Czym jest psychoterapia i jakie są jej metody? Kto może z nich skorzystać?
Psychoterapia służy rozwiązywaniu rozmaitych problemów natury psychicznej. Z jej pomocą można leczyć szereg zaburzeń oraz mierzyć się z trudnościami, które obniżają komfort życia. Psychoterapia może być także narzędziem samorozwoju. Pozwala na lepsze wykorzystanie własnego potencjału.
Polecane
- Czy potrzebna jest ci psychoterapia?
- Czym jest psychoterapia?
- Kim jest psychoterapeuta?
- Jakie są rodzaje i techniki psychoterapii?
- Terapia poznawczo-behawioralna
- Terapia psychodynamiczna
- Terapia egzystencjalno-humanistyczna
- Terapia systemowa
- Inne rodzaje terapii w leczeniu problemów psychicznych
- Jak wygląda sesja psychoterapii?
Czy potrzebna jest ci psychoterapia?
Z roku na rok psychoterapia staje się w Polsce coraz bardziej popularna. Jednak jeszcze do niedawna pojęcie choroby psychicznej przywodziło na myśl osoby wykluczone społecznie, zamknięte w izolatkach szpitali psychiatrycznych albo poddane przymusowej terapii uzależnień. Mało kto – w obawie przed stygmatyzacją – był gotów przyznać, że korzysta z pomocy psychiatry lub psychologa.
Współcześnie coraz więcej mówi się o potrzebie dbania o zdrowie psychiczne. Do przebytej psychoterapii przyznają się otwarcie gwiazdy kina czy sportu. Na pewno więc zastanawiałeś się, czy i tobie mogłaby się do czegoś przydać pomoc terapeuty… Czy zdarza ci się, że czujesz się zagubiony, bezradny w obliczu problemów, z którymi przychodzi ci się mierzyć? Jeśli tak, to jest to wystarczający powód, by skorzystać z dobrodziejstw psychoterapii.
Czym jest psychoterapia?
Psychoterapia to szereg metod o naukowo potwierdzonej skuteczności, opartych o wiedzę m.in. z obszaru medycyny, psychologii, socjologii i filozofii. Działania psychoterapeutyczne służą rozwiązywaniu szerokiego spektrum problemów psychicznych. Ta pojemna kategoria obejmuje między innymi:
choroby psychiczne uniemożliwiające normalne funkcjonowanie (np. schizofrenię),
obniżające komfort życia zaburzenia, takie jak depresja czy nerwica,
trudności w kontaktach społecznych czy brak wiary we własne możliwości,
życiowe kryzysy związane np. z żałobą, rozwodem albo utratą pracy.
Psychoterapia przeznaczona jest zarówno dla osób zmagających się ze schorzeniami psychicznymi, jak i dla tych, które z punktu widzenia klasyfikacji chorób są całkowicie zdrowe, ale nie radzą sobie z codziennymi problemami lub po prostu czują, że mogłyby żyć inaczej, pełniej, szczęśliwiej.
Psychoterapię można nazwać uzdrawiającą rozmową. Opiera się ona bowiem na bezpośrednim kontakcie z drugim człowiekiem – terapeutą. Różnica pomiędzy rozmową z przyjacielem a spotkaniem terapeutycznym polega na tym, że psychoterapeuta nie pociesza, nie udziela porad, nie wskazuje gotowych rozwiązań. Jego rolą jest towarzyszenie klientowi w ich poszukiwaniu, wspomaganie go w odkrywaniu własnych możliwości czy w lepszym zrozumieniu swoich ograniczeń.
Kim jest psychoterapeuta?
Dobry psychoterapeuta to osoba o rozległej wiedzy na temat ludzkiej psychiki, świadoma rozmaitych mechanizmów myślenia i działania, a przez to zdolna pomóc drugiemu człowiekowi spojrzeć na jego problemy z nowej perspektywy. Dzięki rozmowom z terapeutą możesz lepiej zrozumieć przyczyny swoich trudności, dostrzec, co utrudnia ci ich pokonanie, w bezpiecznych warunkach przećwiczyć zachowania, które mogą być pomocne.
