Czym jest otyłość gynoidalna? Jak z nią walczyć?

Otyłość – ogromny problem cywilizacyjny

Coraz częściej, mówiąc o problemie otyłości, eksperci używają określenia „epidemia”. Dzieje się tak nie bez przyczyny, ponieważ według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) problem nadwagi i otyłości dotyczy aż około miliarda ludzi. Oczywiście nie każda osoba z wysokim BMI boryka się z otyłością czy tym bardziej otyłością gynoidalną, jednak zdecydowanie jest to spory procent. Większość z tych osób to kobiety, jednak męska sylwetka również nie jest wolna od problemów z wagą. U Panów najczęściej spotykana jest bowiem otyłość brzuszna.

Ogólnie rzecz biorąc, wyróżnia się trzy główne stopnie (typy) otyłości:

• wartości BMI 30–34,9 to otyłość I stopnia,

• wartości BMI 35–39,9 to otyłość II stopnia,

• wartości BMI ≥40 kg/m2 to otyłość III stopnia.

Dużym problemem naszych czasów jest także otyłość u dzieci. Według specjalnego raportu Centrum Zdrowia Dziecka wśród sześciolatków już co piąta dziewczynka i co siódmy chłopiec borykają się z problemami wynikającymi z otyłości.

Wraz z otyłością u pacjentów zwiększa się ryzyko pojawienia się wielu groźnych chorób. Mowa między innymi o cukrzycy, chorobie niedokrwiennej serca, nadciśnieniu tętniczym, niewydolności krążenia, chorobach zwyrodnieniowych stawów, niektórych nowotworów złośliwych czy miażdżycy. Dodatkowo dojść może wiele bolesnych dolegliwości, które z biegiem czasu również mogą zacząć stanowić odrębne jednostki chorobowe, np. ból stawów biodrowych.

Otyłość gynoidalna – jak ją rozpoznać?

Jak już wspomniano, otyłość gynoidalna występuje przede wszystkim u kobiet. Jak wygląda figura osoby, której dotyczy ten problem? Można powiedzieć, że jest ona w kształcie gruszki. Dzieje się tak, ponieważ tkanka tłuszczowa gromadzi się przede wszystkim w obrębie bioder. Mowa tu także o udach i pośladkach, od których przypadłość wzięła swoją zamienną nazwę, czyli otyłość pośladkowo–udowa.

Jeżeli chcesz sprawdzić, czy ten rodzaj otyłości Cię dotyczy, powinieneś wyliczyć parametr WHR. Zacznij od zmierzenia krawieckim centymetrem obwodu bioder oraz talii. Wartość obwodu pasa podziel przez obwód bioder. Jeżeli wynik, który Ci wyszedł, jest mniejszy od 1,0 (lub w przypadku kobiet – od 0,8), najprawdopodobniej borykasz się z problemem otyłości gynoidalnej.

Przyczyny otyłości gynoidalnej

Otyłość udowo-pośladkowa, jak każda inna otyłość, może być wywołana przez szereg odrębnych lub powiązanych przyczyn. Czynniki możemy podzielić przede wszystkim na środowiskowe, psychologiczne, hormonalne i genetyczne.

Najczęściej dochodzi do tego rodzaju otyłości przez niewystarczającą ilość aktywności fizycznej oraz niewłaściwą dietę, jednak nie są to jedyne możliwe przyczyny. Wśród chorób i przypadłości zwiększających ryzyko otyłości gynoidalnej wymienia się m.in.: niedoczynność tarczycy, zespół policystycznych jajników oraz niedoczynność przysadki mózgowej.

Otyłość gynoidalna – odpowiednia dieta i ćwiczenia

Jeżeli chcesz pozbyć się otyłości gynoidalnej, możesz spróbować wykorzystać do tego zdrową dietę i ćwiczenia fizyczne. Bardzo ważne jest, aby produkty w Twojej diecie miały niski indeks glikemiczny. Ustabilizowanie poziomu cukru we krwi sprzyja szybszej przemianie materii, a ta z kolei pomaga w traceniu zbędnych kilogramów.

W przypadku ćwiczeń powinieneś postawić na te, które pomagają zmniejszyć dysproporcje sylwetki. W przypadku lekkiej otyłości najlepsze będą ćwiczenia siłowe i aerobowe. Te drugie to przede wszystkim spacery, bieg czy jazda na rowerze. Jeżeli Twoja otyłość jest już zaawansowana, najlepiej sprawdzi się wysiłek o mniejszej intensywności. Dzięki temu nie obciążasz aż tak stawów.

Aby osiągnąć najlepsze efekty, pamiętaj, że gubienie nadprogramowych kilogramów powinno przebiegać stopniowo. Dobrze dopasowane ćwiczenia pomogą Ci nie tylko pozbyć się nadwagi lub otyłości, lecz także uelastycznią skórę oraz opracują proporcjonalną sylwetkę. Najlepiej zrobisz, prosząc o pomoc w doborze ćwiczeń specjalistę.

Otyłość brzuszna u mężczyzn, czyli tzw. brzuch piwny

Jeżeli chodzi o otyłość w okolicy brzucha, problem zdecydowanie częściej dotyczy mężczyzn. Podobnie sprawa wygląda również, kiedy mówimy ogólnie o skłonności do tycia. W naszym kraju mężczyzn z nadwagą jest bowiem aż 64 proc, z kolei kobiet 49 proc.

Przyczyny otyłości brzusznej mogą być podobnie skomplikowane i powiązane, co przyczyny otyłości gynoidalnej. Najczęściej winę za ten stan ponoszą czynniki środowiskowe lub genetyczne. Nierzadko ważną rolę odgrywają także zaburzenia hormonalne. Mowa tu przede wszystkim o nadprodukcji kortyzolu i niedoborze testosteronu.

Co może pomóc na ten rodzaj otyłości? Zarówno jako profilaktyka, jak i leczenie, a przede wszystkim zmiana nawyków żywieniowych. Mowa tutaj głównie o rezygnacji z piwa, zdrowej diecie i ćwiczeniach.