaleniem błon płodowych czy zakażeniem rany.
Najczęściej smółka oddawana jest w pierwszej dobie po urodzeniu. Wśród przyczyn oddawania jej w łonie matki wymienia się przede wszystkim:
zakażenie,
silny stres,
wypadnięcie pępowiny,
cholestazę ciężarnych,
przedwczesne oddzielenie się łożyska,
niedotlenienie wewnątrzmaciczne.
- G. H. Bręborowicz, Położnictwo i ginekologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2015.
- J. B. Latkowski, W. Lukas, M. Godycki-Ćwirko, Medycyna rodzinna: repetytorium, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2017.
- A. Sipiński, Opieka w położnictwie, Wydawnictwo Śląsk, Katowice 2012.
- Z. Słomko, M. Adamczak, Ginekologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2008.
Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych w Welbi należy skonsultować ich treść z lekarzem. Welbi dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów był najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.