Skuteczność leczenia w znacznej mierze zależy od jakości relacji terapeutycznej. Oprócz wiedzy psychoterapeuta musi posiadać szereg tzw. miękkich kompetencji, by zapewnić klientowi komfort i poczucie bezpieczeństwa. Specjalista powinien być osobą wrażliwą, empatyczną, życzliwą, nieoceniającą, obdarzoną umiejętnością uważnego słuchania.
W każdym kraju obowiązuje inne prawo określające dostęp do zawodu psychoterapeuty. W Polsce psychoterapię może prowadzić osoba z wykształceniem psychologicznym, pedagogicznym, socjologicznym czy medycznym (lub pokrewnym), która ukończyła odpowiednie, minimum 4-letnie szkolenie podyplomowe. Wskazane jest, by specjalista przeszedł własną terapię, a w czasie pracy nadal się szkolił i poddawał regularnej superwizji.
Polskie prawo nie zakazuje określania się mianem terapeuty bez wyżej opisanego przygotowania. Możesz więc trafić do gabinetu osoby, która nie jest dostatecznie kompetentna, by wspierać cię w rozwiązaniu twoich problemów. Dlatego zwróć uwagę, czy terapeuta, którego wybrałeś, posiada certyfikaty potwierdzające jego umiejętności. Zainteresuj się także, w jakiej dziedzinie się specjalizuje i z jakich metod korzysta w swojej pracy.
Jakie są rodzaje i techniki psychoterapii?
Na przestrzeni lat rozwinęło się wiele nurtów psychoterapii. Każdy opiera się na nieco innych założeniach teoretycznych i posługuje specyficznymi metodami działania. Ta różnorodność jest korzystna o tyle, że dane podejście terapeutyczne często okazuje się skuteczniejsze od innych w przypadku określonego problemu. Możesz więc zdecydować się na rodzaj terapii najbardziej adekwatny do swoich potrzeb. Rozeznanie w spektrum technik terapeutycznych ułatwi ci także wybór takich, które uznasz za najbardziej dla siebie komfortowe.
Terapia poznawczo-behawioralna
Opiera się na założeniu, że nasze przekonania i schematy postępowania są wyuczone, co oznacza, że można je zmienić, kształtując alternatywne sposoby myślenia i działania. Terapia pomoże ci zrozumieć mechanizmy twoich problemów oraz trenować nowe, bardziej przystosowawcze postawy.
Efektywność terapii poznawczo-behawioralnej została udokumentowana naukowo i pod tym względem wyróżnia się ona na tle wszystkich innych metod. Jest skuteczna w leczeniu nerwic, depresji, zaburzeń odżywiania, uzależnień. Z nurtu terapii poznawczo-behawioralnej wywodzi się coraz popularniejsza terapia schematów.
Terapia psychodynamiczna
Jej źródła tkwią w terapii analitycznej (psychoanalizie), zgodnie z którą nasze problemy uwarunkowane są zdarzeniami z przeszłości. Te zaś kształtują ukryte potrzeby i nieświadome mechanizmy działania. Terapia pomoże ci odkryć i przepracować wewnętrzne konflikty, a także odreagować zepchnięte do podświadomości, negatywne przeżycia.
Celem terapii psychodynamicznej jest wyeliminowanie problemów emocjonalnych, dzięki czemu poprawie ulegnie twoje samopoczucie klienta i codzienne funkcjonowanie. Takie podejście sprzyja zwłaszcza leczeniu uzależnień i zaburzeń osobowości. Może być także skuteczne w leczeniu zespołu stresu pourazowego, zaburzeń lękowych i zaburzeń nastroju.
Terapia egzystencjalno-humanistyczna
Zgodnie z jej założeniami w każdym człowieku drzemią możliwości, których rozwój jest warunkiem szczęścia, poczucia spełnienia i wewnętrznej harmonii. Celem terapii jest rozbudzenie twojego potencjału, podniesienie samooceny i wiary w siebie. Do tego nurtu należy np. terapia Gestalt oraz terapia skoncentrowana na rozwiązaniach.
