Właściwości herbaty jaśminowej - kiedy warto ją pić?
Herbata jaśminowa ma subtelny i wyrafinowany smak, co sprawia, że zadowoli podniebienie nawet wybrednych smakoszy. Przeczytaj, jak pozyskuje się herbatę jaśminową, jakie ma ona właściwości i jak należy ją parzyć, aby cieszyć się aromatem i zachować wszystkie cenne składniki.
Herbata jaśminowa znana jest od ponad 1000 lat. Warto jednak wiedzieć, że początkowo była dostępna wyłącznie dla najbogatszych obywateli Chin i dlatego określono ją mianem „cesarskiej perły”. Dzisiaj na szczęście możesz ją kupić w każdym większych supermarkecie oraz w wielu sklepach internetowych. Przekonaj się, dlaczego warto delektować się tym subtelnym smakiem.
Polecane
Czym jest jaśmin?
Jaśmin to pnącze zaliczane do rodziny oliwkowatych. Hodowany jest przede wszystkim w ciepłym i gorącym klimacie, przede wszystkim w Azji czy w Afryce. W naszej szerokości geograficznej uprawa jaśminu nie jest możliwa ze względu na obecność zimnych pór roku. Jednakże hodowcy radzą sobie z tym problemem, przenosząc pnącze w cieplejsze miejsce zawsze wtedy, gdy temperatury za oknem są zbyt niskie. Cechą charakterystyczną jaśminu są białe i delikatne kwiaty, jednakże ich kolor może się różnić w zależności od odmiany (opisano ich ponad 200). Kwiaty są wyjątkowo wonne, czym zwróciły uwagę starożytnych. Chińczycy połączyli jaśmin z herbatą i dopiero wówczas odkryto jej niespotykany smak.
Aromat herbaty jaśminowej wyróżnia się delikatnością. Białe kwiaty łączone są z różnymi odmianami herbat: zieloną, białą, czerwoną i czarną. Znawcy i smakosze podkreślają, że najprzyjemniejsze doznania olfaktoryczne i smakowe uzyskuje się poprzez picie naparu przygotowanego z młodych, nierozwiniętych jeszcze liści białej herbaty. Napar ma słomkowy, półprzezroczysty kolor.
Jak powstaje herbata jaśminowa?
Zbieranie kwiatów jaśminu to niemalże ceremonia. Pąki rozwijają się nocą, uwalniając piękny aromat, dlatego też surowiec zbiera się bardzo wczesnym rankiem, tuż przed wschodem słońca. Tak pozyskane kwiaty należy przechować w niskich temperaturach, po to, aby powstrzymać zjawisko kwitnienia. W kolejnych kroku miesza się je z wysuszonymi wcześniej liśćmi herbaty. Ten etap pozwala na przenikanie się aromatów herbaty i jaśminu. Taki susz jest już gotowy do zaparzania.
Drogocenne właściwości herbaty jaśminowej
Herbata jaśminowa, podobnie jak herbata zielona, wykazuje wiele cennych właściwości. Pamiętaj jednak, że jej działanie uzależnione jest od tego, z jakim rodzajem herbaty została wymieszana. Inaczej będzie działała herbata biała z dodatkiem jaśminu, a nieco inaczej zielona, czy też czarna.
Wyróżnia się podstawowe właściwości herbaty jaśminowej:
obniża cholesterol - regularne picie naparu z jaśminu w połączeniu z zieloną i białą herbatą wspiera funkcjonowanie serca i całego układu krwionośnego. Zmniejsza ryzyko rozwoju niektórych chorób, takich jak miażdżyca. Tym samym wiesz już, jak dbać o układ krwionośny,
wykazuje właściwości przeciwnowotworowe - obecność w składzie licznych polifenoli, czyli związków, które zwalczają wolne rodniki, sprawia, że herbata jaśminowa znalazła zastosowanie w profilaktyce chorób onkologicznych,
zmniejsza drobne zmarszczki - systematyczne picie herbaty jaśminowej spowalnia procesy starzenia się naskórka. Co więcej, wykazano, że łagodzi oparzenia naskórka spowodowane zbyt długą ekspozycją na promieniowanie słoneczne. Optymalna dawka to dwie filiżanki dziennie,
dodaje energii - jest to możliwe dzięki obecności teiny. Herbata jaśminowa jest nieco bezpieczniejsza dla zdrowia, ponieważ nie zawiera w składzie kofeiny,
oczyszcza organizm z toksyn, które zalegają w organizmie nawet przez wiele miesięcy i utrudniają procesy trawienia.
Odmiany herbaty jaśminowej
Istnieje wiele odmian herbaty jaśminowej. Najwięcej polifenoli znajduje się w połączeniu kwiatów jaśminu z herbatą zieloną. Najpopularniejsza jest jednak sencha, która powstaje ze specjalnie wyselekcjonowanych, młodych pączków i liści herbaty pochodzenia chińskiego. Jej zaletą jest to, że w przeciwieństwie do herbaty czarnej jest całkowicie pozbawiona gorzkiego smaku. Koneserzy drogocennych naparów równie chętnie sięgają po rooibos. To źródło niezliczonej ilości antyoksydantów. Rooibos w połączeniu z kwiatami jaśminu ma lekko miodowy smak.
Ponadto w sklepach spotkać można jaśmin połączony z:
herbatą czarną,
earl greyem,
Pu-erh,
herbatą białą.
Jak parzyć herbatę jaśminową?
Przygotowanie herbaty jaśminowej wymaga określonych warunków. Najważniejsze jest to, aby parzyć ją w temperaturze znacznie niższej niż 100 stopni Celsjusza. Wrzątek negatywnie wpływa nie tylko na aromat, ale także na skład wartości odżywczych. Nawet czas parzenia powinien być odpowiednio długi - około 5-7 minut (najdłużej herbata biała, najkrócej zielona). Do herbaty jaśminowej nie zaleca się dodawać żadnych ulepszaczy, w tym cukru, słodkich syropów czy owoców (pigwy, cytryny, pomarańczy). Napar z jaśminu jest sam w sobie lekko słodki i nie wymaga dodatkowych składników. Tylko w ten sposób napijesz się napoju, który cieszył podniebienia ludzi setki lat temu. Najlepiej smakuje on w eleganckiej filiżance ze spodkiem. Optymalnie należy pić 2 filiżanki dziennie.
- K. Młynarczyk, D. Walkowiak-Tomczak, H. Szymusiak, Właściwości przeciwutleniające wybranych herbat jaśminowych, „Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych” 2015, nr 581, s. 41–49.
- W. Cisowski, I. Fecka, Konkret i absolut jaśminowy, „Postępy Fitoterapii” 2012, nr 4, s. 231–239.
Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych w Welbi należy skonsultować ich treść z lekarzem. Welbi dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów był najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.
Najchętniej czytane