W procesie terapii nauczysz się przejmować odpowiedzialność za swoje życie, działać w zgodzie z własnymi wartościami. Takie podejście ma służyć rozwiązaniu większości problemów psychicznych (depresji, nerwic, trudności w radzeniu sobie z emocjami i stresem), a przede wszystkim – samorozwojowi.
Terapia systemowa
W prowadzonej w tym nurcie terapii uczestniczyć będą twoi bliscy. Opiera się ona bowiem na przekonaniu, że wszelkie problemy są konsekwencją zaburzonych relacji z innymi ludźmi. Terapia ma służyć usprawnieniu waszej komunikacji, przepracowaniu konfliktów, słowem – naprawieniu całego systemu.
Ten rodzaj terapii najlepiej sprawdza się w rozwiązywaniu problemów małżeńskich czy wychowawczych. Może ci pomóc w przeżyciu różnego rodzaju kryzysów, np. rozwodu czy żałoby. Terapia systemowa wykorzystywana jest także w leczeniu uzależnień, zaburzeń odżywiania i depresji.
Inne rodzaje terapii w leczeniu problemów psychicznych
Choć pod pojęciem psychoterapii zasadniczo rozumie się oparty o rozmowę kontakt terapeutą, leczeniu problemów psychicznych takich jak niska samoocena czy fobia społeczna służyć mogą także inne formy działań terapeutycznych. Ich lista jest bardzo długa i obejmuje m.in.:
różne formy terapii zajęciowej (ergoterapii), do których zalicza się socjoterapię (np. psychodramę, choreoterapię), arteterapię (np. muzykoterapię, rysunek terapeutyczny),
terapię neurorozwojową (np. terapię Tomatisa, terapię integracji sensorycznej),
terapię dedykowaną osobom z określonymi schorzeniami somatycznymi (np. terapię Simontona wspierającą leczenie pacjentów onkologicznych).
Obejrzyj wideo i poznaj główne założenia TSR
Jak wygląda sesja psychoterapii?
Szczegółowe cele oraz techniki psychoterapii formułuje się w zależności od indywidualnych potrzeb i możliwości klienta. Sesje terapeutyczne odbywają się najczęściej w gabinecie terapeuty, choć istnieje także możliwość wizyt domowych oraz spotkań on-line. Elementem terapii często są „zadania domowe”, które klient ma realizować pomiędzy spotkaniami z psychoterapeutą.
Psychoterapia może mieć charakter indywidualny lub grupowy. Zaletą pierwszej jest atmosfera zaufania, która skłania do rozmowy o najbardziej intymnych sprawach. Terapeutyczna może być jednak także obecność innych osób o podobnych problemach. Poczucie wspólnoty z nimi dodaje siły i motywacji do pokonania własnych trudności. Sesje grupowe często przyjmują formę terapii zajęciowej.
Pojedyncza sesja terapii indywidualnej trwa 45–60 minut. Spotkania grupowe są zwykle dłuższe – mogą trwać nawet kilka godzin. Zarówno częstotliwość sesji, jak i długość terapii zależy od indywidualnego przypadku i przyjętych technik terapeutycznych. Terapia może zamknąć się w kilku spotkaniach lub trwać nawet kilka lat.
Czy psychoterapia jest skuteczna? To zależy od wielu czynników – kompetencji terapeuty, motywacji pacjenta, prawidłowego dopasowania metod działania do zgłoszonego problemu. Statystyki wskazują jednak, że leczenie przynosi pożądane skutki w przypadku około 80% osób, które decydują się na jego podjęcie. Efekty psychoterapii są zazwyczaj trwałe.
- L. Grzesiuk, H. Suszek (red.), Psychoterapia. Szkoły i metody, Eneteia, Warszawa 2011.
- R. Summers, J. Barber, Terapia psychodynamiczna. Praktyka oparta na dowodach, tł. J. Gilewicz, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2014.
- H. Goldenberg, I. Goldenberg, Terapia rodzin, tł. M. Łuczak, M. Młynarz, K. Siemieniuk, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2016.
- P. Wachtel, Komunikacja terapeutyczna, tł. M. Kapera, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2013.
Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych w Welbi należy skonsultować ich treść z lekarzem. Welbi dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów był najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.